Предыдущая публикация
Ҳаловат
Муаллиф. Дилорам Қосимова
—Оқ билак ойим, Шодиёра келибдику, қайтариб олсам нима қиласан дейди, рангинг баттар ўчгур. -дея Сайёра, Камолни қўлини ўзидан итарди. —Боринг кетинг сиз ҳам.
—Мен сени соғиниб келдим. -Камол, Сайёрани куч билан ўзига тортди.
—Жинни бўлманг, Жавоҳир акам келиб қолади ҳозир.
—Келмайди. Мени биласанку, келсам ҳаммасини планлаштириб келаман.
Камол Сайёрани жавобини кутмай, ичкарига етаклади.
Сайёра ҳам дарвозага бир қараб қўйдию, Камол доим Жавоҳирни қаерга, қанча вақтга кетишини билиб, келгани учун, унга ишониб, ортидан эътирозсиз юрди.
Аммо бу сафар улар ўйлагандек бўлмади. Камол, Жавоҳир Шодиёра билан кўп қолиб кетади деб ўйлаганди...
Афсуски.... У иккиси учун афсуски, Шодиёра қанчалар Жавоҳирни севса ҳам. Ўзини тутиб олган қиз эканини унутишди....
Ичидан озгина виждон уйғониб. Асли ич-ичидан ҳечам хоҳламаса ҳам, қизи учун, Шодиёрани жавобини берган. Шодиёрани кутиб турган, Элёрни кўриб, ғазабини босиб уйига йўл олган Жавоҳир.
Учинчи сабабдан, дўсти ва ҳозиргина расмий никоҳдан ҳам ўтишни ўйлаб қайтган аёлини ҳиёнатидан, ғазабини босолмади.
Улар иккиси эса довдираб қолгани сабаб ўзларини ўнглашга ҳам улгурмадилар.
Икки ҳиёнаткорни, кийимсиз таналарини анча калтаклагандан кейин. Баъзида телевизор кўрганда, мева арчиб ейдиган, доим тумба устида турадиган, кичик пичоқчасига кўзи тушгач, ақлини бошқаролмай, қолди.
Бир эмас, икки-уч бора уларга шу пичоқча билан, тўғри келган жойига зарба берди.
Сайёра Камол билан муносабатлари бошлангандан, то ҳозирги ҳолга тушгунгача бўлган хотираларни эсларкан.
Кичик бўлсада, айнан нерв томирларига зиён етказа олган пичоқ сабаб ишламай қолган бир оёғига қараб йиғлаб юборди...
—Ўзингга-ўзинг қилдинг Сайёра. Нима кам эди сенга? Ўша Камол биринчи ифлосликка тортганда Жавоҳир акангга айтсанг бўлмасмиди?
Менга таҳдид қилди деб. Наҳот шунчалар журъацизмидим? -Сайёра ўзини гапига ўзи алам билан кулди. —Сендек иккиси билан бир вақтда вақт ўтказиш учун, журъатни энг каттаси керак.
Яна журъацизмидим деганингга ўлайми?
Ҳудди ичидаги иккинчи Сайёра гапиргандек бўлди.
—Эртага биринчи судингиз. Сизни ҳимоя қилиш учун, мен бор гапни билишим керак. -Элёр нечанчидур келишида ҳам Жавоҳирдан пичоққа илинарли маълумот ололмаганидан ҳафсаласиз қаради.
—Шунчаки мен ҳиёнаткорларни ўз билганимча жазоладим. Бор гап шу.
Жавоҳир олдингилардан кўра, босиқроқ гапирди. Бошида Элёрни, Шодиёра билан тасаввур қилиб, ғазабланган бўлса, кейин ўзини Шодиёрага тенг кўрмади.
Албатта бунга сабаб, тўрт девор орасида қолиб, қилинган ўтмиш таҳлили.
—Жавоҳир сиз ҳудди ёш боладек қайсарлик қиляпсиз. -деди Элёр.
—Менга ҳеч нарсани қизиғи йўқ. Афсуски вақтингизни бекорга сарфлаяпсиз...
