Մշո Սուրբ Կարապետ վանք կամ Գլակա վանք, Իննակնյա վանք։
Վանքը գտնվել է Աշտիշատից ոչ հեռու, մինչ քրիստոնեության ընդունումը եղել է հեթանոսական մեհենատեղի: Վանքի հին անունը կապված է նրա վարդապետ-պատմագիր Զենոբ Գլակի անվան հետ:
Մշո Ս. Կարապետ վանքն անվանվել է նաև Իննակընյան՝ ինն աղբյուրների մոտ կառուցված լինելու պատճառով: Գրիգոր Ա Լուսավորիչը վանքի առաջին՝ Ս. Կարապետ եկեղեցին կառուցել է Դեմետրեի մեհյանի տեղում և, ինչպես հավաստում է Զենոբ Գլակը, «եկեղեցու հիմքը դրված է ճիշտ նույն տեղում, նույն չափով՝ լայնությամբ և երկարությամբ ու միայն այն տարբերությամբ, որ աղոթարանը (երկրպագելու կողմը) դեպի արևմուտք էր»: Ըստ Մշո Ս. Կարապետ վանքի կանոնադրության՝ խստորեն արգելվել է կանանց մուտքը վանք: Գրիգոր Ա Լուսավորիչը, թողնելով հայրապետական աթոռը, եկել է Մշո Ս. Կարապետ վանք:Ըստ ավանդության՝ նրա մահից հետո մարմինը ամփոփվել է այնտեղ:
Եղել է մեծ ուխտատեղի, այսօր պահպանվել են միայն ավերակները, վանքի սրբատաշ քարերով կառուցվել են քրդերի տներ և գոմեր:
ԱՎԱՆԴՈՒԹՅՈՒՆ
Երբ Գրիգոր Լուսավորիչը սուրբ Հովհ. Կարապետի (Մկրտչի) մարմինը (մասունքները) ջորու վրա դրած բերում է Մշո դաշտի Քարկե լեռը, ջորին ճանապարհին մի տեղ չոքում է: Ջորու չոքած տեղում Լուսավորիչը սկսում է վանք կառուցել:Նրա ցերեկվա շինածը գիշերը քանդում են դևերը: Լուսավորիչը բռնում է դևերին և լցնում վանքի զնդանը: Մի կաղ դև խնդրում է ազատել իրեն զնդանից՝ խոստանալով մինչև աշխարհի վերջը մաքրել վանքի փռան մոխիրը: Լուսավորիչը կատարում է կաղ դևի խնդիրքը, և նա, մաքրելով վանքի մոխիրը, թափում է Բաթման (Բնջրի) գետը:
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев