Предыдущая публикация
Даҳаи "Зулҳиҷҷа" ҳам фаро расид
Ҳама дӯстонро ба фарорасии мавсими тоату ибодат табрику таҳният мегӯям!
Яке аз аҳкомҳои ин даҳа, ки аз имруз оғоз мегардад ин аст барои шахси нияти Қурбонӣ дошта мустаҳаб ҳаст, ки нохун ва мӯӣҳои худро кӯтоҳ накунад.
Паёмбари Худо (с) фармуданд:
إذا رَأَيْتُمْ هِلالَ ذِي الحِجَّةِ، وأَرادَ أحَدُكُمْ أنْ يُضَحِّيَ، فَلْيُمْسِكْ عن شَعْرِهِ وأَظْفارِهِ.
"Ҳар вақто моҳи Зулҳиҷҷаро дидед дар ҳоле, ки нияти қурбонӣ карданро доред, пас чизе аз мӯйҳо ва нохунҳоятонро кӯтоҳ накунед". Ривояти Муслим.
Ҳадисҳо ва қиссаҳои исломи
Следующая публикация
Нет комментариев