Предыдущая публикация
#Պոեզիա
Դու', որպես քնքուշ ալվան մի ծաղիկ,
Ծաղկել ես սիրուն իմ ճանապարհին,
Քո սերն է սրտիս, շատ եմ երջանիկ,
Քեզ մի ամբողջ կյանք կսիրեմ անգին։
Տեսքից քո լուսե սիրտս է արբած,
Կտանեմ սերդ ես շա՜տ հեռուներ,
Ես միայն քեզ եմ խենթ սիրահարված,
Կապրենք իրար հետ թանկ սիրո օրեր։
Դու', որպես մի վարդ սրտումս ապրիր,
Որ սիրուս այգին դատարկ չմնա,
Քո սիրով նրան այնպես զարդարիր,
Որ քեզնով հարբի քեզ չմոռանա։
Լրացրու դու սիրտս քո սիրով,
Կիսատ է վաղուց գու'ցե և դատարկ,
Թո'ղ քեզնով ապրեմ, թող շնչեմ քեզնով,
Թո'ղ որ քո սիրուց ես չկշտանամ։
Թո'ղ սիրեմ ես քեզ, քեզնո'վ սեր երգեմ,
Քո սիրով ծարավ սիրտս հագեցնեմ,
Դու ծաղկիր նորից որ ես կյանք առնեմ,
Քո սիրով լցված իմ սիրտը փրկեմ։
ԳՅՈՒՄՐԵՑՈՒ_____ՁԵՌԱԳԻՐ_____ՄԿՐՏԻՉ_____ԳՅՈՒՄՐԵՑԻ______14_____08______2024______ԹՎԱԿԱՆ
Следующая публикация
Нет комментариев