ШЕЪРИ НАСИМИ ШАМОЛ
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад...
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад,
Ҳақ муҷозоти Шуморо дар қиёмат мекунад.
Охир ин Қуръон ҳама ваҳйи Худои Акбар аст,
Охир ин оёти равшан мӯъҷизи пайғамбар аст,
Ин Каломуллоҳ амонат аз Расули Атҳар аст,
Ҳеҷ кофар бо амонат ин хиёнат мекунад?
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
Рӯзи маҳшар дар миёни анбиёву авлиё,
Мекунад Қуръон шикоят дар бисоти Кибриё,
Мезанад аз ғам ба сар пайғамбарону асфиё,
Пас Худо ташкили девони адолат мекунад.
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
«Ман чӣ кардам бо шумо, ин қисм хорам кардаед?
Пеши ҳар ломазҳабе беэътиборам кардаед?
Дар миёни кӯча пургарду ғуборам кардаед?
Ҳеҷ кас бо дину оин ин шаноат мекунад?.»
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
«Ман каломи рӯҳбахши Кибриёӣ будаам,
Мӯъҷизи Пайғамбар, илҳоми Худоӣ будаам,
Ман куҷо, эй қавм ,асбоби гадоӣ будаам?!
Ҳар касе аҳкоми динашро риоят мекунад.»
Дар қиёмат аз шумо Қуръон шикоят мекунад.
Эй, ки худ муслим номидед дар рӯи замин,
Ҳеҷ миллат бо китобаш карда рафтор инчунин?!
Шоҳиде бар ҳоли Қуръон, ё Илоҳалъоламин,
Сураҳоям як-як изҳори шаҳодат мекунад,
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
«Ҳеҷ Тавроте шуда пеши яҳудон мисли ман?!
Ҳеҷ Инҷиле ба хок афтода ғалтон мисли ман?!
Ҳеҷ Занде гашта помоли маҷусон мисли ман?!
Ҳеҷ ҳиндуе чунин зулму фазоҳат мекунад?!»
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
«Эй ҷамоъат, ҷомеъи аҳкоми Раббонӣ манам,
Дафтари тавҳиду дастури мусалмонӣ манам,
Дар ҷаҳон болотарин бурҳони Раҳмонӣ манам,
Халқро ҷуз ман ба сӯйи Ҳақ кӣ даъват мекунад?»
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
Чунки шуд дар Каъба зоҳир хотами пайғамбарон,
Буд Қуръон муъҷизи ӯ аз барои кофарон,
Дар бари як ояааш гаштанд оҷиз шоирон,
Баҳри муъҷиз ояи воҳид кифоят мекунад,
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
Ҷамъ гардиданд дар Каъба фасеҳони араб,
Муъҷизамро ҷумлагӣ тасдиқ карданд ал-аҷаб,
Ҳон, чӣ мехоҳед аз ман, эй гурӯҳи беадаб?
Феъли нопокон маро ғарқи хиҷолат мекунад,
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
Бо чӣ заҳматҳо фароҳам гашт Қуръони шариф?
Нақл шуд аз ҷилди оҳу рӯйи авроқи латиф,
Ҳол андар кӯчаҳо афтода дасти ҳар касиф,
Ҳар кӣ мебинад ба ин авзоъ лаънат мекунад,
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
Гар Шумо, эй аҳли Қуръон, бар Муҳаммад қоилед,
Пас чаро ин навъ бар тахфифи Қуръон моилед?
Муфтазаҳ аз дасти як мушти гадои соилед,
Ҳиммати мардона рафъи ин мусибат мекунад,
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
Мард мехоҳам, ки аз дини Худо ёрӣ кунад,
Мард мехоҳам, ки аз Қуръон ҳаводорӣ кунад,
Мард мехоҳам, ки аз мазҳаб нигаҳдорӣ кунад,
Ёрӣ аз Қуръон ҷавони поктинат мекунад,
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
Баҳри Қуръон, эй шаҳаншоҳи муаззам, ҳиммате!
Маҳзалиллоҳ, эй мусулмонони олам, ҳиммате!
Гар Шуморо дину оин аст маҳкам, ҳиммате!
Кори моро ҷумла иқдомоту ҳиммат мекунад,
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад.
Карда ҳалқи халқро чун қанд ширин, эй Насим,
Медиҳад ҳар ҳафта ҳалвиёти рангин, эй Насим,
Ҳуҷҷати қотеъ бувад, эй Ашрафуддин, эй Насим,
Аз Каломуллоҳи Раббонӣ ҳимоят мекунад,
Дар қиёмат аз Шумо Қуръон шикоят мекунад...