Қадимда бир қабристон
Мавжуд эди хўп улкан,
Кирган киши ҳайратдан
Ёқасин ушлар экан -
Чунки унда тошларга
Берилмас экан ҳеч зеб,
Ёзилганди ""бир, икки...
"Нари борса уч йил" деб!
Дуч келарди нигоҳлар
Бунда ажиб сирларга -
Жуда ошиб борганда
"Беш йиллик умрлар"га...
... Бир кун бу ҳол сирини
Англаёлмай, бир қатор
Шогирдлар Устозидан
Сўраб кўрдилар такрор:
"Бунча кам яшаганлар,
Гўдакларми бу ерда?"
Устоз ўйчан боқиб-ла
Ажиб сабоғин берди:
"Ёзилмаган бу тошга
Инсоннинг тўлган умри,
Бунда ёзилган фақат
Яхшилик қилган умри!"
Юрак-юракка етиб
Борди Устоз сўзлари,
Кейинги васиятдан
Ёшга тўлди кўзлари:
- Мен ўлсам, - дерди Устоз,
Тош қўйманг зийнату зеб,
Қабримга ёзинг фақат
"Туғилдию, ўлди!" деб!
Эзгулик-ла яшаган
Умрим менинг нолга тенг!
Шу боис, туғилгану
Дарҳол ўлган эди, денг!!!"
Бир шогирд шунда ногоҳ
Жавоб топибди тезда:
"... Унда биз аниқ ўлик
Туғилган эканмиз-да?!"
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев