Предыдущая публикация
Դող կար սիրո՝
Քո հպումից...
Խոնարհվել էր մի ծիածան՝
Քեզ փարվելու սպասումից...
Գարունը քեզ Խոստումներ էր տալիս անվերջ՝
Բողբոջների շշուկների՜ց...
Օ, ի՜նչ չքնաղ պատկերներ կար երկնքի մեջ՝
Քեզ զգալու աղոթքների՜ց...
Առավո՞տ էր հրաշքների,
Թե՞ ժպիտն էր քո աչքերի՝
Որպես սիրո պայծառություն
Սեր խնկարկում
Տիեզերքի՜ առեղծվածում...
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев