ՀՈԳՈՒ ԿԱՐՈՏ

Միտքս ու հոգիս ամպերի մեջ, Իսկ ես՝ երկրի դավերի մեջ: Կուզեմ անսալ հոգուս կանչին ՈՒ միանալ նրա տենչին: Ազատ ճախրել ամպերի մեջ ՈՒ մոռանալ և՛ դավ, և՛ վեճ: Տա՛ր ինձ, հոգի՛ս, տա՛ր ինձ քեզ հետ, Որ ազատվեմ ցավից այս խենթ

… Մենակություն բառից դողդողում է օդն իմ սենյակի Եվ ես հասկանում եմ, որ աչքերն են մարդու ամենաթաց տեղը... ...Երբ աչքերն են սառում՝ Ասում են, թե՝ այ- այ մարդ Է գալու: Դա եթե սուտ չէ, Ապա բարություն Է, Որ ծնվել Է միայն խեղճությունից: Իմոնք Էլ են սառում Սակայն դու չես գալու Դու չես կարող Գիտեմ Եվ օդը սենյակիս Պիտի շարունակի մենակություն բառից անվերջ դողալ` Հարուցելով իմ մեջ այն միտքը հին, Թե վիհերը գուցե նրա համար են լոկ, Որ մարդ ներքև նետվի : Իսկ թե վիհերն իրոք նրա համար են լոկ, Որ մարդ ներքև նետվի` Այդ դեպքում ես Ինչպես անեմ. Կո՛ւժ չեմ, Կուժկոտրուկ եմ. Չե՛մ կոտրվում, միայն փետրվում եմ, Եվ դրանից արդեն ես հոգնել եմ, Ինչպես թուղթն Է հոգնել իմ ջանքերից` Հեռվից-հեռու ասել քեզ երկու բառ, Որ կարող Է նո՛ւյնքան ինձ թարգմանել Որքան թարգմանում Է ինքնաթիռին հավը… Սուտ կա, որ ճիշտ արժե: Ու ես հավատամ եմ մեր հնարած ստին, Թե չենք կորցնի իրար: Ձեզ հետաքրքիր կլինի նաև՝ Ամենաբարդ բնավորությամբ Կենդանակերպի նշանները Այս Կենդանակերպի նշանների տակ ծնված մարդիկ ունեն ամենաբարդ բնավորությունը։ Ձեզ հետաքրքիր կլինի նաև՝ Ամենաբարդ բնավորությամբ Կենդանակերպի նշանները Այս Կենդանակերպի նշանների տակ ծնված մարդիկ ունեն ամենաբարդ բնավորությունը։ Վախ կա, որ մահ արժե Ու ես վախենում եմ, թե կհաղթի կյանքը, Եվ կմնամ ցավի խեղճ պատմաբան միայն: Ու, վերջապես, քայլ կա, որ հենց թռիչք արժե: Եվ ինձ դուրս եմ քաշում իմ մտքերի միջից, Ինչպես առողջ ակռան բերանից են քաշում Բայց հոգնել եմ արդեն

Կյանքից երբևէ չստացա ես այն, Ինչ ուզում էի, Որքան տքնեցի, ապրել ջանացի, Չստացվե՜ց , չեղա՜վ, Միշտ եղավ մի բան , որ հոգիս փշրեց։ Ու շատ հաճախ եմ մտածել ծածուկ. Թե չե՛նք ապրելու ու չի՛ ստացվելու, Լավը լինելու կամ ունենալու Գիտակցությունը ինչու՞ է տրվում։ Կյանքը պայքար է՝ Գիտակցության ու ապրելու միջև, Հաղթում են նրանք, ովքեր ԱՊՐՈՒՄ են, Խելացիները՝ իրենց ողջ կյանքում Ջանում են ապրել ու չեն կարենում։ Ուզում եմ գոռալ այդ ցավոտ պահիս. --Տե՜ր Աստված, վերցրո՛ւ, գիտակցությո՛ւնս, Ու ինձ Ապրելո՛ւ իրավունքը տուր։ Հոգնել եմ արդեն, էլ բա՜ն չմնաց, Հերիք է ապրեմ բոլորի համար, Մի՜ օր՝ ինձ համար, ի՛մ պես ապրելու

Yasmin Levy & Buika - Olvídate de mi Video HD 2013

Ոչի'նչ չմնաց մեր հեքիաթ սիրուց, Որբացրի'նք նրան՝ խորթ ծնողի պես, ԱՊՐԵԼՈՒ հույսով ծնեցինք դողով, Բայց... ապրեցնելու ո'ւժը չունեցանք..

