Предыдущая публикация
ԿԽՆԴՐԵԻ ՈՐ ԲՈԼՈՐԴ ԿԱՐԴԱԻՔ ԵՎ ՏԱՐԱԾԵԻՔ ԴԱ ՇԱՏ ԿԱՐԵՎՈՐ Է
ԱՐԴՅՈՔ ՀԱՎԱՏԱՑԵԼ ԵՍ՞
Աստծո Ավետարանը (հատոր 2) գրքից էջ 303-307
Հիմա պեքէ է տեսնենք,թե ինչպես պետք է հավատանք: Աստվածաշնչում հավատքը իր օրենքները ունի: Ամբողջ Նոր Կտակարանում միայն մի տեղ կա,ուր մեզ ասվում է հավատքի ֆունկցիյան.դա Եբր 11:1-ն է: Նմանապես ամբողջ Նոր Կտակարանում միայն մի տեղ կա,որ ասվում է,թե ինչպես հավատալ.դա Մրկ 11:24-ն է.«Դրա համար ասում եմ ձեզ. այն ամենը,ինչի մասին աղոթում ու խնդրում եք հավատացեք,որ ստացել եք,ու կլինի ձեզ»: Այստեղ մեզ ասվում է,թե ինչ է հավատալը: Ինչ՞ է հավատքը: Դա Աստծու Խոսքին հավատալն է: «Հավատացեք,որ ստացել եք»: Մենք պետք է ուշադրություն դարձնենք «ստացել եք» բայի վրա այն դրված է ներկա վաղակատար ձևով: Եթե այսօր հանդիպեք մեկին ով կասի,թե ստանալու է,անմիջապես կիմանաք,որ նա հավատք չունի: Եթե մեկին հարցնեք,թե արդյոք հավատացել եք Տեր Հիսուսին ու արդյոք փրկված եք,և, եթե նա ասի,որ հուսով է, որ կփրկվի,ապա նա անկասկած փրկված չէ: Բոլոր նրանք,ովքեր ասում են,որ ուզում են ստանալ կամ հույս ունեն ստանալ,հավատք չունեն: Մարկոսի 11:24-ում մեզ հստակ ցույց է տրվում,որ հավատքը հավատալն է,որ մենք ստացել ենք: Հավատքն այն չէ,թե մենք կստանանք: Դա հավատալը չէ,թե կստանանք, որ ուր վոր է ստանալու ենք կամ կարող ենք ստանալ: Բոլոր այս «կ»-երը,«ուր վոր է»-ները և «կարող ենք»-ները հավատք չեն: Միայն այն հավատքն է Աստվածաշնչում ներկայացված հավատքը,որը հավատում է,որ ստացել է: Երբ ես ինչ-որ մեկին ավետարանում եմ,շատ հաճախ մարդը լսում է Աստծու աշխատանքի մասին և գիտակցում,որ ամեն ինչ արդեն արված է: Ես նրան ցույց եմ տալիս իր ապականությունը,թուլությունը,մեղքերն ու անկումը: Արդյունքում նա խոստովանում է իր մեղքերն ու գալիս Տեր Հիսուսի աշխատանքը տեսնելու: Դրանից հետո մենք ծնկի ենք գալիս աղոթելու: Նախ ես եմ աղոթում նրա համար: Հետո նա ինքն է աղոթում իր համար: Խոստովանում է,որ ինքը մեղավոր է և շատ մեղքեր է գործել: Նա Տիրոջը խնդրում է ներել իրեն և կյանք տալ: Երբ նա աղոթում է ես հարցնում եմ.«քո մեղքերը ներված՞ են »: Եթե ասում է.«հավատացած եմ ,որ Աստված կների իմ մեղքերը»: Ինքս ինձ ասում եմ.«մոռացիր այդ մասին: Եվս մի անհույս վիճակ»: Եթե ասում է.«ես լիովին հավատացած եմ, որ Աստված կների իմ մեղքերը»,ես անմիջապես իմանում եմ, որ նա հավատք չունի: Երբ՞ է ավետարանիչն ուրախանում իր ունկդրի համար: Այն դեպքում,երբ վերջինս աղոթում ու հավանաբար արտասվալից ասում է,որ հիմա իրեն ամեն ինչ պարզ է: Այդժամ դուք իմանում եք, որ այդպիսի մարդը անցել է դարպասն ու հավիտենական կյանք ձեռք բերել: Նա գուցե ասի.