Саъдии Шерозӣ. Саади. Saadi Shirazi. سعدی

Саъдӣ, қалам ба сахтӣ рафтасту некбахтӣ, Пас, ҳар чӣ пешат ояд, гардан бинеҳ қазоро.

Меҳрбонӣ зи ман омӯзу гарам умр намонад, Ба сари турбати Саъдӣ биталаб меҳргиёро.

Дар ин равиш ки туӣ, бар ҳазор чун Саъдӣ Ҷафову ҷавр тавонӣ, вале макун, ёро!

Нагуфтамат, ки ба яғмо равад дилат, Саъдӣ, Чу дил ба ишқ диҳӣ дилбарони яғморо?!

Марди тамошои боғи ҳусни ту Саъдист, Даст фурӯмоягон баранд ба яғмо.

Гар бирасад нолаи Саъдӣ ба кӯҳ, Кӯҳ бинолад ба забони садо.

Саъдӣ аз он ҷо ки фаҳми ӯст, сухан гуфт, В-арна, камоли ту ваҳм кай расад он ҷо? !

Ҳофиз ба худ напӯшид ин хирқаи майолуд, Эй шайхи покдоман, маъзур дор моро!