Предыдущая публикация
Ды я кахаю вас, я вас кахаю,
Нібы малітву ў Храме, паўтараю
Прад вашым здымкам, нібы прад іконай,
Якую з адзінотаю штодзённай
Я асвяціў самотнаю слязой,
Як іерусалімскаю вадой,
Дзе тлуму свет і адзіноты свет
З’яднаны ў радасці зямной букет,
Каб я, што будзе ў нас далей, – не знаў,
А вас адну, губляючы, кахаў... Віктар Шніп
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев