Предыдущая публикация
ჩემი მზე მინდა მოგიკრიფო ...
იქნებ ჩემი მზე რაფერია...
ქარვისფრად არასდროს არ ანათებს...
ჩემი მზე მუდამ სხვაფერია...
ზღვის ტალღებს მინდა ია ვკრიფო...
მინდვრად აღარაფენია...
ლურჯი ზღვა ჩემთან მწვანეა
და ზედ გვირილებიც აბნევია...
ქვიშა უდაბნოში თოვლისფერი
ნუ შემედევები ამფერია...
ნამქერს გორაკები ავუშენე...
ფიფქის მირჟებში აქლემია...
პალმებს დღეს სხვა ხილი დაუსხია..
მრგვალი სისხლისფერი მარცვლებია..
ყურძნის მტევნებს რომ ეძახიან..
ღვინის ნაჟურივით დამლევია...
მინდა დედამიწა დაგიკრიფო ...
ის ქვეყნად იცი რამდენია...
მაგრამ მხვთისმშობლის წილხვედრი...
ერთი ქვეყანა ქართველია...
აქ ზეცას ფერი შევუცვალე...
როგორც ედემის ვარდებია...
ედემს ვერაფერი მოვუხერხე...
იქ მწვანე ვაშლი აბნევია...
მინდა სიყვარული დაგიკეცო...
შალო შალო ვერგაშალოსნაირია..
მინდა ეს აბზაცი მოგეფეროს...
ლექსი თქვენთვის მყვარებია...
მინდა უცხო პოეტს ვესაუბრო...
შავში თეთრი რომ არევია...
მინდა ეს დრო ჩემთვის გავაჩერო...
რადგან სიბერე მჯავრებია...
მინდა კიდევ მოგეფეროთ...
გულში ჩახუტებაც მყვარებია...
მინდა მაპატიოთ ყველაფერი...
რაც თქვენთვის დამიშავებია...
წვიმაც მაპატიეთ ნაღვლიანი...
ფერი ვერაფრით გამიცვლია...
ხანაც მოვარდნილი ქარიშხალი...
სიოთ ვეღარ შემიცვლია ....
მინდა მაპატიოთ დღეს ეს ლექსიც...
სამყარო უღმერთოდ არგვიცვნია ...
ჩემი სახელიც კი მაპატიეთ ...
ვისაც ვერასოდეს გაგიცნიათ...
#მლ
21.10.2024
Следующая публикация
Комментарии 3