Предыдущая публикация
Участники
"მე მწამს რომ არაფერი არ ქრება უკვალოდ და ჩვენს ცხოვრებაში გადადგმული ყველაზე უმნიშვნელო ნაბიჯიც კი დიდ კვალს ტოვებს ჩვენს აწმყოსა და მომავალზე"
სიყვარული ღმერთიაო ამბობენ, ხელებს ვშლი და უცნაურად ვაბოდებ. შეშლილი ვარ ალბათ ჩემი გრძნობებით, მიხარია ხან კი რაღაც მაოცებს. მე მგონია სიყვარული ცა არის, დასასრული რომ არააქვს თამამ ფიქრს, ულევია როგორც ღამე ვარსკვლავნი, კრეფ და მაინც ინთებიან მარადის...
ახლა მოვკვდებოდი… (ბევრჯერ დამიწუნეს
წერა სიკვდილზე და, მაინც მეწერება)
გულზე დავიწყობდი მინდვრის თაიგულებს, –
ღიღილოების ან, მშვიდი ენძელების…
მზერას გავატანდი წყაროს სამღარიანს,
ღიმილს – მაისის ქარს, – ხეებს დაურიგოს.
სადღაც ნიკორები მიწას ჩაბღავიან...
Левая колонка