Предыдущая публикация
Мен эжемдин тагдырын
айтып бермекчимин.
Бул өтө коркунучтуу түшкө окшойт эле.
Эжем бир жигит менен бири-бирин Аябай сүйүшөт.
Жигит эжемди бир да жалгыз калтыргысы
келбейт эле. Ушунчалык сүйөт эле. Керек болсо
түнү күнү дарбазабыз алдындан кетпес эле Мен
аны ыссык күндө да, суук түндө да көп эле үйүбүз
жанында көрдүм. Бирок атам менен апам бул
жөнүндө билип калышып эжеме каттуу шарт
койушат: же ал, же биз...
Эжем комнотасында Аябай ыйлады ошо күнү.
Бул көз жаштарды жетелеп келген дартты
эжемдин көздөрүдөн башка эч жерде
жолуктурган эмесмин. Кийин ошо жигит менен
эч качан жолугушпай койушту.
Билемин эжем эми биргана Аллахтан Атамдын
ыразы болуусун сурайтурган болду.
Көп өтпөй башыбызга дарт түштү.
Эжем өтө оор ооруга чалдыканын билдик. Анда
мээ саратаны болгонун укканыбызда дейли
баары ыйлаган болчу Атам эжемди көп
докторлорго көрсөттү. Алар тезинен операция
кылыш керек деп айтышты. Бул арадан ошо
жигит көп жолу телефон чалды. Белгилуу, эжем
ага бул жөнүндө айтышыбызды эч эле
каалабайт эле. Жигит
Москвага кетип жатканын билип, дагы өтө эзилип эзилип ыйлады. Мен ошондо түшүгөнмүн. Инсан
өзүдөн да беттер жоготуштан корко турган
инсандар бар экенин дүйнөдө. Ар кезде эжемдин
көзүнөн (жүрөгүнөн да) агып
жаткан көз жаштары ушундан белги берет эле.
Акыркы жолу ал менен жолугушуу үчүн уруксат
беришти.
Ошо кече эжем менен бирге бардык.
Эжем ал менен жанма-жан туруп, бир ооз сөз
да сүйлөбөдү. Ал бир гана ыйлады. Жигит болсо
эжемди жоготоор эле:
"Мен тезинен кайтамын, жаным, ыйлаба",- дейт
эле. Ал ошондо ал Эжемди акыркы жолу көрүп
турганын кайдан билсин. Ал кеткен соң эжем
мени кучактап кулагыма шыбырады бүтүн
денем муздап кетти Эжем дал өзү ушундай
деди: ... Жигит кеткен соң эжем
ал менен телефондо да сүйлөшпөдү. Мүмкүн .
корккондур. Ага баарыны айтып койуштан
корккондур. Аны операция кылыша турган күн
да келди. Ошо күн күтүш залында отуруп,
Аллахтан
эжемдин тирүү калышын сурандым. Кызыл чырак
өчүп, доктор чыккан соң... Атамдын таштай
катып, Апамдын эзилип ыйлагандары эсимде
калган эле. Эжемди кабырга койдук... Анча
мунча убакыт өткөн соң, тан атканда дасторкон
айланасында олтурганыбызда ошо жигит
Москвадан телефон чалды. Мен жооп бердим.
Ага эжем каза болгонун айттым. Ал сөзүмдү
аягына чейин укпай телефонду өчүрүп койду.
Ошо күнү жарым түндө дарбаза тырыктады.
Атам дарбазаны ачканда алдында ошо, эжем
сүйгөн жигит турат эле... Анын көздөрүндө мен
эжемдин көздөрүндө көрбөгөн жаштарды көргөн
элем. Ошо күнү бир гана Атамдын ыйлагынын
көрдүм. Мүмкүн көз жаштары бир убактар
аларды мажбурий айыргандыгы үчүн ката
кылгандары үчүндүр... Мүмкүн жигиттин
көздөрүндө эжемдин жүздөрүн көргөндүр...!!!
Следующая публикация
Комментарии 19