—Мен Шодиёрага ваъда берганман. Сизни....
—Унга эришиш учунми?
—Буям бор. Маъсулият ҳам бор. Майли ўзимда бор маълумотлардан фойдаланаман. Аёлингиз устингиздан арз қилмади. Аммо дўстингиз...сиздан пул ундирмоқчи. Шу сабаб У томонидан ариза тушган.
—Бир тийинга ҳам эришолмайди. -Жавоҳирни жаҳли чиқди.
—Бунинг учун, сиз менга ёрдам беришингиз керак. Асосли далил келтира олмасак, пул ундирилади суд қарори билан....
Ҳаммас суд залига йиғилган. Сайёра аравачада келтирилган. Камол эса ўз аёғи билан келган. Аммо кўриниши бир аҳвол. Ота-оналар...
Қораловчи ва оқловчи ҳам бор.
—Демак бошлаймиз. -судя шундай дея болғачасини столга урди.
—Ҳурматли судя, мени асицентим бор эди. Беш дақиқа кутсак, маълумотларни олиб келиши керак эди. -деди Элёр кириш эшигига қараб қўяркан.
Шу пайт қўлида папка кўтарганча Шодиёра кириб келди. Салом бериб, кечиккани учун, судядан узр сўради.
—Келдингизми? -Кириш эшигидан кейин, уч зина пастга тушилгани учун, Элёр, Шодиёрага қўл узатди.
Ҳамқишлоқлари, эски оиласи нигоҳларидан ҳижолат тортганча Шодиёра Элёрни қўлидан тутди.
Жавоҳирни нигоҳларидан, на ғазабни, на аламни, ва на дардни ажратиш қийин эди.
Ҳар қалай, вақтида кўча юзини кўрмаган аёли, бегона эркакни қўлидан тутганди.
Ҳамма жойини эгаллагач, суд бошланди...
—Жабрланувчи....
Суд Сайёрага сўз берди.
—Жавоҳир акам нотўғри тушундилар. Камол ака, бир керакли ҳужжатга келганини айтганди, уйни қараб чиққинумгача, Жавоҳир акам келиб, дўсти Камол акани дўппослаётган экан.
Прокурорни саволига шундай жавоб берди Сайёра.
—Сизда саволлар борми? -судя Элёрдан сўради.
—Албатта, Айтингчи Жавоҳир, ҳужжатларни уйингизда сақлармидингиз? -Элёр Жавоҳирдан сўради.
—Йўқ! -Жавоҳир Шодиёрадан кўз узмай жавоб берди. Шодиёра ўзини ноқулай сеза бошлаганди. Ўткир нигоҳлардан.
—Бирон марта вазият тақаззоси билан, уйга олиб келган пайтингиз бўлганми?
—Йўқ ўзи уй ва маскан ораси икки қадам, олиб келгандан, ўша ерни ўзида битказардим.
—Раҳмат! -деди Элёр, кейин Сайёрага савол берди.
—Икки йилдан буён Наҳот эрингиз ҳужжатларни уйда сақламаслигини билмасангиз?
—Билардим. -деди Сайёра кўзи ўйнаб.
—Уйда бўлмаслигини билиб, туриб, ўша нарсани қидиргани кириб кетиш, ғалати эмасми?.....
Бироз прокурор билан мунозарадан кейин, Суд Камолга сўз берди.
—Мен дам олиш маскани иши бўйича жуда зарурлиги учун, Жавоҳирни уйига боргандим. Аёлидан уйдаги бир нарсани олиб беришини сўрагандим. Ёз...
Иссиқ биласиз. Шу томоқ қуриб, сув ичай деб дарвозадан ичкарига кирибманда. Шу бўлди тухматга қолиб, пичоқландим ҳам. Ҳурматли судя Жавоҳирни дўстим деб юрардим. Менга ишонмади. Соғлиғимга жиддий зиён етди. Аёлим бу гапларга ишониб, икки фарзандимни олиб кетиб қолди...
