СаРгУзАшТи НоТаМоМ

Баëдат ҳарлаҳза мегирям маро боре намепурси, барояд ғам мехурам маро боре намепурси, ба ëд-ор он рузҳоеро ки дар оғуши ҳам будем. Чаро ба ëдат намеояд, чаро ҳар лаҳза ба ëди ман меояд. Дилгирам зи танҳои кучои э бахти нопайдоям, кучои ки бубини ин ҳоли зори Аминчонат шояд раҳме ояд ба ту, биëиву маро бо он дастони нозукат ашки чашмонамро пок куниву бигуи ман ҳамеша дар канорат мемонам, маро бубахш ки туро танҳо гузоштам ба қадри ишқи покат нарасидам. Ҳаминаст орзуи ман ки шояд рузе ба гушат мерасат нолаҳои зори ман. Дар интизори туям.