Րաֆֆի Շահվերդյան
ՓԱՐԻԶԸ` Եվրոպայի քաղաքների հարսը, արյունոտվեց: Ամողջ աշխարհը ցավում է, իսկ Ֆրանսիան ողբում։ Բոլորը վախի մեջ։
ԲԵՅՐՈՒԹԸ` Միջին արևելքի քաղաքների հարսը, արյունոտվեց, և աշխարհը ցավակցեց մասնակի, իսկ Լիբանանի մայրին սուգից ծռեց իր գլուխը։
ԵԿԵՂԵՑԻՆ` Քրիստոսի հարսը, արյունոտվում է գրեթե ամեն օր, նույն հակաքրիստոս ուժերի կողմից աշխարհով մեկ, իսկ ոչ ոք չգիտի դրա մասին, աշխարհը չի ցավակցում և չի արտասվում, անգամ չի խոսում դրա մասին։
Սակայն Գողգոթայի արյունոտ Փեսան ցավում է բոլորի համար՝ թե՛ Իր հարսի, և թե՛ հարս քաղաքների համար։
Աշխարհը ո՛չ ցավալ գիտի, ո՛չ արցունք սրբել, բայց Հիսուս Քրիստոսը կսրբի ամեն արցունք իր վիրավոր ու սգավոր ժողովրդի աչքերից։
«Եւ կ’ջնջէ Աստուած բոլոր արտասուքը նորանց աչքերիցը. եւ մահն այլեւս չի լինիլ, ոչ սուգ, եւ ոչ աղաղակ. Եւ ոչ ցաւ այլեւս չի լինիլ, որովհետեւ առաջիններն անցան». Հայտնություն 21.4:
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 1