«Գոհություն Տիրոջը,իմ մեղքի խնդիրը հիմա լուծված է» կամ «Գոհություն Տիրոջը,Նա ընդունել է ինձ» կամ էլ «Գոհություն Տիրոջը,Աստված Իր Որդու շնորհիվ ներել է իմ բոլոր մեղքերը»: Այս բանը լսելիս դուք իմանում եք,որ այդպիսի մարդը հավատացել է և փրկվել: Աստվածաշնչում միայն մի տեսակի հավատք կա.դա այն է,որ մարդը հավատում է,որ ստացել է: Յուրաքնչյուր ոք ով ասում է,թե կստանա,կարող է ստանալ,ուր վոր է ստանալու է և պետք է ստանա,դեռ չի ստացել: Բարեկամներս,սա է Աստվածաշնչի բոլոր փաստերին հավատալու ճանապարհը: Ոհմանց հետ աղոթելուց հետո դուք իմանում եք թե արդյոք նրանք մահից կյանք են անցել և արդյոք փրկված են: Շատերը հույս ունեն փրկվելու: Սա իսկական հավատքը չէ: Մի անգամ հանդիպեցի մեկին,ով ասում էր,թե լիովին հավատում է,որ կփրկվի: Ես ասացի.«ավելի լավ է մի փոքր փոխեք ձեր բառերը.դուք պետք է«ես լիովին հավատում եմ»-ի փոխարեն ասեք ես լիովին հուսով եմ»: Եթե հավատում եք,ուրեմն արդեն ստացել եք: Ուստի,եթե մեկն Աստծու խոսքի մեջ «դեռ» է ավելացնում նա չի հավատացել: Եթե ասում եք ձեր մեղքերն ներվել են,դա ցույց է տալիս, որ դուք հավատացել եք: Եթե ասում եք,որ հաղթել եք ձեր մեղքերին,ապա դա կրկին ցույց է տալիս, որ հավատացել եք: Երբ էլ կարողանում եք ասել, որ ստացել եք,այդ ժամանակ իսկապես ստացել եք: Բարեկամներս,հարցն այսօր շատ պարզ է ես չեմ իջեցնի Աստվածաշնչի չափանիշը: Աստծու ամբողջ աշխատանքը կատարված է: Աստծու խոսքը քարոզվել է մեզ: Աստծու Որդին մեռել է: Տեր Հիսուսը հարություն է առել: Հիմա մեզ ինչ՞ է մնում ասելու մենք պետք է ասենք.«Գոհություն Տիրոջը,ես ստացել եմ»: Սա բավականին լավ է: Երբեմն,երբ ես արթնության հավաքույթների եմ մասնակցում,գրեթե լալիս եմ: Երբ մարդիկ այնտեղ լաց են լինում,ես էլ եմ լաց լինում: Նրանք իրենց համար են լալիս,իսկ ես Աստծու փրկության: Նրանք աղաչում են Աստծուն.«Օ՛,Աստված,փրկիր ինձ»,կարծես այդ աղերսը կհուզի Աստծուն և Նա կսիրի նրանց կամ կշրջվի ու կփրկի նրանց: Գոհություն Տիրոջը: Նրանք ովքեր հավատք ունեն,աղոթելու անհրաժեշտություն չունեն: Նրանք,ովքեր հավատք ունեն,լի են փառաբանությամբ: Երբեք մի ասեք,թե աղոթքը հավատքի նշան է: Խնդրում եմ,հիշեք,որ ընդհակառակը,աղոթքը հավատքի բացակայության նշանն է,այս նշված հարցերում: Բոլոր փորձառու քրիստոնյաները գիտեն որտեղ կա հավատք այնտեղ կա փառաբանություն: Մի օրհներգում ասվում է.
