Предыдущая публикация
Sevdiğim.
Ey gönül verdiğim hal bilmez,
Deli fırat misali çağlar durursun,
Sonsuz ayrılığa akmaya yeminlisin,
Ben bende değilim sensiz yaşanmıyor,
Daha nasıl diyeyim sana divaneyim,
Hangi yaban eldesin,
Hangi kırılası kollardasın neylersin,
Terin sinmiş tenimi çorak çölmü saydın,
Miskinin çirkinin kaderine gül olup açarsın...
Ömrünün baharına gamlı hazan değsin,
O güzel yüzün solsun saçların dökülsün,
Gözlerimin feri söndü,
Bi çare yollarını beklemekten,
Hangi mevsim yaz bahar olacaksın,
Viran eylediğin kara kış saydığın umutlarıma,
Matemli can bedeni ayaklarının altına,
Toz toprak say gel ey vefasız gel gözler kapanmadan...
Kıyılarla kavga eden dalgaları seyre dalıyorum,
Hüzün selleri akan bakışlarım uzakları deliyor,
Güneşin solsun dert yağmurları mutlulğuna yağsın,
İnim inim inleyen martıların çığlığı eşliğinde,
Kulaklarımda çınlıyor beni mest eden bülbül sesi gülüşün,
Aynaya yansımış ateşli bakışın her sabah ecelim olur benim,
Bu bahar giydir umutlarımıza renga renk sevda elbisesini,
Kır inada vurduğun zircirleri dağları yolları aş gel'ki şad olayım...
Ayrılıkların Şairi Osman Dastan © 05 / 09 / 2024. 06:20
Следующая публикация
Нет комментариев