Мен Жавоҳирдан моддий ва манавий зараримни ундириб беришингизни сўрайман.
Камолни гапларига заҳарҳанда кулиб қўйган Жавоҳир. Кўзи Элёр билан боши бир жойда қоғоз титаётган Шодиёрага кўзи тушиб, ичидан қадрига етмаган бахти учун, ўзини койиди.
—Бу одам, -прокурорга сўз берилгач, Жавоҳирга кўрсаткич бармоғини бигиз қилиб деди. —Азалдан ишончдан кўра, рашкни устун қўйиб, унга эргашган бўлган экан. Бир пиёла сув ичгани учун шунчаликка бориш учун, ақлий носоғлом бўлиши керак. Бундай инсонлар жамият учун, ҳавфли ҳисобланади.
—Менга бир нарда қизиқда. -Элёрга сўз берилгач, боядан буён Шодиёра иккиси ўқиб ўтирган ҳужжатларга қўл чўзди. Уни Шодиёра олиб узатди. —Сиз. -деди Камолга қараб. —Сувни ечиниб ичасизми? Бу ҳужжатларда кўрсатилишича, сизлар касалхонага олиб борилганингизда, эгнингизда кийимларингиз бўлмаган!
Ҳамма жимиб қолди. Камолни кўзлари ўйнаб, жавоб топа олмади.
—Ҳурматли судя бизни гувоҳимиз бор. Рухсатингиз билан уни суд залига таклиф қилсак. -деди Элёр ечиниб сув ичиш борасида, жавоб ололмаслигини билиб.
—Рухсат. -деди судя. Қолганлар қандай гувоҳ эканига қизиқишарди.
—Шодиёра гувоҳни чақиринг. -Элёр Шодиёрага буюрди. Шодиёра эшик олдига бориб, бир йигит билан қайтди.
—Ўзингизни таништиринг.
Йигит Жавоҳирни дам олиш масканидаги, кассада турадиган йигит эди. Элёр Шодиёра етаклаб келган йигитни эслади. Ўша Жавоҳир, бу иккисини пичоқлаган кун, тер босиб кўзлари ўйнаб, маълумот берган йигит эди бу.
—Сиз қандай гувоҳлик бера оласиз? Бу ишга оид бирор маълумотга эгамисиз?
Прокурор саволим йўқ дегач, Элёр туриб савол бера бошлади.
—Бундан икки ойча аввал Камол акани қоқ пешин пайти Жавоҳир акани уйидан чиқаётганини кўриб қолгандим. Ҳайрон бўлгандим, сабаби Жавоҳир акага уйи атрофида эркаклар ўралашиши ёқмасди.
Дўстику, дедим. Жавоҳир акани олдига келгандур дедим. Аммо айнан ўша куни соат 11 ларда, Жавоҳир ака, кеч-гача бўлмайман деб, мендан эрталабдан тушган тушимни ҳам олиб, кетганди.
Камол акадан сўрагани истехола қилдим. Истамасам ҳам уларни ҳатти ҳаракатларини кузатадиган бўлиб қолдим. Ундан кейин ҳам яна икки марта кўрдим шу ҳолатда.
Жавоҳир акага қандай айтишни билмай юрганимда, шу ишлар бўлиб кетди. -деди йигит тер босган пешонасини артаркан.
—Мени саволим тугади. -Элёр жойига бориб ўтирди.
—Менда савол бор! -Прокурор қўл кўтарди.
—Марҳамат!
—Сиз шунча нарсани билган экансиз. Нега ўша заҳоти айтмагансиз хўжайинингизга?
—Ишонмайдилар деб ўйлагандим. Яна ўзимни ҳам ишончим комил эмасди.
—Қачон комил бўлди ишончингиз?
—Шуу пичоқлашгандан кейин. Рост бўлса керак деган таҳминга тўхталдим.
—Ҳурматли судя бу йигитни шунчаки асоссиз таҳминлар, далил бўлолмайди. -дея Элёрга қаради. —Бундай ўзи ҳам ишонч билан гапира олмайдиган, гувоҳлар билан судни вақтини оляпсиз ўртоқ Раҳимов.
