Севимли Орхидея Мохруйим Менинг✓

Сокин тун. Негадир ҳаво айниган... Ёмғирнинг нафаси, димоққа урар. Югураман ўша бизни таниган, Чинорни остига юрак талпинар... Дақиқа ўтади жуда хам секин, Имиллаб босади, қадами оғир. Негадир менга ҳеч сезилмас лекин, Бу кўзларим сендан олар хавотир. Соғиндим, соғинчга бўлганман маҳбус. Кўксимда тугаган мангу осойиш... Жилмайгин, то дилдан эриб кетсин муз, Тугасин қалбимда қолиб кетган қиш... Шеърларим тугайди, қоғоз ҳам тугар, Бир куни жон берар қўлимда қалам... Кўзларим юмилар, лабларим кутар- Биргина бўсангга зор бўлмасам ҳам...

Дилимни ўртайди хижрон ғамлари, Унут бўлиб кетди висол дамлари. К,уриб битмасидан кўзим намлари, Ўп мени севгилим, ўп, сўнги бор ўп... Бугун борман эрта яшашим гумон, Кўзларим нурига зормикин осмон. Умидвор турибман ёнингда ҳамон, Ўп мени севгилим, ўп, сўнги бор ўп... Қийнама, азоблар чекканим етар, Қуёшим мангумас бир куни ботар... Васлинга етолмай бу умрим битар, Ўп мени севгилим, ўп, сўнги бор ўп... Мендан нима к,олар, агар мен кетсам, Бир ўрам қоғозу эриб битган шам... Лабларим чанк,аб кетмок,да эркам, Ўп мени севгилим, ўп, сўнги бор ўп... Қўрқаман айтолмай қолишга видо, Бирдан бўлса жоним танамдан жудо. Асрасин мен кетган чог'имда Худо, Ўп мени севгилим, ўп, сўнги бор ў

МУСОФИРЛАР УЧИН АЖОЙИП ҚӮШИҚ. ЯРАТКАН АСРАСИН СИЗНИ ОЛИСДАГИ ЯҚИНИМ.

МУСОФИРЛАР УЧИН АЖОЙИП ҚӮШИҚ. ЯРАТКАН АСРАСИН СИЗНИ ОЛИСДАГИ ЯҚИНИМ.

✍Шифокор: кўз касалликлари ичида шундайи борки, агар вақтида даволанмаса, кўзи ожизликка сабаб бўлиши мумкин 19:17 / 09.03.201918501Жамият Kun.uz «Соғлом ҳаёт» лойиҳаси орқали бугунги кунда кўп учрайдиган касалликлар ҳақида фойдали ва керакли маълумотлар бериб боришда давом этади. Биламизки, кўз инсоннинг энг муҳим ва керакли аъзоларидан бир ҳисобланади. Кўзларимиз орқали бу ёруғ оламни кўрамиз, асосий маълумотларни оламиз. Лекин афсуски кўз касалликлари ичида шундай касаллик борки агар вақтида аниқланиб даволанмаса, инсоннинг кўзи ожиз бўлиб қолиши мумкин. Бу кўз касаллиги - глаукома. Шифокор Азиз Зоҳидов билан айни шу мавзуда суҳбат қурдик. **** Глаукома ҳақида қисқача тавсиф Глаукома

✍АЛАМЗАДА… (51-якуний қисм.)    … Орадан олти ой ўтди. Куз бошида Мелибой миробнинг биринчи ҳайитини ўтказишди. Севинч отасини йўқотгандан бери баттар маъюсланиб қолганди. Ҳадеганда уни хаёл олиб қочар, паришонхотирлар каби ўйланиб қоларди-ю, кимдир қўққисдан гап бошлаб қолса сапчиб тушарди. Уни энди бозор, тадбиркорлик, пул ҳам овута олмаётганди. Хаёлан тушкунлик денгизида сузар, бу денгизнинг соҳили кўрина қолмасди. Шундай кунларнинг бирида одатдагидек Жийронбек ака кириб келди. Севинчнинг дардини, ташвишини билгани сабабли маъюсгина сўрашиб курсига чўкди ва бош эгган кўйи бир муддат сукутга толди. Севинч эса ўша-ўша эди. Бошини қуйиб солганча Жийронбек ака учун чой тайёрлади, хонтахта уст

