Гар хирад комил шавад, инсон намебинад зиён,

Бадтарин душман чӣ бошад одамиро ҷуз забон?
Гургҳо даррандаанд, тақдирашон равшан вале,
Вой аз он гурге, ки пинҳон аст дар зоти шубон.
Қабл аз он ки дил биранҷонӣ, каломатро бисанҷ,
Тири рафта барнамегардад ба оғӯши камон.
Ҳар чӣ бар худ меписандӣ, гӯй бо дигарон,
Фарқ дорад, нозанинам, неш ҷон бо нӯш ҷон.
Гар диле бишканӣ, таърифи ҳолат ин шавад,
Ҳамчу мурғе, ки қафас бошад барояш осмон.
Назди Холиқ бо маният "ман манам" ҳаргиз макун,
Мо куҷоем, нуқтае дар нокуҷои кайҳон.
© Аҳмад Ҷомӣ