"Орга" "Вайнах" "Нана" "Стела1ад"

Гакис буьйцу мотт бу тийна, Iамабелаш иза шайна

***
Сан когаш бу, сан цундела
Йиш йу волавелла лела,
Со когаша воккху ара,
Дада волчу вуьгу цара.
Когаш бохуш, воьду беша,
Суна Iежаш дукхабеза.
Дала суна белла когаш,
Далла хастам бо ас доггах.
***
Дала суна делла лергаш,
Суна хеза гIовгIа, тата.
Говро лаьттах йетташ бергаш,
Ловзар дечохь – пондар, вота;
Аганан йиш нанас локхуш,
Воккха дадас назма олуш,
Хастам хуьлда Лекхачунна,
Суна лерса Деллачунна.
СтелаIад №4, 2023

Гацаев СаIид. Алахьа, ДегIаста…

Алахьа, ДегIаста,
Хьо муха Iийрa,
Тхох йаьлла, тхо доцуш,
Iийжирий кийра?
Хьох девлча, тхан санна,
БIаьрзе а хилла,
И айхьа мел дечух
Куьг дIа а тилла?
Алахьа, ДегIаста,
Малх хьуна горий?
Моьттарий хьуна хьуо
Йерриге гIорий?
Шелоно, цу дарцо
Сел дера кхерсташ,
ГIаддайна, дуьне а
Бодане лесташ?
Алахьа, ДегIаста,
Самукъадаккха,
Хьайн лозу, Iийжа дог
Кхин малхадаккха, –
ХIумма а дарий хьан
ХIара ду ала,
Хьайн дийнах хьо теша,
Кханенга йала?
Жоп доцу и хеттарш
Ца дер ас хьоьга, –
Тоьар ду хьох девлча
ХIоьттинарг тхоьга!
Хьо тхоьга хьежна-кх,
Хьо лаьтташ хилла-кх,
Тоьар ду ахь динарг, –
Иза а ду гIиллакх.
Орга №1, 2024

Хавас Акбиев. Листья осени

Листья, осени
Слезы, капали
Оземь.
В звездной просини
Птицы плакали
В осень.
Сырость с веточек –
«Кап-кап» – капала
В сердце,
В каждой клеточке
Песня плакала,
Солнце!
Путь мне озари
Ярко-яростным
Светом,
Счастьем одари,
Сладко-сладостным
Летом.
Пусть не осенью
Грусть усталая
Дышит,
В звездной просини
Зорька алая
Свищет
Стеньки Разина
Атамановым
Свистом,
Не замаяна
Светит во поле
Чистом.
Манит алая
В даль туманную
Кличем,
Песней шалою,
Первозданною,
Птичье сердце полнится.
С ветром к солнышку
Мчусь я,
Следом гонится
Тень, во полюшке
Гнутся
Тополиные
Ветки сирые,
Ой ли!
Журавлиные
Песни милые,
Что ли,
Сердце тронули?
Может, мамина
Сказка
Про Аленушку
Да Иванушку
Лас

Бекхан Хизриев. Я слышал, что море все лечит…

***
Обреченные крики чаек
Через мили мне в уши летят,
Слаб от недозакрученных гаек,
В голове моей мысли не спят.
Этой ночью возможно паденье,
Как и прошлой, учусь привыкать,
Не знаком с бледным чувством смиренья,
Не умею с собой воевать.
Но я слышал, что море все лечит,
Да, друзья мои, просто нырнуть –
Пока жизнь в меня стрелами метит,
Попытаюсь я в море уснуть.
Но вернусь, и не раз, обещаю,
Белым облаком в ваши дома,
Отпущу правду с ветром, растаю…
Чтобы вновь наступила зима
В душах тех, кто бросал в меня бомбы –
За спиной слыша шепот их ртов…
Загоню их в свои катакомбы,
Пусть гниют! Ночи дышат без снов!
Вероятно, тогда им понятен
Буду я и

