Предыдущая публикация
💥#Кўксимдаги_аланга.
11-қисм.
Гр: 🔥Ҳикоя ва қиссалар 🔥
Муаллиф: Шамсинур.
Воҳид ака ишдан қайтиб сўрида оёқ чўзиб ўтирар устида бироз униққан кўйлак.
— Дадаааа.
Интизор отасини елкасидан қучди.
— Дунёдаги энг яхши дада.
— Ошириб юбординг қизим.
— Шу вақтгача маош олмасдим. Менга ҳам маош чиқибди. Буни сизга олдим.
Интизор қайсидир кун онаси отасини иш кийимини ямаётганига бир ютиниб қўйганди. Бечора отаси қизимни ўқитай деб ўзига кийим олишнида унутган. Мана ҳозирам устига кийган кўйлаги умрини яшаб қўйибди.
—Қизим пул ўзингга керакку.
— Илк маошимни ўзимга ишлатишни эп кўрмадим. Дадажон мени ўқисин деб тиним билмайсиз.
—Қизим мендан хафамисан?
— Нега сиздан хафа бўлай?
— Сени ҳудди мажбуран узатгандек ўзимни айблаяпман.
— Ахир унақа эмаску дада.
— Сен ҳеч нарсадан ғам чекма қизим. Мен тирикман. Ортингда отанг турибди.
***
Улуғбек Нодирани ишга бормаётганига тушунолмай ҳалак эди.
— Ноди биров хафа қилдими? Акмал бирор нима дедими?
— Йўқ, ўзим чарчаяпман.
— Майли дам олганинг тузук. Акмал бинойидек эплаяптику.
Нодира эрига ҳақиқатни айтмади. Акмал ҳам. Шаҳнур билан панада гаплашар, йигит Нодирага захрини сочишдан нарига ўтмасди.
— Сен бўлмаганингда мени тўйим бўлган бўларди. Ўзингни тутолмай фақат осилдинг менга
— Мен сизни севаман.
— Севсанг мен айтган ишни қил. Тезроқ эрингдан қутил.
— Қандай?
— Эрингни бир ёқлик қил. Барибирам ҳеч нимага ярамайди. Нима қиласан уни қийналишига қўйиб бериб. Ўлса баридан қутилади. Сен эса меросхўр бўласан. Масала ҳал.
Нодира туну, кун Шаҳнурни гапини ўйлаб юрарди. Улуғбекни қандай йўлдан олиб ташаш йўлларини изларди.
***
— Ойи юзингизда бироз ажин пайдо бўлган.
— Бироз эмас анчагина.
— Қаричиликда.
Муборак опа кўзгуга қараб рўмолини қайта боғлади. Интизор эса дори қутини олиб онасига ниқоб тайёрлашга киришди.
— 5-6 грамм Боро плус мазига 1 дона Э витаминини қўшамиз. Яхшилаб аралаштирамиз . Ойи буни юзизга бир соатга сурамиз,- Интизор онасини юзига тайёрлаган ниқобини сура бошлади.
— Бу ниқоб юздаги ажинларни очиб беради. Яъни камайтиради. Ҳафтада икки уч марта мумкин. Асосан кечқурин фойдаланган маъқул. Икки кунда натижасини кўрасиз. Ўзим эътибор қилмасам сиз юзингизга қарамайсиз ойи.
— Эе гапингни қара ёшмидимки қарасам юзимга
— Нима фарқи бор. Дадамни олдиларида ёшариб юринг дейманда.
Интизор онасини юзини ҳар кун парваришлашни дилига тугди.
***
Бугун институтда Акмал Интизорни ёнига келиб ўтирди.
— Салом.
— Салом, - Интизор ҳушламай алик олди.
— Сенда гапим бор.
— Гапир.
— Ёлғиз.
— Хотинингдан балога қолма, - Интизор атайин кесатди.
— Ҳайдаб юбордим.
— Тушуниб етибсанда.
— Сендек бўлолмади.
— Шунга мени ёнимга югуриб келдингми?
— Мени кечир. Кечир. Бир марта имкон бер.
Интизор тутақиб кетди.
— Ўрнингдан турда сур бу ердан. Бўлмаса бутун курс устингдан кулиб юради.
— Сен учун ҳаммасига тайёрман.
— Сенингча менга ит теккан товоқ керакми?
— Сув ҳамма нарсани тоза қилади.
— Аммо сени қалбингни эмас.
— Сенсирама.
— Арзимайсан. Бошқа сўзим йўқ.
Интизор бир икки стул нарига ўтиб ўтирди. Аммо шу билан Акмал тинчимади. Ҳаёлига ҳам келтирмади.
— Энди сани қўлдан чиқариб бўпман.
— Қўйсангчи.
— Ойи аслида аёллар ўзига эътибор бермай ажинларни кўпайтиришади. Аслида беш дақиқа сарф қилинган вақт сизни қанча вақтга ёшартиришини билганингизда эди. Мен ҳайрон қоламан, баъзи аёллар ўша беъетиборликлари сабаб юзлари қараб бўлмас даражада қорайиб, ажин босиб, ҳуснбузарга тўлиб юради.
— Сен жарроҳми ёки косметолог?
— Улгурсам иккаласи ҳам. Кимгадир фойдам тегса фақат хурсанд бўламан.
Интизор хонасига киргач китобни қўлига олди. Исломни илк қоидаси иймон ҳисобланади. Иймон келтирилгач фарзларда собит туриш керак. Китоб Интизор учун бироз мураккаброқ туйилсада англашга уринди. Бугунги режадаги тасбеҳни ҳам айтиб улгурибди. Кунига камида минг мартача истиғфор айтяпти. Бирдан ҳаёлига дугонаси билан бўлган суҳбат тушди.
Зиёда унга исриғфор айтса барчасига ечим топилишини айтганди. Бежизга эмас экан. Мана нега кўнгли ҳижил экан. Шаҳнур билан боғлиқ воқеалар уни таъбини ҳира қилиб юрган экан.
— Зиёда ҳақ экан. Мана барчасини ечими топилди.
Интизор шундай дея бармоғидаги тасбеҳни ечиб тумба устига қўйди.
— Аллоҳим ўзинг иймонимни мустаҳкам қил.
***
— Хўш, гапирингчи куёв бола?
Қайнотаси қаршисида бемалол ўтирган Акмалга қараб ўзини зўрға босиб ўтирарди.
— Қизингиз айтмадими?
— Мен сиздан сўраяпман.
— Мен...
—Қизим яхши тарбия кўрган. Тенгимиз эмас десам ҳам фикридан қайтмади. Эркакда лафз бўлади. Ёки эркак эмасмисиз?
Акмал қўлини мушт қилди.
— Гап бундоқ, қизим кўчада қолган эмас. Ҳизматчи ёллашим мумкин. Пулидан хавотир олманг. Айтганча контрактингиз яқин қолди. Офисга ўтарсиз.
Қайнотаси Акмални нозик жойидан ушлади.
Тўйдан кейин қийналиб қолганига қайнота контрактни беминнатгина тўлаб берганди.
— Хўп.
— Жасмин бугунча қолади. Эртага келиб олиб кетинг. Сиз бошқараётган устахонани қонуний муаммосини адвокатим кўриб чиқди. Катта камчилиги йўқ, лекин уч тўрт йилга етади панжара ортига олиб кетишга.
Акмал шалвирабгина қолди. Қайнотаси осонгина унга таҳдид қилиб улгурганди.
***
Интизор Шаҳнурни ортиқ атрофида кўрмаганидан хурсанд эди. Кунлари осойишта тинчликда ўтарди. Усмон бир ҳафта ўтиб ишга чиқди. Аввалги шашти қолмаганди. Интизорни саломига ҳам бош силкиб ўтиб кетди. Бувиси уни иймони мустаҳкам бўлиши учун озмунча ҳаракат қилганми? Шаҳодат калимасини ҳам бувиси ўргатган. Илк бор фотиҳа сурасини ҳам бувиси ёд олдирган.
— Бувижон уйимиздаги ҳаловатимиз экансиз. Сизсиз ҳувиллаб қолдик.
Бувисини суратига қараб Усмон узоқ ҳаёл сурарди. « Усмонимни боласини кўрсам армоним бўлмасди»- дерди доим. Афсуски ўша армони билан боқий дунёга риҳлат қилди.
Усмон қалби таским топсин дея Интизорни олдига борди. Интизор ниманидир ёзиб ўтирарди.
— Шу ерда ҳам дарсми?
Интизор бошини кўтариб қаради.
— Чўчитиб юбордим.
— Сиз-а? Сизда отни калласидек юрак борку,- Усмон ҳазиллашди.
— Қийналяпсизми- Интизор Усмонни ғамгин юзига қараб савол берди. Усмонни бу ҳолати уни ҳам кўнглини ҳижил қилганди.
— Майли десангиз суҳбатлашардик.
— Ўтиринг,- Интизор Усмонга стулни кўрсатди.
— Бу ерда бўғилиб кетяпман. Ташқарига чиқайлик.
— Майли.
Сўзсиз ташқарига чиқишди. Қуюқ дарахтлар билан қопланган касалхона ҳовлисидаги ўриндиқлардан бирига бориб ўтиришди.
