Шоирону нависандагони Ванҷзамин

Гуфтори бузургон дар васфи забон..... Бало дар забони инсон пайваст аст. Агар як корро намекунам гӯӣ, шайтон ҳама корро мепартояду барои он корро анҷом додан кӯшиш мекунад. *************************************** Касе,ки одати нигаҳ доштани забонашро одат кардааст, дар амният зиндагӣ мекунад. *************************************** Забон шамшери тез аст, хун нарезонда инсонро мекушад. *************************************** Қалб бо чизе,ки пур бошад, аз забон ҳамон мерезад. *************************************** Забон устухон надорад, аммо устухонҳоро мешиканад. *************************************** Ҳайсияти ҳар як шахс зери забонаш ниҳон аст. *************************************** Парр

Ба номи Худованди бахшояндаву меҳрубон Таърихи пайдоиши Рамазон Ҳикмати машрӯияти рӯза ва фавоиди он              Дар моҳи Шаъбони соли дувуми ҳиҷрӣ Худованд ба уммати исломӣ рӯзаи моҳи Рамазонро фарз гардонид. Пайғамбари гиромии Ислом (с) пеш аз фарз гардидани Рамазон одат доштанд, ки се рӯз аз ҳар моҳ ва рӯзи Ошӯро рӯза мегирифтанд. Рӯзаи моҳи Рамазон яке аз аркони умдаи дини мубини Ислом мебошад. Дар баёни ҳикмати машруъияти рӯза уламои муҳаққиқ чунин назар доранд, ки Худованди ҳаким инсонро табиъатан чунин офаридааст, ки ӯ хамеша нафси худро дӯст дошта, ҳамеша барои пурра кардани эҳтиёҷоти хосси худаш саъйу талош меварзад. Аз ҳоҷати заифон ва масокин ҳамеша ғофил мемонад. Бинобар ин ҳ

Запись на стене Tajikistan|Политика,История,Религия:Таджикистан 6 июл 2017·от Mark Eshton Намози Ҷумъа - дар рузи Ҷумъа. Тартиби хондан ва ракаатҳояш. ----------------------------— Намози Ҷумъа. Намози Ҷумъа - ин яке аз намуди дуъохонии ҷамъиятии мардони мусалмонон буда, амалӣ намуданаш ҳар ҳафта дар рузӣ Ҷумъа, ҳатмӣ мебошад. Вобаста ба Намози Ҷумъа дар сураи 62-юми Қур'они Карим, гуфта шудааст ва вақти хондани он асосан дар нисфирузӣ пешбинӣ шудааст. Барои занон, кудакон, мардони ҷисмонан камқудрат гарчанде хондани Намози Ҷумъа ҳатмӣ набошад ҳам, вале матлуб аст. Находани Намози Ҷумъа, бе ягон сабаби ниҳоятан узрнок аз нигоҳи дини Ислом, манъ карда шудааст. Дар ҳолати сар задани монеъ

РӮЗИ ҚИЁМАТ АЗ ЧИ ПУРСИДА МЕШАВИ НАЗДИ ПАРВАРДИГОРАТ ФАҚАТ АЗ ХУДАТ ПАС АВВАЛ ХУДРО БАРОИ ИН СУОЛҲО ОМОДА СОЗ ************************************************************* Шарт нест барои ту ки дунёро тағйир диҳи Шарт аст барои ту ки то охир дар дини Алоҳ ва суннати расулулоҳ (саллалоҳу алайҳи ва саллам) собит мони Фардо Аллоҳ (ҷалла ҷалолуҳу) туро аз дигарон намепурсад Туро аз худат мепурсад ва назди Ӯ (субҳонаҳу ва таъоло аз чаҳор чиз ҷавоб хоҳи ҷавоб дод Дар ҳадиси саҳиҳ омадааст لا تزولَ قدَما عبدٍ يومَ القيامةِ حتَّى يسألَ عن عُمُرِهِ فيمَ أفناهُ ؟ وعن علمِهِ فيمَ فعلَ فيهِ ؟ وعن مالِهِ مِن أينَ اكتسب

Рамазон (аз арабӣ: رمضان) моҳи нӯҳум дар Тақвими Ҳиҷри қамарӣ (Исломӣ) ва (29) / 30 Рӯз аст. Дар Моҳи Рамазон ҳамаи мусулмонон аз дамидани субҳ то фурӯ рафтани офтоб рӯза мегиранд. Ва баъди Азонро шунидан рӯзаҳояшонро мекушоянд. Дар Рамазон 5-чиз ҳаром мебошад. Дурӯғ гуфтан Қасами дурӯғ хӯрдан Ғайбат кардан Таъна задан Бахилӣ кардан Рамазон дар луғат ба маънои сӯзонанда омадааст, ки гуноҳи яксолаи бандагонро месӯзонад ва дар ин бора расули Худо мефармояд: «Рамазон гуноҳонро месӯзонад ҳамчунон, ки оҳангар оҳанро месӯзонад ва ҳама чизҳои нодаркории ӯ месӯзад, ва рамазон ҳам гуноҳҳои шахси рӯзадорро месӯзонад ва пок месозад.» Дар ин ҷо як ҷизро тазаккур созанд,ки ин маънои онро надорад, ки

