Я часта ўспамінаю дом бацькоў
І дзве бярозы, што раслі ля хаты,
Ды водар бэзу — сэрца супакой,
Бацькоўскі сад, ігрушамі багаты.
У іх заўсёды быў цудоўны смак,
Тых, хто да нас заходзіў, частавалі,
Ды раздавалі людзям проста так,
Усе з задавальненнем спрабавалі.
Калёраў розных ніткі мулінэ,
Што крамы ў той час прапанавалі,
І пяльцы, што ляжалі на акне,
Матулі рукі добра вышывалі.
Дзе ў канву яна ўкладала ўсё:
Цяпло душы і сэрца пералівы,
Ды думкі пра складанае жыццё,
Аб дзецях, каб яны жылі шчасліва.
А песні, што ў сэрцы прараслі,
Маці і бацька часта нам спявалі.
І рэпетыцыі ў хаце ў нас былі,
З аднавяскоўцамі ў канцэртах выступалі.
Яшчэ гармонь — цудоўная гармонь,
Ды бубен, што настроі падымае.
Заграе бацька — у душы агонь,
Гармонь іграе — сэрца падпявае.
Я на народных песнях узрасла,
Любіла слухаць і сама спявала.
А польку, падыспань і кракавяк
З матуляю не раз я танцавала.
Я ўдзячна ім, люблю сваіх бацькоў!
Няхай яны з нябёсаў усміхнуцца.
Ім адрасую шчырую любоў,
Яны ж у нашых дзецях адгукнуцца!
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 27