Предыдущая публикация
Паэт Андрэй Александровіч праз маналог старых сосен адсылае чытача да мінулых часоў мясцовасці, на якой быў пабудаваны Мінскі трактарны завод: Калісь тут быў гушчар лясны.
Як помнік старыны,
Стаяць дзве цёмныя сасны
Ля завадской сцяны.
Абняўшыся, былыя дні
Успомняць і ўздыхнуць:
– “Ужо лясное цішыні
Нам болей не пачуць.
Які гушчар дрымотны быў!
У гэтым гушчары –
Бывалі ягады, грыбы,
Вадзіліся звяры”.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев