Трэба яе прачытаць :
Наша любімая школа сярэдняя
Рада ўсіх будзе вітаць,
Хто з ёй расстаўся часінай юнацкаю
Год таму й болей гадоў!
Першага лютага а васямнаццатай
Вечар школьных сяброў.
Вокны знаёмыя свецяцца ласкаю,
Мілых вітаюць гасцей,
Каб атуліць нас чароўнаю казкаю,
Песняй, з якой весялей,
Каб у дзяцінства краіну дзівосную
Нам акунуцца ізноў...
(Дарма, што ўсе даўно мы дарослыя!)
Вечар школьных сяброў.
Чуеце? Школьны наш вальс пачынаецца!
Ўспомніце баль выпускны.
Гэта няпраўда, што людзі мяняюцца,
Шчыра скажу, без маны.
Ты ўсё такая ж прыгожая, Волечка,
Нібы ў сямнаццаць гадоў!
Сення мы ўсе тут дзяўчынкі і хлопчыкі -
Вечар школьных сяброў.
Хвілі прыемныя хутка канчаюцца,
І развітацца нам час...
Зычу я, старасць няхай не спяшаецца
Сцежкай нябачнай да нас,
Сэрцы заўсёды хай радасцю поўняцца!
Вось перагорнута зноў
Гэта старонка жыццёвай аповесці -
Вечар школьных сяброў.
Пераклад Генадзя Дзямешчыка
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 2
Дзякуй.