Предыдущая публикация
Երբ այն նստում է հիշողության վարսերիս
Ու լուսնի թարթիչներից երազանքներիս ժպիտն է կաթում՝
Հանգրվանելով քո աչքերում....
Եվ այդ ժամանակ վիրավոր կարոտս հաղթահարելով վախի փշալարերը
Պատռում է հիասթափության հյուսած մոռացումների ցանցը
Ու խենթացած վազում , վազում
Իմ կորցրած անուրջի ստվերի հետևից...
... Ու գիշերը , իմ սիրած գիշերը մոլորվում է անցյալի արցունքներում
Ու թաքնվում,
Որ իրեն չմեղադրեմ որբացած երազանքներիս
Ու կորցրած երջանկությանս համար...
Սիրում եմ հիշողության բույրով լցված մոլորված գիշերները ,
Որտեղ ես կարողանում եմ իմ կարոտները պահ տալ լուսնին ու աստղերին,
Եվ լուսաբացի մոտեցող քայլերում սպասումներ չցանելով՝
Ապրել քո ներսում , բայց չունենալ քեզ...
#Լի
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 2