Предыдущая публикация
Ծոմապահությունը բերում է փոփոխությունների քամի Հիսուսն ու Մովսեսը սկսեցին իրենց երկրային ծառայությունը 40 օր Աստծո հետ անապատում առանձնանալով: Աղոթքի ու ծոմի այդ «անապատային տեսարանները» լռության մեջ առանձնացում էին: Ինձ համար նման պահերը առանձնահատուկ շրջան են Աստծո հետ հոգևոր ընթացքի մեջ:
Սկսած անցյալ ամառվանից՝ ես զգում էի, որ Աստված ինձ մեղմ հուշում էր ծոմի ու աղոթքի 40 օրերի մասին: Բայց ես ամեն կերպ փորձում էի չլսել Նրա մեղմ շշունջը՝ բավական հասկանալի պատճառներով:
Եվ իմ ծոմն այս անգամ մեկ նպատակ ուներ՝ հասկանալ Աստծո կամքն իմ կյանքում և հետևել այդ կամքին:
Ծոմ՝ վերադարձի համար
«Հիշեցի քեզ համար քո երիտասարդության քաղցրությունը, քո հարսնության սերը, քո իմ հետևից գալը անապատի մեջ՝ այն չսերմված երկրումը» (Երեմիա 2.2):
Հետաքրքիր է, որ Իսրայելի պատմության մեջ Աստված չի հիշում խոստացված երկիր գալը կամ Դավթի ու Սողոմոնի թագավորության ոսկի տարիները: Ո՛չ, Աստված հիշում է սկիզբը, երբ ժողովուրդը լիովին ապավինում էր Իրեն անապատում:
Հենց դրան է Աստված կամենում վերադառնալ մեզ հետ Իր հարաբերություններում: Շատերս կհիշենք մեր հարաբերությունները Քրիստոսի հետ այդ փուլում. կար ցավ, բայց կար մտերմություն, կար քաոս, բայց ամեն բան նոր էր, իրական ու գեղեցիկ:
Ես հիշում եմ իմ կյանքում այդ ժամանակը, ես խորանում էի Աստվածաշնչի ուսումնասիրության մեջ ոչ թե մի հերթական քննության պատրաստվելու համար, այլ գտնելու ճշմարտությունը, որն ինձ ազատ կարձակեր: Ես չեմ կարող ազատվել այն զգացումից, որ այդ «առաջին սիրո» անապատը իմ սիրելի ժամանակն էր, և ուզում եմ վերադառնալ…
Ես 10 տարի շարունակ աղոթում էի այնտեղ վերադառնալու համար, որ կրկին ականջ դնեմ Հիսուսի զգուշացմանը Հայտնություն Գրքի 2-րդ գլխում. «Զղջա և առաջի գործերն արա»:
Հենց դրա համար էի ես աղոթում վերջին 10 տարիներին, իսկ անցյալ տարի Աստված ինձ հայտնեց, որ իմ «վերադարձը» կլինի միայն ծոմի միջոցով:
Ծոմ՝ մտերմության համար
Հաճախ մենք եկեղեցում խոսում ենք սրբության մասին, բայց ոչ հաճախ ցանկանում տեսնել, որ Աստված ունի իր պատճառները մեզ սրբության մեջ տանելու համար:
Աստված ստեղծել է նախասահմանություն, բայց որպեսզի մենք այդ նախասահմանությամբ փոխենք մեր շուրջը, պետք է նախ մենք փոխվենք:
Աստված ինձ ցույց տվեց, թե որտեղ էի ես գնում փոխզիջումների:
Երբ մենք ազատվում ենք մեր կյանքում եղող փոխզիջումներից, որպես պարգևատրում՝ ստանում ենք մտերմություն: Տերը մեր սրբությունն է ցանկանում, որ մեզ մոտեցնի Իրեն: Աստված ատում է մեղքը, ոչ որովհետև վրեժխնդիր է, այլ որովհետև մեղքն է բաժանողը իր զավակներին՝ Իրենից:
Անապատը անհրաժեշտ է պատրաստության համար: Ե՛վ Մովսեսը, և՛ Հիսուսը անապատ դուրս եկան՝ պատրաստվելու երկրի վրա իրենց կոչման կատարմանը:
Ծոմը բերում է փոփոխությունների քամի, և անապատը բերում է վերանորոգված կարողություն՝ Աստծուն ապավինելու այնպես, ինչպես նախկինում չգիտեինք:
Երբ մենք խորհում ենք մեր երազանքների ու նպատակների կատարման մասին, հաճախ մոռանում ենք Հովհաննեսի 15-րդ գլխում Հիսուսի ասած խոսքերը՝ առանց Նրա ոչինչ չենք կարող:
Երբ մի բանից, անգամ ուտելիքից, հրաժարվում ենք Աստծո համար, մենք ասում ենք դրանով. «Դու ինձ ավելի ես պետք, քան մեկ այլ բան»:
Այդ խոնարհությունը մեր սրտերը մոտեցնում է Աստծուն, և մենք ողջ սրտով գալիս ենք Նրան ապավինելու:
Следующая публикация
Комментарии 16
ԾՈՄ պահել սխալ չի...
ԱՍՏԾՈ ԽՈՍՔԸ ՈՐՏԵՂԷՆԱ
ՄԱՐԴԿՈՒՑՅՈՒՆՆ,ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ
ՈՐՏԵՂԱ՞...
Բաղարջի օրերին
ՍՈՒՐԲ ԶԱՏԻԿԻ ՀԱՑ, ՍՈՒՐԲ ԲԱՂԱՐՋ ՀԱՑ...
Դրանց պատիժը չի ուշանա
Որովհետև դիտավորյալ մեղք մեղքերը չերևաց դրանց փրգուցյունն՛...