Кыш тунундо,кусаландым,элестеп
Жомок айтчуу,темир мештин жанында
Чон Энем ай...азыр турам,сени Эстеп
Калын жааса ушул айда,аппак каар
Зым Карагай чырт узулчу жарык жок,
Бул-бул жанган шооласында чырактын
Жомок тыншаап,жатаар элем кайгы жок
Кыштын узун тундорундо термелип
Угуп жатчуум чон энемдин жомогун
Мемиреткен кышкы тундун кучагы ай....
Жомок бутсо апам созчу обонун
Жомок дуйно,ыр дуйнону аралап
Тентеек элем,эркелеп бой жеткенмин
Балдарыма жомок айтаар кезимде
Тирилик деп,мен алыста четтемин
Эсилим ай..Чон-энемдин жомоктор
Унутпаймын дале журот эсимде
Мен да жетсем,чон энемдин жашына
Небереме айтып берём,кечиндее
Кыш тунундоо,кусаланып чиркин ай..
Жомок уккан балалыкты эстедим
Кыздарыма жомок айтаар кезимде
Мен алыста,мекенимден четтемин...
Динара Абдумаликова.Санкт-Петербург.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев