gruppi

სადღეგრძელოებში გვიყვარს საქართველო ვინც მეტ ღვინოს დალევს არის სასახელო, დიდი ვაჭკაცი და კაცი ნაქები პერანგზე მწვადის და ხინკლის ლაქებით.... )) ჩვენს მანდილოსნებთ ვაღმერთებთ ღვინით, შავთვალებიანთ ვრაცხავთ დედოფლად, "ჩვენს ქართველ ქალებს მჯობნი არ ყავთო"- და მაინც ვსტუმრობთ რუსეთს მეზობლად... ;) ლამაზიაო ქალი, ნატიფი, მოუფრთიხილდიო, ავი არ უქმნა, მაგრამ ამ ნაზი არსებისათვის ვიცით ჩვენ მხოლოდ ცოცხი და "კუხნა". მშობლის ხოტბა-ქება გვადგას სულ ენაზე მერე ვიგინებით საკუთარ დედაზე... სიმღერა ვიცით, ეგეც გამოგვდის, ბგერებთან ერთღად სუნიც ამოგვდის, იმ ღვინის სუნი- თავზე რომ გადმოგვდის. ეს არის კულტურა?! ღმერთო, რა მოგვდის? დავთვრეთ, დავლიოთ, ქვეყანა ვასახელოთ საქმე რად გვინდა ჩემო ლამაზებო?! ჩვენ ხო