Լսիր գահից եկող լուրը,
Հռչակիր խոստումը,
կասկածող մարդ.
Աստված ասաց կատարվեց,
հավատքը պատասխանեց`կատարվեց:
Աղոթքն ավարտվել է,փառաբանությունն է սկսվել:
Ալելո՜ւյա,« Կատարվեց»:
Դուք չեք կարող ասել կկատարվի: Բոլոր նրանք,ովքեր ասում են,թե կկատարվի,հավատք չունեն: Աստված ասել է,որ ամեն ինչ կատարված է: Դուք նույնպես պետք է ասեք,որ ամեն ինչ կատարված է: Աստված ասել է,որ Ինքն ամեն ինչ կատարել է և ես էլ եմ հավատում դրան: Սա է ամբողջ հարցը: Այսօր մեծագույն հարցը այն է,որ,երբ գնում ենք բազմաթիվ հարանվանություներ,եկեղեցու հարուրավոր անդամների հետ հանդիպում,ովքեր ասում են,թե հավատում են,որ Հիսուսը կփրկի իրենց: Բայց սա հավատք չէ: Սա հույս է: Այս բանն անել նշանակում է ի չիք դարձնել Աստծու խոսքը: Օրինակ, եթե ես այս գիրքը տալիս եմ Հու եղբորը,իսկ նա ասում է.«ես հավատում եմ,որ դա վաղը կտաս ինձ»,դա ոչ թե քաղաքավարություն է ,այլ ինձ հասցեագրված վիրավորանք: Այսօր Աստված իր Որդուն ուղարկել է փրկագնում իրագործելու: Եթե մենք դեռ ասում ենք.« խնդրում եմ փրկիր ինձ» ,ինչ՞ է դա մենք պարտավոր ենք ասել.«Աստված շնորհակալ եմ Քեզնից,որ խաչի վրա հոգացել ես իմ բոլոր մեղքերի համար»: Բարեկամներս,մեղավորը չի կարող աղոթքով փրկվել: Մեղավորը կարող է միայն հավատալ,որ Հիսուսը փրկել է իրեն:
Հավատքը արժանիք չե: Երբեք այն աշխատանք մի համարեք: Ոմանք չգիտեն,թե արդյոք՞ իրենց հավատքը բավաարար չափով ուժեղ է: Աստված ձեզ համար հավատքն այնք՜ան պարզ է դարձրել,բայց մարդը պարզ բանը շատ բարդ է դարձրել: Ենթադրենք,ես մի եղբայր ունեմ,ով դրամի պակասություն ունի և շատ աղքատացել է: Հիմա ուզում եմ նրան մի քիչ դրամ տալ: Ասում եմ.«Կարիգ չկա,որ դու որևէ բան անես: Նույնիսկ կարող ես քեզ թույլ տալ չաշխատել: Ահա,վերցրու այս դրամն ու գնա»: Այս բանն անելով ես հարցը շատ պարզեցնում եմ: Սակայն,հնարավոր է,որ նրա միտքը շատ բարդ է,և նա ասում է.«եթե եղբայրս պատրաստվում է ինձ դրամ տալ,ապա ես ձախ՞ ձեռքով վերցնեմ,թե՞ աջ,կեսորին՞ վերցնեմ թե՞ ցերեկը: Կանգնած՞ վերցնեմ,թե՞ նստած»: Նա ուզում է ուսումնասիրել թե ինչպես վերցնի դրամը սա կլինի ամբողջ աշխարհի ամենամեծ սխալը:
Երբ Չիֆուում էի,մի քրոջ հանդիպեցի: Նրան ասացի,որ, եթե հավատա կստանա: Նա ասաց.