✍АЛАМЗАДА… (50-қисм. ИККИНЧИ ФАСЛ)  Севинч ҳеч кимга қулоқ тутмас, бўйин эгмасди. Ногиронлар аравачасига ўзини отганча, отасининг жонсиз тиззаларини қучоқлаб дод солар, айтиб-айтиб йиғларди. Мелибой мироб ҳам ув тортар, титроқ тўла бармоқлари қизининг майин сочлари устида ўрмаларди. Унинг тепасида тош каби қотиб қолган Жийронбек ака ниҳоят сергакланди. Севинчнинг ҳайқириқларини тинглашга бардоши етмай, ҳовлиққанча эгилиб, елкасидан тутган кўйи қаддини кўтаришга, тинчланишга ундай бошлади. — Сингил, сингил, илтимос, тинчланинг, — дерди у мулойим овозда. — Худога шукр, отангиз ҳаёт экан, энди бир умр ажрамайсизлар! Ўзингизни босинг! Уят бўлади! Севинч гезариб, зарда билан Жийронбек аканинг

✍АЛАМЗАДА… (49-қисм. ИККИНЧИ ФАСЛ)   Чайла у қадар узоқ эмаскан. Лекин то етгунларига қадар уч-тўрт карра осмонда самолёт учиб ўтди. Ҳар гал Севинч жонҳолатда йигитнинг пинжига кириб йиғлайверди. Кўзойнакли йигит индамади. Хотиржам қадам ташлаб, Севинчни чайла томон бошлаб борди. Ниҳоят улар чайлага етиб ичкарига киришди. Чайла ичидан юзларга урилган иссиқ тафт Севинчни пича ўзига келтиргандек бўлди. Бир зумда титрашдан тийилиб бўшашди. Алланималарни фаҳмлагандек қаршисидаги кўзойнакли йигитга синчковлик билан разм солди. Ниманидир сўрамоққа чоғланди. Совуқ ўтгани сабабми, тили айланмади. Ҳануз қўрқув зўр келиб йигитга қайта-қайта шубҳали қараш қилганча курсига чўкди. — С-сиз қўрқманг, — не

АССАЛОМУ АЛЕЙКУМ ГУРУХ АДМИНИ ВА ШУ ГУРУХ МУХЛИСЛАРИ. АЛАМЗАДА ХИКОЯСИНИ ОХИРГИ КИСМИГАЧА КУЙИБ ТУГАТГАНИМДАН КЕЙИН, БОШКА ГУРУХГА МАВЗУ КУЁЛМАЙМАН, СОГЛИГИМ ТУФАЙЛИ, УЗУРИМНИ КАБУЛ КИЛИНГЛАР ВА МЕНДАН ХАФА БУЛМАНГЛАР. ХОЗИРДА 18 ТА ГУРУХЛАРГА МАВЗУ КИРИТАМАН. У МАВЗУЛАРНИ УЗИНГИЗГА МАЪЛУМ ИНТЕРНЕТ ТАРМОКЛАРИДАН КИДИРИБ ТОПАМАН. ИЗЛАНИШГА ВАКТИМ КЕТАДИ. ХИКОЯЛАРНИ УКИБ ЧИКИБ, У, БУ ЕРИДА ХАТОЛАРИ БУЛСА ТУГРИЛАЙМАН. КУП УКИГАНЛИГИМ, КУП ИЗЛАНИШЛАРИМ ТУФАЙЛИ КУЗИМГА БОСИМ ТУШАЯБДИ. КУЗИМ БАЪЗАН ХИРАЛАШИБ КОЛАЯБДИ. КУЗ ДОКТОРИ, КУЗИНГИЗ ТОЛИККАН, КУПРОК ДАМ БЕРИНГ, КАМРОК УКИНГ, КАМРОК ИНЕТГА КИРИНГ ДЕБ МАСЛАХАТ БЕРДИ. ШУ САБАБ ЭНДИ ГУРУХЛАРГА МАВЗУ КИРИТОЛМАСЛИГИМНИ МАЪЛУМ КИЛИБ КУЯЙ ДЕДИМ. АД

✍АЛАМЗАДА… (48-қисм. ИККИНЧИ ФАСЛ)  Боягина ўлимни бўйнига олган Севинч воқеа буткул тескарисига бурилиб кетганига гувоҳ бўлгач, ваҳимага тушиб қолди. Шунда ҳам ўлимдан эмас, олис юртларда хор-зор бўлиш, ватанидан йироқларда қолиб кетишдан қўрқа бошлади. «Нега Жийронбек ака ишни чўзяпти? — ўйлади асабий лаб тишлаб. — Манави нусха томоғимни бўғиб олгани, бемалол нафас олишга қўймаётгани етмай, мени хор қилмоқчи-ку! Наҳотки, шунчаки қара-аб қолаверса? Ёрдам бермайдими? Буларни қўлга олмайдими? Адабини бермайдими? Қаёққа қараяпти ўзи? Шундай жиддий ташкилотда ишлаб қаёқдаги икки-уч зўравондан қўрқиб ўтирса-я! Манавилар мени қўйвориб бўпти! Алдашди, алдашди. Ҳозир аҳмоқ қилиб мени самолётга орт