Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий Дамашққа аскар билан кирганида бир соат ичида бир минг ўттиз олтита мусулмонни ўлдирди. Хачирлари ва отларини уммавийлар қурдирган катта жомеъ масжидга ҳайдаб киритди. Кейин одамларни тўплади ва вазирларига қарата деди: —Менга қарши чиқадиган яна бирон киши борми? —Йўқ,—дейишди вазирлар —Мени танқид қиладиган-чи? —Танқид қиладиган бўлса, Авзоий қилиши мумкин...
Авзойи—кучли муҳаддис, ҳадис илмида мўъминларнинг пешвоси, куняси Абу Амр, тарки дунё қилган обид, Бухорий ва Муслимнинг ровийларидан бири эди. Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий уни дарҳол ҳузурига келтиришларини буюрди. Синохийлар уйига кираркан, Авзоий ўтирган ўрнидан жилмади. Уни Абдуллоҳ ибн Алий чақираётганини айтишди. Авзоий: — Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил, мени бироз кутинглар-, деб ичкарига кириб кетди. Ғусл қилди, кўйлагини ичидан кафан кийди. Чунки у ўлим, қатл ва қонга рўпара бўлишини биларди. Сўнгра ўзига ўзи деди: ...Ещё•ҲАСБУНАЛЛОҲУ ВА НЕЪМАЛ ВАКИЛ•
(Бизга Аллоҳ етади ва У нақадар яхши вакилдир)
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий Дамашққа аскар билан кирганида бир соат ичида бир минг ўттиз олтита мусулмонни ўлдирди. Хачирлари ва отларини уммавийлар қурдирган катта жомеъ масжидга ҳайдаб киритди. Кейин одамларни тўплади ва вазирларига қарата деди: —Менга қарши чиқадиган яна бирон киши борми? —Йўқ,—дейишди вазирлар —Мени танқид қиладиган-чи? —Танқид қиладиган бўлса, Авзоий қилиши мумкин...
Авзойи—кучли муҳаддис, ҳадис илмида мўъминларнинг пешвоси, куняси Абу Амр, тарки дунё қилган обид, Бухорий ва Муслимнинг ровийларидан бири эди. Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий уни дарҳол ҳузурига келтиришларини буюрди. Синохийлар уйига кираркан, Авзоий ўтирган ўрнидан жилмади. Уни Абдуллоҳ ибн Алий чақираётганини айтишди. Авзоий: — Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил, мени бироз кутинглар-, деб ичкарига кириб кетди. Ғусл қилди, кўйлагини ичидан кафан кийди. Чунки у ўлим, қатл ва қонга рўпара бўлишини биларди. Сўнгра ўзига ўзи деди: — Эй Авзоий! Мана ҳақ сўзни айтмоққа фурсат келди, шундай экан Аллоҳнинг йўлида маломатчининг маломатидан қўрқма!
Авзоийнинг ўзи қаттол султон ҳузуридаги воқеаларни шундай ҳикоя қилади: —Саройга кирдим, саф-саф аскарлар қилич яланғочлаб турарди. Улар орасидан ўтиб, султон қошига етдим. У тахтда ўтирган эди, қўлида бамбук қамиш. Ғазабдан пешонаси тиришган. Яккаю ёлғиз Аллоҳга қасамки, султонга қарарканман назаримда у пашшадек эди...
•Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил•
Ўшанда на аҳлимни ва на молимни эсладим. Балки, ҳисоб куни одамларга намоён бўладиган Раҳмоннинг аршини ўйладим. Султон нигоҳини менга тикди. Қанчалик дарғазаб эканлиги юз-кўзидан маълум эди.
—Эй Авзоий! Биз тўккан қонлар хусусида нима дейсан? —Фалончи бизга ибн Масъуддан Расулуллоҳнинг бундай деганларини айтиб берган : "Ла илаҳа иллаллоҳ, Муҳаммадур расулуллоҳ " деб гувоҳлик берган мусулмоннинг қонини тўкиш ҳаром бўлади. Лекин уч ҳолатда - зино қилганда, бир мусулмонни ноҳақ ўлдирган ва жамоатдан айри бўлиш учун динни тарк этганда қатл этиш ҳалолдир. Шундай экан, сен қатл этган мусулмонлар шу уч тоифадан бўлса, айни ишни қилибсан. Аммо, аксинча бўлса, уларнинг қони сенинг бўйнингдадир...
