Предыдущая публикация
Қўшниларга озор берманг
Саиднинг ойиси ҳар якшанба куни сомса қилар эди. Ойиси ҳар сомса қилганида бувиси: "Болам, қўшнига озор бермагин" дер, ойиси эса: "Хўп бўлади, ойижон", деб бир ликопча сомсани қўшнисиникига чиқариб берар эди. Бир куни Саид бувисидан: "Бувижон, нега ойим ҳар сомса қилганларида "Қўшниларга озор берманг", дейсиз?", деб сўради. Бувиси эса: "Ойинг пиширган сомсанинг ҳиди уларнинг димоғига киради, улар ҳам сомса егиси келиб, озорланишади. Агар сомсадан берсанг, еб кўнгиллари таскин топади", деди. Шунда Саид кеча мактабда синфдоши Аҳрор олмасини карсиллатиб еганини, бошқа болалар эса унга ҳавас билан қарашганини эслаб, сўради: "Кеча Аҳрор мактабда ҳамманинг олдида олма еди, демак, у ҳаммага озор берибди-да?!" "Албатта, бўлиша олмайса кўз-кўз қилиб ейиш керак эмас", жавоб берди бувиси.
Билингки, атрофдагиларга фақат қўл ёки тил билан озор беришдан ташқари хид ва кўрсатиш орқали билмай азият етказиб қўйиш мумкин. Эътиборли бўлинг, токи қилган ишингиздан хеч зот озорланмасин...
Акбаршоҳ Расулов
Fikrlashingizni 180° ga o'zgartirib yuboradigan telegram kanalimizga obuna bo‘ling: https://t.me/muxtar_media
Следующая публикация
Нет комментариев