Այս անձրևի նման՝ Հորդ ու վարար արի, Արի անխո'ս, անբա'ռ Ու մի' հարցրու կարծիք ու բառ, Արի', Թեկուզ զոռով, բայց գիրկդ առ, Լվա' ցավի հուշը՝ Այտերս ի վար հոսող, Գնա' դեպի սիրտս՝ Քո կարոտից մարող..

Մարդիկ տարբեր են՝ Հարազատ, անգին, Ինչպես զարդերը Ոսկե սնդուկի: Եվ մարդիկ փոքր են Ու հոգով ճղճիմ՝ Ինչպես հուլունքը, Որ հեշտ կկորի: Եվ այդ մարդիկ էլ Հուլունքի նման Մի օր կը ընկնեն Հատակին կյանքի: Մի օր կկորեն Անդարձ ու անձայն, Եվ նրանց մասին Ոչ ոք չի հիշի: Մարդի՛կ, մի եղեք` Մանր հուլունքներ, Եղեք թանկագին, Ոսկի ու ազնիվ: Եղեք այնպիսին, Որ ձեր փոխարեն Երբեք և ոչ ոք Լինել չփորձի: Եղեք այնպիսին, Որ չփորձեն էլ Ձեզ փոխարինել: Եղեք միակը Ու անկրկնելին: Եղեք այնպիսին, Որ չմոռանան, Որ ձեզ միշտ հիշեն, Ձեզնով հիանան: Ձեզ միշտ վստահեն Ու ձեր բացը զգան: Հոգով թանկ եղեք` Ու չէժանանաք` Եվ հուլունքի պես, Պետք չէ մանրանաք:

Անձրևն օր օրի՝ Մաքրում է կյանքիս գույները ծավի, Սև ու սպիտակի անշուք, աղքատիկ արքայությանը Դառնում եմ գերի։ Ու ցավը այն չէ', Որ չեմ դժգոհում, այլ ա'յն, Որ քիչ-քիչ, անկախ ինձանից, Ե'ս եմ հարմարվում դրան լռելյայն։ Պաղ, միօրինակ, մի ծանր գույն է իջել կտավիս. Անձրևագույն է, թախծագույն ու գորշ.. . Ջարդվել է մի բան. Ու պայքարելու իմաստն է կորել, Ու ցավս՝ Աստծո աչքից չի' վրիպել. Անձրևը՝ երկնքի լացն է իմ ցավի վրա։

Երբ ցերեկներդ աներազանք են, Իսկ գիշերներդ՝ անքուն, աներազ, Երբ ճամփաները՝ քեզնից ավելի Տանում են կյանքում, Քան՝ քեզ մոտ բերում, Երբ կյանքի մաղով անցնում են մարդիկ Ու քեզ՝ մաղի մեջ քչերն են մնում, Ամեն գնացող՝ Հոգուցդ պոկում մի փոքրիկ պատառ Իր հետ է տանում, հոգիդ որբացնում՝ Արժեզրկվում են խոսքեր ու երդում ... Ու երբ կյանքիցս՝ իրավունք չունեցող Այն Մեկն է գնում , հոգիս գոռում է. -- Ինձ մի՜ որբացրու, Որբության ցավը՝ հորս կորստով Ապրել եմ արդեն, նորից մի՜ արա , Ինձ մի որբացրու, այս անգամ՝ հոգով. Հոգուց՝ ավելի ծանր են որբանում ....