Предыдущая публикация
Нісімкавічы у часы ВКЛ і Рэчы Паспалітай
Згодна з пісьмовымі крыніцамі, вёска вядомая з XVІ стагоддзя як паселішча ў Рэчыцкім павеце Мінскага ваяводства Вялікага княства Літоўскага. Упершыню упамінаецца ў 1525 годзе ў дакументах аб узаемаадносінах Русскага царства і ВКЛ, а ў 1526-1527 гадах ў матэрыялах пра памежныя канфлікты. У 1572 годзе сяло Анісімкавічы упамінаецца ў перапісцы Вялікага княства Літоўскага і Русскага царства аб вырашэнні памежных рознагалоссяў. На жаль копіі гэтых дакументаў архіў нам не даслаў.
На працягу ХУІ стагоддзя Чачэрскае староства, у склад якога ўваходзіла і вёска Нісімкавічы, было ва ўладанні беларускіх магнатаў Яна Неміровіча, князя Чартарыйскага, князя Фёдара Вішнявецкага, Юрыя, Крыштофа и Мікалая Зяновічаў. Староства ўяўляла сабой дзяржаўны маёнтак, які даваў вялікі князь або кароль на часовае карыстанне феадалам у якасці натуральнай пенсіі за службу.
Паводле інвентара 1704 года Нісімкавічы мелі 7 дымоў і 2 службы. У 1726 годзе колькасць дымоў узрасла да 12, мелася 2 службы, дзейнічалі млын, сукнавальня и крупадзёрка. У вёсцы, якая ўваходзіла ў Залескае войтовства, меліся рыбныя ловы, дзейнічала праваслаўная царква. Была гэта ужо Георгіеўская царква або якая іншая дакладна невядома.
У гэты час значна павялічваюцца сялянскія павіннасці. Асноўнай павіннасцю цяглых сялян быў чынш па 30-60 коп грошай са службы ці 11 коп з валокі, стражаўшчызна і парахаўшчызна па аднаму злотаму з дыма. Апрача таго яны ўжо былі абавязаны апрацоўваць замкавыя валокі, убіраць сена, вазіць гной, дровы, рамантаваць замак, масты, млыны, рудні і г.д., пастаўляць замку курэй, хмель, мёд і іншыя прадукты.
У адпаведнасці з апісаннем Чачэрскага староства 1765 года, Нісімкавічы ўваходзілі ў склад Засожскай воласці і мелі 25 дымоў, тракцір, 2 млыны і 3 сукнавальні. У 1770 годзе цэнтр Анісімкавіцкага войтаўства, у склад якога яшчэ ўваходзіла вёска Осаў. Нісімкавічы ў той час належалі панам Шалютам.
Следующая публикация
Комментарии 6