«ես արդեն մի քանի շաբաթ է այդպես եմ անում: Եվ դեռ չգիտեմ թե ինչպես կարող եմ հավատալ: Չգիտեմ,թե որն է հավատալու ճիշտ ճանապարհը: Չեմ իմանում,թե արդյոք իմ հավատքը բավարար չափով ուժեղ է»: Ես նրան ասացի,որ Աստված ամբողջ աշխատանքն ավարտել է: Նրան միայն անհրաժեշտ է մի պարզ ճանապարհով հավատալ: Բայց նա ուժեղ վերլուծաբան էր: Նա հավատքը աշխատանք էր դարձրել: Գոհություն Տիրոջը,որ փրկություն ստանալը երկրագնդի ամենապարզ բանն է: Դա նշանակում է, որ Տեր Հիսուսն ամեն ինչ արել է: Աստված ասաց,որ Նա մեռավ: Ես ասում եմ հավատում եմ,որ Նա մեռավ: Աստված ասում է, որ Տեր Հիսուսը հարություն է առել և դարձել ապացույց: Ես ասում եմ այո և հավատում եմ,որ Նրա հարությունն դարձել է իմ արդարացման հիմքը: Նա ասում է, որ իմ մեղքերը ներված են,որ Նա փրկել է ինձ: Ես չեմ հետաձքի: Կհավատամ,և հարցը կլուծվի: Երբ հավատում եմ,ստացել եմ: Գոհություն Տիրոջը: Սա է ամենը: Մենք մահից կյանքի ենք անցել: Կարիք չկա, որ ինչ, որ բան զգալ կամ սպասել,որ ինչ-որ խաղաղություն կամ ուրախություն գա: Մի քանի տարի առաջ ես մեկի ավետարան քարոզեցի: Նա ասաց,որ հավատում է Տեր Հիսուսին, հավատում է,որ ինքը մեղավոր է և, որ Տեր Հիսուսը ներել է իր մեղքերը: Բայց նա մի խնդիր ուներ: Նա չեր զգում,որ Սուրբ Հոգին իր ներսում այնպիսի զորավոր կերպով է գործում,ինչպես,ըստ իրեն մյուս քրիստոնյաների մեջ է գործում: Ես հարցրեցի,թե արդյոք նրա մեղքերը ներված են: Պատասխանեց ոչ: Հարցրեցի,թե ինչու՞: Ասաց ,որ դեռ չի զգում իր մեջ Սուրբ Հոգու աշխատանքը: Ասացի.«Բարեկամս,դու բացարձակապես սխալ ես: Աստվածաշնչում չի ասվում թե ով, որ զգում է,որ հավատում է Աստծու Որդուն,հավիտենական կյանք ունի: Մենք չենք հավատում մեր զգացմունքներով: Մենք հավատում ենք Աստծու խոսքով»: Երբ մեկն այս գիրքն ինձ է տալիս ,հարկ չկա,որ ես ինչ, որ բան զգամ: Միայն պետք է հավատամ նրա խոսքին: Փրկությունը նախապայման չունի: Սակայն կա համապատասխան գործնթաց: Փրկության գործնթացը աշխատանք չէ. դա պարզապես հավատալն է ու ստանալը: Ինչ-որ Աստված է ասում,նույնը ասում եմ ես սա ստանալն է: Գոհություն Տիրոջը,որ Նրա շնորքը բավարար է մեզ համար:
Վոչման Նի
Կան Հին Կտակարանի և Նոր Կտակարանի`Ծննդոց գրքից մինչև Հայտնության գրքի գլուխներն, իրենց ամեն մի համարներով,խոսքերի հոգևոր տեսանկյունից լուսաբանումններն,մեկնություներն ու հայտնություներն,որը տրվել է Տիրոջ կողմից Սուրբ Հոգու ներշնչումով,Իր զավակներին Իր համբարձումից հետո տրված բոլոր հայտնություները որոնք, որ հավաքել են եղբայրները բոլոր հայտնություները,որը Տերը տվել է մոտ երկու հազար տարվա ընթացքում,այսօր բոլոր Տիրոջ զավակները գիտեն,որ ապրում ենք վերջին ժամանակները,և Տերը բացել է ամբողջ Աստվածաշունչը: Այսօր Աստվածաշունչը դարձել է թափանցիկ Գիրք և մենք կարող ենք իմանալ Նրա միջի ամեն մի Գրքի խորություները:
Տեղեկություների համար զանգահարեք 098185664
Следующая публикация
Нет комментариев