Бу шахс айбдор, жаҳлига эрк бериб, бугун икки кишини жонига қасд қилган. Эртага қишлоқдагилар ҳам ҳайиқиб юради бу шахсдан.
Дўсти ва аёлини ноҳақ пичоқлаган.
Шундан кейин, Элёр суддан гапиришга рухсат олиб, деди.
—Ҳўп агар мени ҳимоямдаги шахс ноҳақ бўлса, буни қатъий исботи учун мен суддан талаб қиламанки, айбланувчини аёлини бачадони экспертиза қилинишига рухсат беришларини. Ва яна уларни қизи Шодиёнага ҳам днк анализи топширилишини сўрайман.
Бу гапдан, ҳамма ҳатто ҳиссиз ўтирган Жавоҳирни нигоҳида ҳам савол назари пайдо бўлиб. Суд залидаги ҳамма нигоҳини Элёрга қадади. Ҳатто Шодиёра ҳам.
—Бу қандай аҳмоқона гап бўлди энди. Нега миттигина қизалоғимни тиқиштиряпсиз ўртага? -Жавоҳир доим ишдан қайтса, мўлтиллаб қўл чўзиб талпинадиган қизини эслаб, сесканиб кетди. "У мени қизим" деди ичидан бир овоз тирналаб.
—Жавоҳир бу нарса керак бизга. Сиз....
—Ҳаддингиздан ошиб кетдингиз. Ишни ўз фойдангизга ҳал қиламан деб, мурғак гўдакни тиқманг орага... -Жавобир силтаниб, панжарага қаттиқ мушт урди.
—Тинчлик сақлансин. -судяни ва болғачани овозидан ҳамма жим бўлди.
—Бундай дейишга асосингиз борми? Аёлни бачадонидаги уруғлардан наъмуна олиш бу иш учун керакли нарса. Аммо бола масаласида.... -судя савол нигоҳи билан қаради.
—Суриштирувларимдан келиб, чиқиб буларни муносабатлари олдиндан бўлган деб таҳмин қилдим...
—Таҳминларингизни асослаб беришингизни талаб қиламан. -деди прокурор.
—Бажонидил. -Элёр бош силкиди ҳурмат юзасидан. —Ҳурматли судя ижозатингиз билан, айбланувчини биринчи аёли, ҳозирда менга асисцентлик қилаётган, Шодиёрани гувоҳликка чиқарсам.
—Майли. -деди судя бироз ҳайрон бўлиб.
—Шодиёра айтингчи Жавоҳир билан қачондан буён бирга яшамайсизлар.
—Икки йилдан ошди. -деди Шодиёра Элёрни тушунмай.
—Сабаби нима бирга яшамай қўйганларингизни?
—Сайёра. -деди Шодиёра бироз дард билан Жавоҳирга қараб. —Жавоҳир ака менга мажбуран уйланганлар. Сайёрани севиб қолгач, у билан муносабатлари ойдинлашгач, кетганман мен.
—Қайси ой кетганингиз ёдингиздами?
—Ҳа июн ойини бошларида.
—Ўша пайтда Сайёра ҳомиладор бўлган бўлиши мумкинми?
—Мумкиндур. -деди Шодиёра оғир ютиниб, —Сабаби У бувиси ва онаси билан келганларида, Жавоҳир ака билан аллақачон чегарадан ўтиб... ўтиб бўлганлари ҳақда айтишганди. -Шодиёрани лаблари титраб, киприклари пир-пираб деди.
—Айтингчи Жавоҳир шу иш қачон бўлганди? Улар уйингизга келишидан неча кун, ҳафта ёки ой аввал бўлганди?
—Буни нима алоқаси бор ҳозир? -ўқрайди Жавоҳир. Шодиёрани кўзларидаги дард уни адо қилаётганди.
—Иш учун муҳим.
—Бир ҳафта олдин. -истамайгина жавоб берди Жавоҳир.