МАНИШИ ШОҲОНУ ШОҲЗОДАГОНИ ДАРВОЗӢ Таърихи миллатҳоро шахсиятҳои бузург месозанд. Ҳеч миллате бе вуҷуди шахсиятҳои барҷаста ба камол намерасад. Мавҷудияти шахсиятҳои барҷаста далолат бар ҳиммату ҷавонмардии ақвоме дорад, ки чунин мардони бузургро дар домани худ парвариш додаанд. Аз айёми хӯрдӣ, ки дар кӯҳистони Дарвоз ба сар мебурдам қиссаву ривоятҳои зиёде аз бобову бибӣ ва ришсафедону аҳли таҳқиқи ин диёр дар бораи қаҳрамониҳои Шоҳмансур мешунидам. Дар ин ривоятҳо Шоҳмансур ҳамчун шоҳи ватандӯсту мубориз, паҳлавону озодандеш ва ҳомии халқи тоҷик тавсиф шудааст. Бо мурури замон, ки ба синни ҷавонӣ расидам, таваҷҷуҳам ба корномаи мардони бузург бештар гардид. Аммо дар бораи Шоҳмансур ҳеч осор

Асосҳои никоҳ 1- Ҳузури валӣ ва сарпараст: Валӣ дар луғат ба маънои дўст аст ва дар истилоҳи фақеҳони динӣ валӣ касеро мегўянд, ки сарпарастӣ, ихтиёр ва салоҳияти никоҳи писару духтарро дар даст дошта бошад. - Валии писару духтар аввалтар аз ҳама падар аст ва дар сурате, ки падар набошад, падарбузург (бобояш) аст то кадом дараҷа, ки пушт ба пушт дар қайди ҳаёт бошанд. Агар аз инҳо касе мавҷуд набошад, пас тибқи нишондодҳои мушаххас намуда дар китобҳои фиқҳӣ дар мавриди валӣ ва сарпарасти писару духтар амал карда мешавад. - Писару духтари ба балоѓат расида, дар амри никоҳи худ соҳибихтиёр мебошанд. Ҳеҷ кас ҳаққи маҷбур кардани онҳоро барои никоҳ надорад. Агар худи онҳо бо касе ақди никоҳ баст

Қоидаҳои Никоҳ Бисмиллоҳ! Нафсамро бахшидам, гуфтани зан, ва қабул кардам, гуфтани мард шарти асосии "никоҳ" ба шумор меравад. Инчунин шарт аст, ки мард ва зани хонадоршаванда ва ду нафар шоҳиди яки дар вақти "никоҳ" дар ҳозиранд, ин лафзҳоро бишнаванд. Бояд Падар ва Модар ё шахси дигар писар ё духтаро ба "никоҳ" дар маҷбур накунанд. Розӣ будани онҳо ҳам шарт аст. Мувофиқ ба қонуни ислом зан ҳақ дорад аз шавҳаршавандаи худ "маҳр" гирад локин на зиёд аз тоқат. Зеро Ҳазрати Фотима (р), ки духтари Расулаллоҳ (с) ва беҳтарини занони олам аст, "маҳраш" ниҳоят кам буд. Чунки Падари меҳрубонаш Расулаллоҳ (с) гуфтаанд: (Бобаракат тарини занҳо касе ҳаст, ки "маҳраш" кам бошад) бояд ҷавондухтарони

Ҳикоят мекунанд инки пброҳими Адҳам (раҳ) аз бозоре дар шаҳри Басра мегузашт.Мардум чун ҳазратро диданд ҳама дар гирди ин шайхи ориф ҷамъ омаданд ва чунин гуфтанд: Эй Абуисҳоқ барои чӣ мо дуъо мекунем вале Худованд дуъои моро намепазирад ва мустаҷоб наменамояд? Иброҳими Адҳам чунин гуфт: «Зеро дилҳои шумо аз барои даҳ чиз мурдааст» 1-) Худовандро шинохтед вале ҳақашро адо наменамоед. 2-) Даъво мекунед,ки Паёмбарамон муҳаммад(с) ро дўст медоред вале дар ҳоле,ки суннати Ўро тарк кардаед ва бе аҳамияти мекунед дар он. 3-) Қуръонро мехонед вале бо он амал наменамоед. 4-) Неъматҳои Худовандро мехуред ва истифода мебаред вале шукри онро адо наменамоед. 5-) Даъво менамоед,ки шайтон душмани шу

💫🔥АЗ ВАСФИ ДУЗАХ🔥💫 ➖ Рӯзе ҳазрати Муҳаммад (с) аз Ҷабраил дар бораи Дӯзах пурсон шуданд. — Ҷабраил (а) гуфт: 🔥➖Дӯзахи аввалин, ки номаш «Ҳовия» мебошад, аз оташ офарида шудааст. Калониаш панҷ ҳазор сандуқ, дар ҳар сандуқ ҳазор хел азоб аст. Агар аз он дӯзах сӯрохие мисли сӯрохии сӯзан кушода шавад бас аст барои сӯзондани ин дунё. Ин дӯзах барои Бенамозон, Рӯза надоштагон, аҳкоми шариатро ба ҷо наовардагон аст. [Паноҳ ба Аллоҳ] 🔥➖ Дӯзахи дуввум «Лазо» ном дошта аз газаби Аллоҳ офарида шудааст. Ин дӯзах чорсад сола роҳ аст. Ин Дузах пур аз Ҷинну Каждум буда, агар Заҳри он ба одам таъсир кунад, дардаш то Киёмат паст нахоҳад шуд ва агар заррае ба дунё афтад дар руйи замин ҳеҷ ҷунбанд