ლექსები და სახალისო თემები♥ყველაფერი ანუკისათვის♥

მთაზე თავთავი აღარ მიღვივის წამართვეს მიწაც და გარჯის მადაც, საქართველოში ყველა იღიმის ყველა იღიმის, ქართველის გარდა. სიონთან ვხედავ ზანგებს და თურქებს ათასი ჯურის აფროს და მავანს, აქეთ ინდუსებს, იქეთ ჩინელებს თითქოს ბოტკინი დამართეს ქალაქს. დავმწყდარიყავით უწინ მართვენი, გადაგვარება თუკი გველოდა, ყველა ჩამოდის, ხოლო ქართველი?!- ქართველი გარბის საქართველოდან! ჯარჯი შუქიაური

არ არსებობს ცოცხალი ადამიანი ნატვრის გარეშე, ოცნებების გარეშე... დილით გაღვიძებულზე ოცნებად ქცეულ ნატვრის ახდენას გისურვებთ მეგობრებო, შვილ მომავლების ბედნიერებას გისურვებთ, გათენებული დილის კეთილად დაღამებას გისურვებთ, როგორც ჩვენი წინაპრები იტყოდნენ, პური წყალი და ჯანმრთელობაო, ჯანმრთელი ადამიანი ოცნებასაც რეალურად აქცევს და ნატვრასაც აისრულებს... დღე ბედნიერი თქვენ მეგობრებო...♥️♥️♥️☕

მუდამ გვახსოვდეს დ ა დავაფასოთ ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს ღვაწლი

იმ გზის კიდეს იმ ნაკვალევს იმ ფიფქებსაც მოფარფატეს , იმ ჰორიზონტს გადმომყურეს , იმ წყალს წვიმით მოკამკამეს , იმ ვარსკვლავებს მორაკრაკეს მთვარეს ჩუმად მოჩურჩულეს , ღამის წყვდიადს მობაასეს , ფიქრი ფერით მოახურეს ... იმ ცის კიდეს უსასრულოს ზღვარზე გავლილ ნაფეხურებს სილუეტად გადავლილი დრო მის დღეებს მიაშურებს , მთვარემ ჩურჩულს გადაუსწრო ღამეს ისევ მოაბრუნებს ... საჭე დროის ქარტეხილებს გაასწრებს და გაამძაფრებს .. ფიფქის ფერად წარმოთქმული რეალობა ილუზიებს თავბრუს ახვევს , ზღვარი თავის წესებს ჰორიზონტთან ადგენს ... ღამის ჭორებს აყოლილმა ვარსკვლავებმა რა აღარ თქვეს !!!! გულინა კბილაშვილი 13.12.2024წ.

კიბეზე გაქრა ნაფეხურები, აღარ დადიხარ დედა. აღარსად მესმის შენი თბილი ხმა ,, შენ გენაცვალოს დედა!" უშენოდ სახლი ცივზე ცივია, მისვლა არ მინდა დედა! ამ ცივ ზამთარში, სად დამეკარგე ჩემო ლამაზო დედა! გეძებ, გეძახი, რომ ჩაგეხუტო , მაგრამ ვეღარსად გხედავ, ეს უშენობა ისე მწარეა, როგორ გავუძლებ ნეტავ?!

ერთ დროს ერთი ბიჭუნა იყო ცუდი ხასიათით. მამამისმა მას ლურსმნების ტომარა მისცა და უბრძანა, სათითაოდ ჩაეჭედებინა ბაღში მიმდებარე ღობეში, ყოველ ჯერზე, როდესაც ბიჭმა მოთმინება დაკარგა და ვინმესთან ჩხუბობდა ან ვიღაც მის გამო ტირის. პირველ დღეს ბიჭმა ღობეში 45 ლურსმანი ჩაარტყა. კიდევ 42 შემდეგ 39 და ა.შ შემდეგ კვირებში მან ისწავლა საკუთარი თავის კონტროლი და მოტეხილი ფრჩხილების რაოდენობა ყოველ დღე მცირდებოდა. ბიჭმა აღმოაჩინა, რომ საკუთარი თავის კონტროლი უფრო ადვილია, ვიდრე ფრჩხილების ჩამოგდება. საბოლოოდ დადგა ის დღე, როდესაც ბიჭმა ღობეს ლურსმანი არ ჩაარტყა. ასე მივიდა მამასთან და უთხრა, რომ იმ დღეს ლურსმანი არ დაურტყია. მერე მამამისმა უთხრა, ყოველდღე ერთი ლურსმანი ამოაძრე ღობიდან, როცა მოთმინებას არ დაკარგავდა და არავის ეკარებოდა. გავიდა თვეები და ბიჭმა ძლივს შეძლო მამამისისთვის თქმა, რომ ღობიდან ყველა ლურსმანი ამოიღო. მამამ ბიჭუნა ღობესთან მიიყვანა და უთხრა: - რა თქმა უნდა, შენ ყველა ლურსმანი ამოიღე, მაგრამ ნახე, რამდენი ხვრელია ღობეში. ღობე არასდროს იქნება იგივე. როდესაც ვინმეს ეკამათები და ცუდს ეუბნები, მათ გულში ჭრილობას უტოვებ. მერე ბოდიშს იხდი და ლურსმანს ამოიღებ, მაგრამ ჭრილობა რჩება. ადამიანის გული ამ ღობეს დაემსგავსება, ჭრილობებით და დასახიჩრებით სავსე. სიტყვას შეუძლია დანის მსგავსად დატოვოს ჭრილობები, ხშირად კი უფრო ღრმა და მტკივნეული. ამიტომ უნდა გვახსოვდეს, რომ არასდროს არ დავარტყათ ლურსმანი ღობის გასწვრივ. გავუფრთხილდეთ ერთმანეთს უბრალო ბიჭი