—Яхши. Мендаги маълумотларга кўра қизингиз Шодиёна, 3-февралда туғилган экан. Ҳомила тўққиз ойда туғилишини ҳисобга олиб. Ортга қайтадиган бўлсак, жабрланувчи Сайёра С. Май ойи бошларида ҳомиладор бўлса ҳисобга тўғри келаркан.
Элёр қўлидаги ҳужжатларни судяга узатиш баробарида шундай деди.
—Бола эрта туғилган деб, баҳона тўқишингиздан олдин бир нарсани айтиб қўяй, саккиз ойлик туғилган бола, яшаб кетиш фоизи жуда паст бўларкан. Шодиёна эса, соғлом вақтида 36-40 ҳафта оралиғида туғилган экан.
Элёрни келтирган маълумотларидан, залдаги ҳамма устиларидан, муздек сув қуйгандек сукутда қолдилар.
Наргиза ойига аҳамият берганди. Никоҳдан олдин ҳомиладор бўлган экан, деб ичидан қиринди ўтганди. Аммо болани Жавоҳирники деб ҳечам шубҳага бормаганди.
Шодиёра Жавоҳирга қараб, бағри-дили эзилиб кетди. Бу ҳақиқат бўлса, У қай аҳволга тушаркин?
Қизини қанчалик ёқтиришини Шодиёра, Жавоҳирдан жавобини олган куни билганди.
Жавоҳир миясида айланаётган, Элёрни гаплари билан, Шодиёнани бўғинлаб "да-да"лаши, қиқирлаб кулишлари, аралашиб кетди.
Асабий кўзларини юмиб бошини ушлади.
Бу таҳмин, Сайёра ва Камолни ҳиёнатини кўрганидан, ҳам қаттиқроқ зарба берди кўнглига.
Қизини қанчалар яхши кўрарди...
—Эътироз билдираман. -прокурор деди. —Бу аёл, -қўли билан Шодиёрани кўрсатди. —Айбланувчи билан ҳали ажрашмаган. Жавоҳир ўша куни уйига келишдан олдин, шу аёл билан учрашувда бўлган, ким билсин, балки Жавоҳир шу аёл билан қайта яшаш учун, жанрланувчиларга шундай тухмат қилгандур.
—Бўлмаган гап! -деди Шодиёра, —Биз ўша куни қонуний ажрим масаласида гаплашгандик, ва ҳозирда расмий никоҳимиз бекор қилинган. Мен бу судда устозим ва бўлажак турмуш ўртоғимга ёрдам бериш учун қатнашяпман. Буни айбланувчига умуман алоқаси йўқ. -деди Шодиёра бир нафасда, кўз қири билан Жавоҳирга бир қараб қўйди. Уни ҳолати жуда абгор эди. Ҳамон, Шодиёнани ўйларди.
—Ҳурматли судя илтимосим қондириладими? Судгача днк қилдирайми деб тургандим, аммо қонунга зид экани учун.... -деди Элёр.
—Мен талаб қиламан. -деди бошидан буён жим ўтирган Жавлон фермер.
Камол, прокурор бунга қарши бўлди. Жавоҳир ҳамон бир нуқтага термулганча, жим эди.
Анча тортишувдан кейин, судя Жавлон фермерга ён босди.
ДНК га рухсат берди.
—Шошманглар. -деди Сайёра залдаги ҳаммага бир-бир қараб чиқаркан. —Қизимни қийнаманглар. Уни сарсон қилманглар. Ҳеч қандай текширув керакмас. Шодиёна.... У... росдан Жавоҳир акани фарзанди эмас.
Синиш нима? Жавоб беришга шошилманг! Мускуллар синиши ҳақда ўйламанг!
Қалбан, руҳингиз синишини тасаввур қилинг.
Сиз бахт деганларингиз, ҳаётингизни асосий бўлаги деб ҳисоблаганларингиз, барча-барчаси бугун сароб эканини англадингиз.
Қай аҳволга тушасиз?
Бугун суд залида, бир неча инсон руҳан синди.