Султон қўлидаги бамбукни синдирди. Мен бўйнимга қилич тушишини кутардим. Вазирлар кийимларига қон сачрамаслиги учун орқага тисарилишди. Султон яна савол берди: —Мол дунё ҳақида фикринг қандай? —Агар ҳалол бўлса, ҳисоб-китоби бор, харом бўлса, азоби,— деб жавоб бердим. Абдуллоҳ ибн Алий тилло тўла халтачани менга узатди. Дунёга хоҳишим йўқлигини айтдим. Аёнлардан бири „ол" деган маънода мени туртиб қўйди. Чунки султон мени ўлдириш учун кичкина бўлса ҳам бир сабаб қидираётган эди. Мен халтани олдимда, энг сўнги чақасигача аскарларга улашиб чиқдим. Сўнг бўшаб қолган халтани улоқтириб, саройдан чиқиб кетдим.
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий Дамашққа аскар билан кирганида бир соат ичида бир минг ўттиз олтита мусулмонни ўлдирди. Хачирлари ва отларини уммавийлар қурдирган катта жомеъ масжидга ҳайдаб киритди. Кейин одамларни тўплади ва вазирларига қарата деди: —Менга қарши чиқадиган яна бирон киши борми? —Йўқ,—дейишди вазирлар —Мени танқид қиладиган-чи? —Танқид қиладиган бўлса, Авзоий қилиши мумкин...
Авзойи—кучли муҳаддис, ҳадис илмида мўъминларнинг пешвоси, куняси Абу Амр, тарки дунё қилган обид, Бухорий ва Муслимнинг ровийларидан бири эди. Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий уни дарҳол ҳузурига келтиришларини буюрди. Синохийлар уйига кираркан, Авзоий ўтирган ўрнидан жилмади. Уни Абдуллоҳ ибн Алий чақираётганини айтишди. Авзоий: — Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил, мени бироз кутинглар-, деб ичкарига кириб кетди. Ғусл қилди, кўйлагини ичидан кафан кийди. Чунки у ўлим, қатл ва қонга рўпара бўлишини биларди. Сўнгра ўзига ўзи деди: ...Ещё•ҲАСБУНАЛЛОҲУ ВА НЕЪМАЛ ВАКИЛ•
(Бизга Аллоҳ етади ва У нақадар яхши вакилдир)
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий Дамашққа аскар билан кирганида бир соат ичида бир минг ўттиз олтита мусулмонни ўлдирди. Хачирлари ва отларини уммавийлар қурдирган катта жомеъ масжидга ҳайдаб киритди. Кейин одамларни тўплади ва вазирларига қарата деди: —Менга қарши чиқадиган яна бирон киши борми? —Йўқ,—дейишди вазирлар —Мени танқид қиладиган-чи? —Танқид қиладиган бўлса, Авзоий қилиши мумкин...
Авзойи—кучли муҳаддис, ҳадис илмида мўъминларнинг пешвоси, куняси Абу Амр, тарки дунё қилган обид, Бухорий ва Муслимнинг ровийларидан бири эди. Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий уни дарҳол ҳузурига келтиришларини буюрди. Синохийлар уйига кираркан, Авзоий ўтирган ўрнидан жилмади. Уни Абдуллоҳ ибн Алий чақираётганини айтишди. Авзоий: — Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил, мени бироз кутинглар-, деб ичкарига кириб кетди. Ғусл қилди, кўйлагини ичидан кафан кийди. Чунки у ўлим, қатл ва қонга рўпара бўлишини биларди. Сўнгра ўзига ўзи деди: — Эй Авзоий! Мана ҳақ сўзни айтмоққа фурсат келди, шундай экан Аллоҳнинг йўлида маломатчининг маломатидан қўрқма!
Авзоийнинг ўзи қаттол султон ҳузуридаги воқеаларни шундай ҳикоя қилади: —Саройга кирдим, саф-саф аскарлар қилич яланғочлаб турарди. Улар орасидан ўтиб, султон қошига етдим. У тахтда ўтирган эди, қўлида бамбук қамиш. Ғазабдан пешонаси тиришган. Яккаю ёлғиз Аллоҳга қасамки, султонга қарарканман назаримда у пашшадек эди...
•Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил•
Ўшанда на аҳлимни ва на молимни эсладим. Балки, ҳисоб куни одамларга намоён бўладиган Раҳмоннинг аршини ўйладим. Султон нигоҳини менга тикди. Қанчалик дарғазаб эканлиги юз-кўзидан маълум эди.
—Эй Авзоий! Биз тўккан қонлар хусусида нима дейсан? —Фалончи бизга ибн Масъуддан Расулуллоҳнинг бундай деганларини айтиб берган : "Ла илаҳа иллаллоҳ, Муҳаммадур расулуллоҳ " деб гувоҳлик берган мусулмоннинг қонини тўкиш ҳаром бўлади. Лекин уч ҳолатда - зино қилганда, бир мусулмонни ноҳақ ўлдирган ва жамоатдан айри бўлиш учун динни тарк этганда қатл этиш ҳалолдир. Шундай экан, сен қатл этган мусулмонлар шу уч тоифадан бўлса, айни ишни қилибсан. Аммо, аксинча бўлса, уларнинг қони сенинг бўйнингдадир...
Султон қўлидаги бамбукни синдирди. Мен бўйнимга қилич тушишини кутардим. Вазирлар кийимларига қон сачрамаслиги учун орқага тисарилишди. Султон яна савол берди: —Мол дунё ҳақида фикринг қандай? —Агар ҳалол бўлса, ҳисоб-китоби бор, харом бўлса, азоби,— деб жавоб бердим. Абдуллоҳ ибн Алий тилло тўла халтачани менга узатди. Дунёга хоҳишим йўқлигини айтдим. Аёнлардан бири „ол" деган маънода мени туртиб қўйди. Чунки султон мени ўлдириш учун кичкина бўлса ҳам бир сабаб қидираётган эди. Мен халтани олдимда, энг сўнги чақасигача аскарларга улашиб чиқдим. Сўнг бўшаб қолган халтани улоқтириб, саройдан чиқиб кетдим.
•Ҳасбуналлоҳу ва неъмал вакийл•
Бу калимани кирганимизда айтган эдик, чиққанимизда, ҳам айтдик...
O —Эй Авзоий! Биз тўккан қонлар хусусида нима дейсан? —Фалончи бизга ибн Масъуддан Расулуллоҳнинг бундай деганларини айтиб берган : "Ла илаҳа иллаллоҳ, Муҳаммадур расулуллоҳ " деб гувоҳлик берган мусулмоннинг қонини тўкиш ҳаром бўлади. Лекин уч ҳолатда - зино қилганда, бир мусулмонни ноҳақ ўлдирган ва жамоатдан айри бўлиш учун динни тарк этганда қатл этиш ҳалолдир. Шундай экан, сен қатл этган мусулмонлар шу уч тоифадан бўлса, айни ишни қилибсан. Аммо, аксинча бўлса, уларнинг қони сенинг бўйнингдадир...
Султон қўлидаги бамбукни синдирди. Мен бўйнимга қилич тушишини кутардим. Вазирлар кийимларига қон сачрамаслиги учун орқага тисарилишди. Султон яна савол берди: —Мол дунё ҳақида фикринг қандай? —Агар ҳалол бўлса, ҳисоб-китоби бор, харом бўлса, азоби,— деб жавоб бердим. Абдуллоҳ ибн Алий тилло тўла халтачани менга
Комментарии 7
(Бизга Аллоҳ етади ва У нақадар яхши вакилдир)
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий Дамашққа аскар билан кирганида бир соат ичида бир минг ўттиз олтита мусулмонни ўлдирди. Хачирлари ва отларини уммавийлар қурдирган катта жомеъ масжидга ҳайдаб киритди. Кейин одамларни тўплади ва вазирларига қарата деди:
—Менга қарши чиқадиган яна бирон киши борми?
—Йўқ,—дейишди вазирлар
—Мени танқид қиладиган-чи?
—Танқид қиладиган бўлса, Авзоий қилиши мумкин...
Авзойи—кучли муҳаддис, ҳадис илмида мўъминларнинг пешвоси, куняси Абу Амр, тарки дунё қилган обид, Бухорий ва Муслимнинг ровийларидан бири эди.
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий уни дарҳол ҳузурига келтиришларини буюрди.
Синохийлар уйига кираркан, Авзоий ўтирган ўрнидан жилмади. Уни Абдуллоҳ ибн Алий чақираётганини айтишди. Авзоий:
— Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил, мени бироз кутинглар-, деб ичкарига кириб кетди.
