Предыдущая публикация
Чиройли юз вақтинча, қалб кўзи алданмасин.
Бир ёш йигит келажакда ўзига ҳамроҳ бўладиган жуфт излашга киришибди. Аммо учратган қизларининг ҳеч бири кўнглига ўтирмабди: бирининг қомати хипча эмас, бири эса ўта озғин, яна бирида истара етишмайди… Қачон ўз кўнглимдаги ёрни учратаман, деб нолиб ўтирган вақтда қаршисидан бир мўйсафид чиқиб қолибди.
— Дилингдагини уқиб турибман, ўғлим. Хафа бўлма, сенга ёрдам бераман.
— Аммо қандай қилиб? — жонланибди йигит.
— Муаммоларинг ечими мана бу гугуртда. Уни ол ва орзуингдаги гўзални учратганингда унинг қаршисида гугуртни ёқ! Шунда у бир умр шу ҳолича қолади ва ёнингда бўлади.
Йигит гугурт донасини олганча хурсанд бўлиб, чолга раҳмат айтибди. Кўп ўтмай бир қизни учратибди.
Унинг қадди-қомати ҳам, ақл-ҳуши ҳам ҳавас қилса арзигулик эди. Ёшлар бир-бирига кўнгил қўйишибди. Шунда йигит ўша гугурт донасини чақибди ва ёнидаги ҳурлиқо шу ҳолича қолибди: вақт ўтса-да, унинг ҳусни малоҳати ўзгармас эди.
Йигитнинг дўстлари ва оиласи ҳам бу муҳаббатдан хабар топиб, жуфтликни қутлашибди. Кўпчилик даврасида чиройли тўй бўлиб ўтибди.
Аммо бир йилдан сўнг йигитнинг хотинидан кўнгли тўлмай қолибди. Аёл кундан-кун семириб, юзи ҳам сўлиб борарди. Бундан кўнгли бузилган йигит ўша мўйсафидни излашга тушибди ва топибди ҳам.
— Сиз мени алдабсиз! Гугурт сеҳри кор қилмай қолди. Атиги бир йил ичида хотиним ўзгариб кетди. Нега бундай бўлди, айтинг?!
— Сеҳр кучи ўз жойида, — хотиржам жавоб берибди чол, — аммо сенинг нигоҳларинг ўзгарган. Аёлинг бир йил аввал ҳам шундай эди. Аммо сен унинг фақатгина яхши томонларини кўришга интилгансан.
Тўйдан сўнг эса камчиликларини излай бошладинг ва уларни топдинг ҳам. Унутма, нимани кўришни истасанг шуни кўрасан!
Атрофдагиларга чиройли боқсанг, улар ҳам гўзал кўринади. Маслаҳатим, ундан нуқсон излама. Шунда аёлинг яна гўзаллашади.
Севги дарди тузалмас… Бизга ҳаётингизни сўзлаб берганингизда дардингиз янгилангани табиий. Бироқ ҳаёт ато этган неъматларнинг қадрига етган маъқул.
Ҳаётда муҳаббатдан қадрлироқ ва азизроқ туйғулар бор. Оила эса муқаддас.
Ҳеч ким бир умр азобда яшамайди. Ўтмиш қанчалик ширин бўлмасин, келажак ҳам нурли бўлишига ишонинг!
Следующая публикация
Нет комментариев