Жавоҳир-у фарзандим дея суйгани, асли уни зурриёди эмаслигини билди. Ҳис қилиб кўринг бу оғриқлими?
Жавлон фермер ва Наргиза-улар бирга яшамасаларда, Шодиёнага оилани ягона набираси сифатида меҳрилари бўлакча эди. Қай аҳволда экан уларни ички кечинмалари?
Сайёрани оиласи-бир қизни ўстириб эгасига топширгунча елкасида, катта бир тоғни ортмоқлаб юради қизи бор инсон. Уни вақти-соати билан, тақдири битган инсонга топширгандан кейин, ўша тоғни елкасидан тушириб, тин оладилар.
Бир тоғни 16-17-йил кўтариб, маррага озгин қолганда, етишга улгурмай, елкаларидан, тушириб юбордилар...
Изза бўлдилар...
Бош эгдилар...
Ҳаммаси ўтиб кетди деганда, ўша вақтида қулаган тоғлари, ботқоққа ботишда давом этаётганини билдилар...
Бу қанчалар ер билан яксонланиш эканини тасаввур қилганмисиз?
Шодиёра-вақтида жуфтини севгисига йўл очиб бериб, ўзи четга чиққанига минг пушаймон еди. Балки ўшанда курашганда, ўтган йиллар ёнида бўла олганида, ҳозирги ҳақиқат очиқланиб, абгор ҳолатда турган қалб соҳибини елкасидан тутиб далда бера оларди.
Ҳозирги жуърацизлиги, ўрнида ишонч бўлармиди?
Кўзлари ўйнаб қолган Камол шовқин солиб, рад этди.
Аммо уни шериги Сайёра фарзандини жони қийналмаслиги учун, барчасини тан олди.
Камол билан ҳаммаси бошлангандан, ҳозирги кунгача орада нима бўлган бўлса, барчасини тан олди.
"—Дад-да, ҳууп-пааа. Қақ-қа оп-тее... ум-ма умммаа. Дад-да... дад-да... дад-да..."
Чуқур-чуқур нафас олаётган Жавоҳирни кўз олдидан Шодиёнани қиқирлаб қўл чўзиб талпинишлари. Қулоқлари остидан, эндигина айтаётган 4-5 дона сўзлари кетмасди.
Кўзларини юмдию, оғиир ютинди. Шу он бир-бирига босилган қуюқ киприклари орасидан, икки томчи ёш сизиб чиқди.
—Ўлдираман сенларни, ўлдирамааанн. -Жавоҳир шер нара тортгандек бақириб панжарага мушт туширди.
Кимдур йиғлаган, кимдур ачиниб қараган. Яна кимдур шок ҳолатида.
Залдагилар ҳеч бири, йўқки ўйловда қолмаган.
—Сени жавобингни бердим, уч талоқсан! Минг талоқсан. -деди кўзлари қизариб Сайёрага қараркан. Имкони бўлсаку, панжара ҳалал бермасаку, бориб ўлдириб қўйса икки ҳиёнаткорни.
—Суд ҳукми Ўз.Рес.Конс.....
Анча мунозара, тинчлантиришлардан кейин, судя ҳукмни ўқиб эшиттирди.
—....айбланувчи Жавоҳир ... жабрланувчилар ҳиёнати очиқланган бўлса ҳам, пичоқбозлик қилгани, икки фуқорони жонига даҳил қилганлиги учун, икки йил-у, тўрт ойга озодликдан, маҳрум этилсин.
Уларни фарзандлари, Жавлонова Шодиёна эса, бундай елгилтабиат oна, муштимзўр пичоқвоз ота булган носоғлом оилада улғайиши, жамиятимиз учун, ҳавфли деб топилиб, давлат ҳимоясига ўтказилсин.
—Йўўқ. Қизимни бермайман. -боядан буён бош эгиб жимгина кўз ёш тўкаётган Сайёра додлаб юборди. —Қизимни тортиб олманглар. Мен бунга чидолмайман.
—Тинчлик сақлансин! -судя болғачасини бир урди.
—Айбланувчи сизга охирги сўз. Қилган ишларингиздан, аёлингиз ва дўстингизни пичоқлаганингиздан афсусдамисиз? Жавобингиз жазо ўташингизга алоқаси бўлиши мумкин.
—Афсусдаман! -деди Жавоҳир дардли жилмайиб. —Фақат бу қилган ишимга эмас. Саробларга ишониб, чин бахтимни йўқотганимга. -деди кўзларида ёш билан ўзига термулиб турган Шодиёрага қараб. -Жуда афсусдаман! Яна пичоқни яхшироқ суқмаганимга, уларни ўлдира олмаганимга афсусдаман!
Уни гапларидан кейин кимдур сесканса, кимдур ачиниб қарарди.
Икки аёл, тинмай болам деб йиғларди.
Бири Наргиза - Жавоҳир учун йиғлаётган бўлса.
Бири Сайёра - Шодиёна учун йиғларди.
—Суд қароридан норози томонлар, бир ой ичида апеляция судига мурожаат қилишлари мумкин. Маҳбусни олиб кетинглар. -судя шундай деб гапини якунлади.
Юрагимга бергандинг озор,
Эсингдами ўша кунларим.
Қолишинга умидвор зор зор,
Йиғлаб йўлинг пойлаганларим.
Қайрилиб хам қарамай кетдинг,
Бир ўзимни ёлғиз қолдириб.
Кўз ёшимга парво қилмадинг,
Қилмишингга лол қолдириб.
Қани ўша сен айтган севги,
Қани мехр тўла бу кўзлар.
Қайда қолди ўша нигохлар,
Мени мафтун қилган кулгулар.
Нечун айро кетди йўлимиз,
Билмай қолдим недир гунохим.
Бегонадек қолдик иккимиз,
Музлаб қолди мени юрагим.
Нахот севги қиссамиз якун, Топса шундай ачинар холда.
Ё севишинг чинмасми айтгин,
Ёки айб барчаси менда.
Балки сени кўнглинг тополмай,
Ёлғонларга ишонгандирман.
Сени ўзимга мен севдиролмай,
Қисматимга ёзилмагандирсан.
Майли бахтли бахтли бўл жоним,
Тақдиримдан хеч нолимайман.
Ўтмишдаги қалб оғриқларим,
Юрагимга кўмиб қўйганман.
(Зилола)
Наргиза йиғлаб ўғли билан хайрлашди. Жавлон фермер ҳам бир лаҳзада мунқайиб қолди. Аммо бир таърафдан, жазо муддати улар таҳмин қилгандан, кўра қисқароқ бўлганидан, сал кўнгли ёришди.
Элёр айтгандек, бу муддатни янаям қисқартириш, Жавоҳирга боғлиқ энди.
Шодиёра, Жавоҳир билан яқинлари хайрлашгунча, жиим турди.
Собиқ қайнона-қайнотасини олдига боришга бироз истеъҳола қилди.
Улар Жавоҳирдан узоқлашгач, Жавоҳир қандайдур ўзгача бир нигоҳда Шодиёрага қаради. Кўзларида афсус акс этиб турарди.
Шодиёра аста борди.
Жавоҳирни кишанланган қўлларидан тутди.
—Ўзингизни эҳтиёт қилинг. Насиб амницияга тушсангиз, судя айтган муддатдан, олдинроқ озод бўлишингиз мумкин. -деди далда бўлгандек Жавоҳирни қўлидан сиқиб қўяркан.
—Шодиёра мени кечир! -деди Жавоҳир, қизни оппоқ юзига термулиб, қани энди имкони бўлсаку, қучиб олса.
—Ҳаммаси ўтмишда қолди. -синиқ жилмайди Шодиёра.
—Менга бахтли бўлишга ваъда бер. Балки буни сўрашга ҳаққим йўқдур. Сенга берган шунча озорларимдан кейин. Аммо росдан ҳозир ҳаммадан кўп сени бахтли бўлишингни хоҳлаяпман.
