Предыдущая публикация
Мен, умрни, кўрмай қолибман,
Ёнгинамдан ўтиб кетибди.
Қўлимга бир китобни тутиб,
Тақдиримни битиб кетибди !
Хатто юзин бир бор кўрсатмай,
Изларини чизиб кетибди.
Мени хаёт жангига ташлаб,
"Кураш"-дея, ёзиб кетибди !
Кетаяпман ортидан қувиб,
Болаликни, ёшликни ташлаб.
Гоҳо кулиб, гоҳо англамай,
Гоҳо, унсиз кўзимни ёшлаб !
Ҳар баҳорда бир йўқлаб келиб,
Ёшимга ёш, қўшиб кетармиш.
Гўё, менда алами бордек,
Сочимга қор тўкиб кетармиш !
Мен умрни кўрмай қолибман,
Ёнгинамдан ўтиб кетибди.
Пешонамга ажинлар тортиб,
Суратини чизиб кетибди !!!
Мен умрни кўрмай қолибман...
Гул Баҳор.
Следующая публикация
Комментарии 678
Ширин сўзлар соғинтириб қўймайдими?
Ёз чилласи бўлса ҳамки ҳудди куздек,
Осмонларинг қош-қавоғин уймайдими?
Ҳира тортиб кетмайдими оқ тонгларинг,
Тунларингни юлдузлари жило қилмай.
Ҳудди ростдек қабул бўлмай ёлғонларинг,
Қўймасмилар сени жондан ширин билмай!
Сени ҳатто ўзидан ҳам қизғонар ким,
Ким гадодек тиланади ҳар сўзинга.
Кетиб қолсам бу дунёда аниқ ҳеч ким,
Минг ошиқни алишмайди бир ўзинга!
Дабдурустдан кетиб қолсам ҳаётингдан,
Пушаймонлар сени чайнаб ютмайдими.
Дуоларим паноҳ бўлган бу дунёнинг,
Азоблари жон-жонингдан ўтмайдими?
Меҳр қаҳат замонадан меҳр истаб,
Кўзларингда булоқ кўзин очмайдими.
Қай чаманга борай десанг мени излаб,
Атиргуллар тиканларин санчмайдими?
Исмим айтиб уйғонасан тушларингдан,
Қайдасан деб нолишларинг сочмайсанми.
Минг аҳтариб, изимни ҳам топа олмай,
Сўнг чорасиз ишққа аза очмайсанми!
Дабдурустдан кетиб қолсам ҳаётингдан...
Соғинчимни сезармикансанг
Аҳволимга ташлаб бир нигоҳ
Тинчлигимни сўрармикансанг.
Суратимни босиб кўр такрор
Мен сиғмаган совуқ бағринга
Балки шунда сезарсанг эй ёр
Ташналигим сени меҳринга.
Сураткашку кўрсатолмабди
Сочимдаги оқ толаларни
Эвоҳ қара йўқотолмабди
Кўзимдаги оҳ нолаларни.
Қани энди ўша сураткаш
Кўрсатолса ҳижрон аксини
Гоҳи дилҳун гоҳида дилкаш
Ҳаёлимни сенла баҳсини...
Сурункали ҳасталикка чалинган дил.
Озроқ яшай садоқатнинг илинжида,
Оқ қанотли умидларга изн бергил!
Томирларим илма-тешик,томчилар қон,
Кўнгил деган чаманизор пайҳон-пайҳон,
Яна битта ситам етса узилгай жон,
Тўзим бергил, шу жонимга тўзим бергил!
Муздек эрир, гулдек сўлар ишқинг магар,
Бир нафасга ҳушинг олса ўзга дилдор,
Ўртамизга қўйилсину Парвардигор,
Сени девдим деган интиқ сўзим бергил.
Гумон гилам ёзса ўнгу-сўлларинга,
Тухмат тошин тўшасалар йўлларинга,
Ёвни енгсин муштум туккан қўлларинга,
Ярақлаган яроқ бўлсин кўзим бергил.
Суяр бўлсанг, кемтик бағр тўлар бўлса,
Бўлганича бўлсин қанча бўлар бўлса,
Сени ногоҳ ажал сўраб келар бўлса,
Ўзим бергил, сарвари ёр, ўзим бергил.
сизни курмоқ истарман расмингиз менда йуқдир