Ышаныч

Татар авылындагы фаҗига

Шул исемдәге документаль китапны мин әле узган гасыр азагында ук укып, бик тетрәнгән идем. Мансур Хафизованың " Трагедия в татарской деревне" дип аталган китабы 1999 елны Түбән Новгород шәһәрендә басылып чыкты, бер елдан Казанда аның татарчасы да дөнья күрде. Китапта Сергач өязенең Семочки ( Семеновская) татар авылында 1919 елны булган канлы вакыйгалар тасвирлана. Исеме русча булса да, ул саф татар-мишәр авылы. Бу якларда шактый гына татар авылларының атамасы русча, кайбер татарларның фамилияләре дә русча, бу узган гасырларда төбәктә булып узган көчләп чукындырулар нәтиҗәсе.
Кеше ышанмаслык хәл - 1919 елның 13-15 гыйнварында шушы Семочки авылында, бернинди судсыз- н

Сергачта татар эзләре...

Түбән Новгород өлкәсендә татар- мишәр тарихын өйрәнүебез дәвам итә. Бу көннәрдә без ирем Хөсәен Аймалетдин белән кабат Сергачның үзендә, аның янәшәсендәге Кучкай Пужары ( Кочко- Пожар, Татар Пужары) авылында һәм Семочкида булдык. Сергач элек- электән урыс шәһәре буларак билгеле. Күпләребез Сергачны Казан белән Мәскәү арасындагы тимер юл станциясе буларак кына белә, әмма монда да тарих бар, һәм ул татарлар белән дә бәйле. 1376 елны бу якларны туздырып, Мамай явы уза, аның максаты - Алтын Урда җирләрен урыслардан саклап калу була. 1377 елның 1 августында, Сергачтан ерак түгел Пьяна елгасы буенда булган канкойгыч урыс- татар сугышы да тарихта теркәлеп калган. Ул вак