Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
ჩემი მოფერება როცა გენატრება,
ვის შვილს ეფერები დედი,
შენი გაღიმება როცა წამლად მიღირს,
შენ მანდ ვერაფერს ვერ ხვდები,
სული დამიტანჯა შენმა მონატრებამ,
გული მოლოდინით ფეთქავს,
ვცადე, რაც გულში მაქვს დარდად ჩახვეული
ლექსად ტკივილი რომ მეთქვა.
ახლაც ლანდა...
მა, ახლა (როგორც უმეტესად) მარტო ვარ, ღამე -
ტკივილს უკბილო მოხუცივით (ღრძილებით) ღეჭავს...
და როცა გვერდით ოთახებში სურვილებს ჭამენ
კედლები, უფრო მეპარება იმაში ეჭვი,
რომ ცა (ჩვენს ზემოთ) აღარ არის ღრუბლებით სავსე
და თითქოს ღია ფანჯარასთან ვიღაცა...
და მაინც თუ კი ჩემი წასვლა გავდა წამებას!სიკვდილი მაინც არ დაარქვათ გარდაცვალებას.მე წავალ,რადგან დრო აღარ მაქვს უკვე დარჩენის.მე წავალ,მაგრამ სამუდამოდ თქვენთან დავჩები.მეც გიმეგზურებთ ცხოვრების გზას,როცა გაყვებით.მე დაგინახავთ,მაგრამ ვეღარ დაგენახვებ...
საულვაშეზე გაუჩნდებათ ღინღლი და მალე
საიალაღოდ გაიწევენ, როგორც ხარები...
დედის ნაფერებ, ნაალერსებ ცეცხლიან თვალებს
სხვისი უბისკენ გააპარებენ.
გალაღდებიან და სხეულში იფეთქებს ჯიში,
თითქოსდა მართლაც უნახესო მათ გასაღები.
მამისგან ნასწავლ სადღეგრძელ...