Предыдущая публикация
Да лагодных дзянькоў недалёка,
Нам недоўга чакаць цяпла...
Сёння сонца ўстала з палёгкай,
Кветка ў зацішку прарасла.
І вясна над барамі, над полем
Як дзяўчына, ад сну ўздыхне,
Усміхнецца твавіначцы кожнай,
Жаўруком над зямлей запяе...
І вясны, як кахання нап'ецца
І бяроза, і клён малады,
Сокам чыстым галінка нальецца,
І адступяць сталыя гады...
Мой дзянёк, малады і памыты,
Усміхнецца шчасліва вясне,
Па-сяброўску душэўна, адкрыта
За сабой у вясну пазаве...
Аўтар - Зоя Гарбачова , Беларусь
2012г.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев