Предыдущая публикация
Աստվածափառք այս լռությունից
լույս է ճառագում:
Ու թևածելով հոգուս մեջ մթին,
Ամեն անկյունից սեր արթնացնում,
Ջերմագին մի սեր,
Որքա՜ն վաղուց եմ ես այն փափագել,
Ես սպասել եմ մի թաքուն հույսով
Ու հավատացել նրա գալստյան:
Հիմա, կարծես թե, լույսի մեջ շքեղ
Ես ընդունվում եմ հարազատի պես,
Օդս հեղվում է անսովոր բույրով
Ես շնչահեղձ եմ լինում իրապես:
Մի այլ մեղեդի իմ շուրջն է լցվում,
Մի այլ արև է գլխիս վերևում,
Ծով ծաղիկներով դաշտերն են ծփան,
Բազմազան, գունեղ ժպիտով բարի…
Ի՜նչ երջանկություն,
Ամենուր սերեր, կարոտ կա լուսե,
Ծաղկուն դաշտերում ՝զուլալ առվակներ՝
Կարկաչուն ու խենթ:
Արևից վառվող անթիվ, անհամար
այս աստղիկները
գրավում են ինձ մի այլ հուզումով…
Սա՞ է իմ տունը:
Սա՛ է իմ տունը սիրով պարուրված,
աննման սիրով:
Իմ երազի մեջ պայծառ արև կա,
Անսովո՛ր արև:
Տես ,չե՛մ էլ զգում, որ
նյութեղեն եմ:
Մի այլ կարոտ է հոգիս ողողում,
ես էլ եմ ջերմում արևանման:
Իմ գիշերները էլ չեն խռովում,
սիրտս չի ցավում,
ձեռքս չի դողում,
ծունկս չի ծալվում ահավոր ցավից:
Լացս թողնում եմ ես հեռուներում,
էլ չեմ դժգոհում:
Իմ երազների հոգեղեն աշխարհը
վերագտել եմ :
Մի այ լ մեղեդի հոգուս մեջ լցվում,
ձուլվում մարմնիս
ու պոկ չի գալիս…
Տե՛ս սավառնում եմ երկնի լազուրում
ու չեմ խենթանում…
Следующая публикация
Нет комментариев