Пашаев Нурди. Къизалла

Ма йоьхна йеара Ӏуьйре,
Дорцаца шийла ло кхуьйсуш,
БIаьрхишца стигал тӀейоьлхуш,
Миска халкъ махкаха доккхуш.
ГӀаьттира цхьа Дажал махкахь,
Дехира цо халкъаш махках,
Дерриг а Ӏалам цецдоккхуш,
Дуьненна къизалла гойтуш.
И Зама лайна вайн дайша,
Дай боцуш дисначу байша.
Хеназа кхалхийна синош,
Шайна тӀехь доццушехь къинош.
Халкъана йинера гӀело.
ДогӀмашка хьерчара шело.
Хийла да дӀавоьлли, хьарчо
Ца карош хьакъ долу марчо.
Шайн баххьаш стиглане оьхьуш,
Мехкан дай Деле цIа боьхуш,
Ӏадийна лаьттина лаьмнаш,
Аьрцнашца тихкина хьаннаш.
Генарчу, хийрачу махкахь,
Ӏожалло кайетташ къайлах,
Даймахках къаьстина, байлахь
Лийлира халкъ кхойтта шарахь.
Йа Рабби, хӀай Везан Де

Мусаев Сулиман. Доьхна де

Аьхкенан де къегина деана. Сийсара сахиллалца догIа ихнехь а, латта делкъа хан хилале дакъийна бовхачу малхо, цхьаццанхьа дисина долу кегий Iаьмнаш ца лерича.
Баьццара басара хьаькхна, йукъ-йуккъе, басар дIадаьллачу метте, мекха хьоькхнаш хIиттина долу эчиган ков доккха диллина ду. УьйтIе ма-веллина аьрру агIор долчу рагIу кIелахь, буха гуьйригаш а хIиттийна, тIе истангаш тесина дехкинчу аннаш тIехь Iа масех воккха стаг, цаьрца цхьана ша хIусамда Сайпи а. Дехьа лаьттачу цIен кибарчигах динчу жимчу цIачуьра зударийн белхар хеза.
− Нах богIу! − схьахIутту гIаж карахь кетIахь лаьтташ волу Сайпин шичин жимаха волу кIант.
− Ассаламу Iалайкум! ДоIа дехьа, Iусман, − кадам

Мовла Гайраханов. Казарма

(из цикла «Армейские рассказы»)
Синий свет лампочки отсвечивал в дальнем углу казармы, рассеивая ночную тьму. Тишину ночи нарушали храп и вздохи спящих солдат. Дневальный, пристроившись на тумбочке, мирно спал, так же, как и дежурные офицер и сержант.
Половина казармы, как всегда, пустовала. Дежурные смены солдат находились на объектах обеспечения наземной связи для военной авиации. Солдаты любили уходить на дежурство, потому что в казарме они находились под неусыпным оком начальства, а на объектах оно появлялось только для проверки и контроля.
Горбачевская «перестройка» пришла в армию в виде расстегнутых верхних пуговиц и дополнительного 20-граммового кусочка мас

Асхабов Iабдул-Iазиз. Виран цамгар

Туьйра-кица
Могашаллин хаьдда хир,
Цомгаш хилла къона Вир.
– ДегI ма чIогIа лозу-кх сан!
Сох дIакъаста доллу са.
Ан ду букъехь! Лозу чкъор!
Сан цамгарна хир вац лор….
Дада, лохьа сийна пхьор,
Шаьш даккхале кошан ор.
Дада-м воьхна хьийзаш ву:
Цуьнан гIортор – Вир леш йу.
Сихха бохьу бецан мор,
Орцах кхойкху дохнан лор.
Лор-м схьакхечи. Цамгар зий.
Анализна даьккхи цIий.
Эли дега: «Кхерам бац.
Амма Вир кхин йехар йац,
Хада ца дахь ший а лерг,
ДIа ца йаккхахь цхьа-ши церг.
Вай и дарба леладахь,
Тамаша бу-кха хIара лахь».
– ХIун дер тIаккха, – боху дас,
Вирах вала сан йиш йац.
Дийна йисахь – хир сан ирс.
Ас схьабохьу оьшшу гIирс;
Цергийн морзах, ира урс,
Вир

Абдулаев Леча. Даймохк

Сан деден бахамах бисна
кетIахь Iиллина
цхьа-ши тIулггий,
цIа-кхерч тIехь хилла
лаьттан кийсиггий
карийра,
цIа веъча,
дена.
И тIулгаш –
цхьанна а дIадахьа ца эшна;
и латта –
цхьаьнгга а дIадахьа ца делла…
Къоладан
къуйшна цаэшнарг,
дIадаккха
мостагIийн ницкъ а
цакхочург –
и хилла хиллера
Даймохк.
Орга №1, 2024