— Биласизми, сиздаги менга энг ёққан ва эътиборимдан қолмаган ҳислат нима?
— Нима экан?
— Ўзингизни эркаклардан узоқ тута олишингиз. Ҳаттоки масофа бир метр кам бўлмайди. Мана ҳозир ҳам сиз ўриндиқни у бурчида, мен бу бурчида. Биринчи кўрганимда ҳам ҳаёлим сизга кетиб қолаверган. Аммо сизни авратларни беркитмай бемалол юришингиз бу мен излаган қиз эмас деган фикрни уйғотган.
Интизор ўнғайсизланди.
— Ҳар доим ўзимни узоқ тутишга уринардим. Гўё сизни ранжитсам мен билан жанжаллашиб кўнглимни қолдирсангиз дея. Афсус сиз айтган сўзлар баттар мени сизга боғлади. Менда ишонч кучли бўлишига яна бир сабаб бор. Сиз ҳақингизда ўйлай бошлагач истихора намозини ўқишга тушдим. Неча бор ўқисам ҳам ишораси сизни кўриш бўларди. Шу сабабдан ҳам мен ҳотиржам эдим. Аллоҳ сизни менга атаган дея. Кейин эса, фотиҳани эшитиб дунёлар қулади.
— Мен ўша куни сизни гапларингиздан ҳайратда қолгандим. Мени ёмон кўрасиз деб ўйлардим, - Интизор ҳам ичидагини айтди.
— Аслида ниқоб эди ҳолос. Яна бир томони биз маҳрам эмасмиз бир-биримизга. Гуноҳкор бўлиб қолишингиздан қўрқаман.
— Нега ўзизнк эмас мени?
— Билмадим, билолмасам ҳам керак. Ҳозир иккимиздаги аҳвол бу ҳақида сўз очишим учун аслида тўғри келмайди. Лекин ортга суравериш, вақт кетказишдан бошқа нарса эмас.
— Нима демоқчисиз?
— Бутун умр ёнимда бўлинг дейман.
Интизор оёғини учигача титраб кетди. Аслида у Акмалдан сўнг қалбига бирор кимни киритмоқчи эмасди. Акмални ҳам севганман деса ақли устунлик қилиб ўрганиб қолиш эди бу дейди. Севмаганман деса нега унда бошқа уйланганда хафа бўлдим дейди.
— Мен... Бундай муносабатга тайёр эмасман. Мен сиз истагандек аёл бўлолмайман. Сизни талабларингиз кучли, сизга идеал рафиқа керак. Илмли аёл керак.
— Бу қийинми сиз учун? - Усмон Интизорга тикилмасликка интиларди.
— Чунки мен нега сочни беркитиш кераклигини англаб етмаган ожизаман.
— Ҳаммаси секин асталик билан. Бирданига мажбурлаш билан ҳеч нимага эришиб бўлмайди.
— Қайдам.
— Менимча сизда ўзгариш бор. Менга ҳамла қилишга уринмаганингизга қараганда.
— Менга «йиғлама» дейдиган одам эмас, йиғлаганимда, йиқилганимда суянадиган, таянч бўла оладиган инсон керак. Елкасига бош қўйиб йиғлашим керак.
Таянчим, суянчим ва юпанчим бўлиши керак. Мен сўзсиз ишонишим керак. Умримни у бошқасини топиб олсачи деган ҳадик билан ўтказмаслигим керак. Кўксим доим алангаланиб туришини, қалбимдаги оташ доим ёниб туришини истайман.
_ Мен сизга бутун умр бахтли ҳаёт кечирамиз деб айта олмайман. Очиғи, сизни ҳам, ўзимни ҳам адлаш ниятим йўқ. Лекин ҳаётимизнинг оқ-қора кунларини бирга ўтказишимизни, сиқилганингизда елкадош бўлишни, кўзизга қараб барча дардларизни уқиб олишни чин қалбимдан истайман.
Интизор Усмонга қаради. Нигоҳлар тўқнашди. Улар бир муддат бир бирининг кўзларига қараб қолишди.
— Бундай муносабат учун ҳали эрта. Шошилмаганимиз маъқул, -Интизор ўнғайсизланди.
— Бўладиган ишни бўлгани яхши эмасми сизнингча?
— Менда ишонч туйғуси қолмади.
— Бизда вақт бор. Бувимни йўқотганимизга кўп бўлмади. Лекин совчиларни юборсам дейман.
— Дадам рози бўлмайдилар. Анави воқеани биласиз. Бу гал шошилмайдилар. Мен яқинда кетаман.
— Қаерга?
—Олимпиадага.
— Керакми сизга шу?
— Керак, агар шу бўлмаганда мен ҳозир қаршингизда турмасдим.
— Майли, сизни фикрингиздан қайтармайман.
— Мен ичкарига кираман.
— Кирамиз унда.
***
Акмалга жуда алам қилди. Эртасига Жасминни олиб келган бўлса ҳам қовоғи очилмай юрди. Интизорни ҳам қўлдан чиқаргиси келмасди. Бугун ўқишгаям у учун борди.
— Интизор гапларимни ўйлаб кўрдингми?
Интизор ишга кеч қолмай дея тез одимлар, Акмал ортидан қолмай эргашиб келарди.
—Сени номард десам юзсиз ҳам экансан
— Ҳурматимни жойига қўй.
— Сенда ҳурмат нима қилсин?
—Интизор асабимни бузяпсан.
— Менга нима, асаб сеники, бу сени муаммойинг.
Интизор такси ушлайман деб қўл кўтарганди ҳамки Усмон машинадан тушди.
— Интизор сизни кутиб тургандим.
— Доктор сиз ҳамма ҳодимингизни шундай олиб кетасизми? - Акмал гапга қўшилди.
— Акмал тузукмисиз?.
— Рахмат яхши. Нечук биз томонларга қадам ранжида қилдингиз?
— Интизорни олиб кетишга.
— Нега? Ўзим олиб бориб қўярдим. Оввора бўлибсиз, -Акмални сўз оҳанги ўзгарди.
— Акмал кайфиятингиз йўқми?
— Доктор Интизор мени севгилим.
Интизорни кўзлари катта-катта бўлиб кетди.
— Нималар деяпсан?
— Асабийлашма севгилим. Мендан ҳали ҳам аламзадалигингни биламан.
— Пасткаш.
Интизор кетди. Иккивойига ҳам қиё боқмади.
Акмал эса сўзини давом эттирди.
— Бу қизни ортидан бекорга юрманг. У меники. Беш йиллик севгимиз бор.
— Менимча Интизор сиз айтаётгандек қиз эмас
— Уятчанглиги учун, билдирмаган. Соғ бўласиз доктор.
Усмон Акмалга ишонмади. Интизорни хафа бўлганини билиб турибди. Аммо кўнгли яна бир бор суриштириб кўришни таъкидларди. Усмон Интизорни курсдошларидан бири билан гаплашиб улар ҳақида сўради. Афсуски жавоб Усмонни ҳавсаласини пир қилди.
— Акмал билан Интизор жудаям бир-бирини севади. Ҳаттоки Акмал Интизор сабаб хотинини ҳайдаб юборган.
Бу гапга қўшимча бўлиб эса укасига қизни олиб беролмаган Омина ҳам касалхонада жим турмади.
— Бу қизни оёқ олиши чакки экан. Укам билиб қолиб шартта тўйни тўхтатди. Буни юришига ишонманг. Ўзидан сипони ясаб олиб ҳаммани ноғорасига ўйнатади. Файзиевга ҳам осилиб юрибди экан.
Шунга ўхшаш гаплар кўпайиб кетди. Афсуски бу вақтда Интизор олимпиадага кетганди. Яхши натижалар билан бир ҳафта деганда қайтиб келганида унга ҳамма бошқача аараётганини ҳам сезмай қолмади.
— Интизор одамларга эътибор берма.
— Гули опа нима гап ўзи?
— Олима ўзидан кетган.
— Мен йўғимда нимадир қилдими?
— Бир иккита қулоқ чаккасидан ташласанг қанийди.
—Опааа
— Ҳазил. Бугун домланг келарканми?
— Ҳа менам кираман операцияга.
Интизор Усмонни кўрди. Аммо Усмонни кўзида қандайдир ўзига нисбатан бошқача туйғу ҳам бор эди.
***
Нодира мазаси бўлмайвергач шифохонага боришга мажбур бўлди. Неча кундан бери овқатланолмайди. Ошқозонидан шикоят қилиб шифокорга кирди. Афсуски шифокор уни гениколог хонасига юборди. Гениколог ультратовуш текшируви керак ётинг деди.
— Нечта болангиз бор?
— Битта.
Гениколог текширишда давом этди.
— Уч ҳафталик. Соғлом.
-Нима?!- Нодира шокда эди.
— Ваҳима қилмангз ҳомиладор экансиз дейман.
— Бўлиши мумкинмас. Менда БИВ бор.
— Бундай ҳолат учраб туради. Ҳомилага зарари йўқ. Туққанизда чиқиб кетавераади бив.
— А?
Нодира тамом бўлди. Ахир эри билан ногиронлиги сабаб бирор марта алоқа қилмаган.
Давоми бор...
#кўксимдагиалангахикоя
Следующая публикация
Комментарии 7