Бир куни эр-хотин денгиз сафарига чиқишди. Кема денгизда бир неча кундан бери сузиб борарди. Бир пайт денгизда кучли довул бошланди. Кемани ағдариб, чўктириб юборай дерди. Шамол кема оқимига қарши эсарди. Денгиздаги мавжлар жуда кучли тарзда тўлқинланиб борарди. Натижада, кема сув билан тўлди, йўловчилар орасида шовқин-сурон ва қўрқув тарқалди. Кема капитани ҳам бу шовқинлардан четда қолмади. Деярли барча йўловчилар аниқ хатар ёқасида турганларини, Аллоҳнинг мўъжизасигина уларни бу хатардан қутқариб қола олишига ишондилар. Аёл ўзининг асабларига эгалик қилолмай қолди. Бор овози билан қичқирар, нима қилишни билмас эди. Эрининг олдига шошиб б
Эридан талоқ билан ёки эри ўлиб ажралган аёл киши белгиланган идда муддати тугамасдан бошқа киши билан никоҳланиши дуруст эмас. Бирор аёлга уйланмоқчи бўлган одам бу нарсаларни билиб олиши муҳим. Токи, ҳаром ва маъсиятга қадам қўймаслик учун. Бундай никоҳ фосид (бузуқ) никоҳ бўлади ва аслида боғланмаган бўлади. Била туриб бундай «никоҳ» билан бирга яшаётганлар Аллоҳ ва ўзлари орасида яъни диёнатан зинокор ҳукмида бўладилар. Ва қаттиқ гуноҳкор бўладилар. Гарчи, ўзгалар кўзида оилали бўлиб кўринсалар ҳам.
Бу ишнинг ҳаромлигини билган заҳоти эр ёки аёл бирга яшашдан тийилиб, бир-биридан узоқлашиши лозим. Агар улар билгандан кейин ҳам
Комментарии 4