Предыдущая публикация
"უცებ მომენატრე, ერთი წუთით, მერე მონატრებამ სულსაც ძლია;
ძლიერ მინდოდა, რომ ცოტა მაინც, ჩემი სიამაყე დამეძლია!... უცებ ყველფერი დავივიწყე, სულმა შენთან ყოფნა გადაწყვიტა! ჰოდა გავემზადე მოსაწერად, ვხვდები უშენობას ვეღარ ვიტან. მაგრამ.., გონებამ იძალადა, ისევ "საღმა აზრმა" გადაწონა; მერე მონატრებას გაეცინა ჭკუას სიჭკვიანე მოაწონა. რაკი პირობის მძევალი ვარ, რასაც დაგპირდი შევასრულებ, მოცემულ სიტყვას არ გადავალ და არასოდეს შეგაწუხებ თუმცა მონატრება არ მასვენებს, გულს მიკლავს.., მსპობს და მანადგურებს, მაგრამ გადავიქეც სიამაყედ, ისევ არ მოგწერე ჩემებურად. ბევრი ამას ჩათვლის სიჭკვიანედ, მე კი მარტო დავრჩი ძველებურად."
Следующая публикация
Нет комментариев