Шодиёра, Жавоҳирни енгилгина қучди. Кишан сабаб, Жавоҳир қўлларини ҳаракатлантира олмасди.
—Мен албатта бахтли бўламан, ахир буни сиз хоҳлаяпсизку.
Шодиёра Жавоҳирни қўйиб юбориб, ўзини кутиб турган Элёрга бир қараб қўйди. —Ўзингизни эҳтиёт қилинг.
Жавоҳир ўзидан узоқлашаётган қизга, ҳозир ичидан қайнаб чиқаётган гапларини айтишни истамади.
Унда имкон бор эди. Аммо У йилларни бой берди.
Эндиям, кетишига қаршилик қилса, ҳудбинликни энг ёқори даражаси бўлади.
Энг яхшиси қўйиб юбориш, ўзи бера олмаган бахтни ҳис қилишига қўйиб бериш.
"ШОДИЁРА"
Ҳаёт—қизиқ, ажиб яралгансан-а? Кеча мендан қасд олиш учун, мени куйдириш учун, қон йиғлатиш учун, данғиллама тўй берган инсон. Бугун энг кўп мени кулишимни истаяпти. Энг биринчи мени бахтли бўлишимни истаяпти...
Қани эди...
Шу қани эди жумласини ишлатмаган инсон бормикан?
Йўқотилган йиллар...
Бой берилган имкониятлар...
Тортиб олинган бахт....
Буларни барини қанчадур муддат ўтиб, ортга қараб эсларкансан.
Қани эди дейди тиллар беихтиёр...
Қани эди, Жавоҳир ака аввалроқ мени кулишимни истаганларида, фақат мени бахтли қилишни ўйлаганларида...
Афсус...
Ҳар бир "Қани эди" деб бошланган хотиралар охири биргина "Афсус" билан якун топади.
Ташқаридан суд биносини баланд деворларига қарадим. Жавоҳир ака, ўзингизни эҳтиёт қилинг.
—Кетдикми? -машина эшигини очиб берган Элёр Раҳимовга миннатдорчилик билдириб машинага чиқдим.
—Идорага борамизми?
—Элёр Раҳимов эртага борсак бўладими? Жуда чарчадим. Мени уйга ташлаб қўя оласизми?
—Майли! Фақат энди менга расмий мурожат қилмасанг бўларди. -деди. Тўғриси сенлаганига бир ғалати бўлдим. Аммо бунга ўзим рози бўлганман.
—Ҳўп Элёр ака. -дедим мажбуран жилмайиб.
—Бу бошқа гап!
Машинада сокин мусиқа қўйиб, машинани юргазди.
Йўлда деярли гаплашмадик. Эртадан янги қарор, янги мақсад билан бошлайман ҳаётимни.
Ҳаёлга чўмиб кетдим.
Балки Жавоҳир акани судида қатнашиб, уларни жазосини енгиллашиши учун ҳаракат қилиб, инсонлар кўзига аҳмоқ, ғурурсиз, орсиз, бўлиб кўрингандурман.
Аммо....
Мени Жавоҳир акага бўлган туйғуларим шунчаки севги эмас. Бу туйғуни номи Муҳаббат.
Нима фарқи бор дейишингиз мумкин.
Фарқи катта...
Севгини турлари кўп. Жудаям кўп.
Аммо муҳаббат битта. Унга на таъриф бера оласиз. На тасвирлай оласиз.
Муҳаббат.... У ҳақда таърифлашга тилим ожизлик, сўз бойлигим камлик қилади.
Яқинда бир қисқа ибора эшитгандим. Ва топдим мен неча йиллар давомида, на бир китобда, на бир шеър, ҳеч қаерда топа олмаган кўнглимдагидек таърифни топдим.
Ҳудди мени муҳаббатимдек.
"Муҳаббат — Фотиҳа сурасига ўхшайди.
Бир марта ёд оласан, бир умр ёдингдан чиқмайди!!!"
1 - бўлим Тамом.
Следующая публикация
Комментарии 4