Ғусл қилди, кўйлагини ичидан кафан кийди. Чунки у ўлим, қатл ва қонга рўпара бўлишини биларди. Сўнгра ўзига ўзи деди:
...Ещё•ҲАСБУНАЛЛОҲУ ВА НЕЪМАЛ ВАКИЛ•
(Бизга Аллоҳ етади ва У нақадар яхши вакилдир)
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий Дамашққа аскар билан кирганида бир соат ичида бир минг ўттиз олтита мусулмонни ўлдирди. Хачирлари ва отларини уммавийлар қурдирган катта жомеъ масжидга ҳайдаб киритди. Кейин одамларни тўплади ва вазирларига қарата деди:
—Менга қарши чиқадиган яна бирон киши борми?
—Йўқ,—дейишди вазирлар
—Мени танқид қиладиган-чи?
—Танқид қиладиган бўлса, Авзоий қилиши мумкин...
Авзойи—кучли муҳаддис, ҳадис илмида мўъминларнинг пешвоси, куняси Абу Амр, тарки дунё қилган обид, Бухорий ва Муслимнинг ровийларидан бири эди.
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий уни дарҳол ҳузурига келтиришларини буюрди.
Синохийлар уйига кираркан, Авзоий ўтирган ўрнидан жилмади. Уни Абдуллоҳ ибн Алий чақираётганини айтишди. Авзоий:
— Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил, мени бироз кутинглар-, деб ичкарига кириб кетди.
Ғусл қилди, кўйлагини ичидан кафан кийди. Чунки у ўлим, қатл ва қонга рўпара бўлишини биларди. Сўнгра ўзига ўзи деди:
— Эй Авзоий! Мана ҳақ сўзни айтмоққа фурсат келди, шундай экан Аллоҳнинг йўлида маломатчининг маломатидан қўрқма!
Авзоийнинг ўзи қаттол султон ҳузуридаги воқеаларни шундай ҳикоя қилади:
—Саройга кирдим, саф-саф аскарлар қилич яланғочлаб турарди. Улар орасидан ўтиб, султон қошига етдим. У тахтда ўтирган эди, қўлида бамбук қамиш. Ғазабдан пешонаси тиришган. Яккаю ёлғиз Аллоҳга қасамки, султонга қарарканман назаримда у пашшадек эди...
•Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил•
Ўшанда на аҳлимни ва на молимни эсладим. Балки, ҳисоб куни одамларга намоён бўладиган Раҳмоннинг аршини ўйладим.
Султон нигоҳини менга тикди. Қанчалик дарғазаб эканлиги юз-кўзидан маълум эди.
—Эй Авзоий! Биз тўккан қонлар хусусида нима дейсан?
—Фалончи бизга ибн Масъуддан Расулуллоҳнинг бундай деганларини айтиб берган : "Ла илаҳа иллаллоҳ, Муҳаммадур расулуллоҳ " деб гувоҳлик берган мусулмоннинг қонини тўкиш ҳаром бўлади. Лекин уч ҳолатда - зино қилганда, бир мусулмонни ноҳақ ўлдирган ва жамоатдан айри бўлиш учун динни тарк этганда қатл этиш ҳалолдир. Шундай экан, сен қатл этган мусулмонлар шу уч тоифадан бўлса, айни ишни қилибсан. Аммо, аксинча бўлса, уларнинг қони сенинг бўйнингдадир...
Султон қўлидаги бамбукни синдирди. Мен бўйнимга қилич тушишини кутардим. Вазирлар кийимларига қон сачрамаслиги учун орқага тисарилишди.
Султон яна савол берди:
—Мол дунё ҳақида фикринг қандай?
—Агар ҳалол бўлса, ҳисоб-китоби бор, харом бўлса, азоби,— деб жавоб бердим.
Абдуллоҳ ибн Алий тилло тўла халтачани менга узатди. Дунёга хоҳишим йўқлигини айтдим. Аёнлардан бири „ол" деган маънода мени туртиб қўйди. Чунки султон мени ўлдириш учун кичкина бўлса ҳам бир сабаб қидираётган эди. Мен халтани олдимда, энг сўнги чақасигача аскарларга улашиб чиқдим. Сўнг бўшаб қолган халтани улоқтириб, саройдан чиқиб кетдим.
•Ҳасбуналлоҳу ва неъмал вакийл•
Бу калимани кирганимизда
(Бизга Аллоҳ етади ва У нақадар яхши вакилдир)
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий Дамашққа аскар билан кирганида бир соат ичида бир минг ўттиз олтита мусулмонни ўлдирди. Хачирлари ва отларини уммавийлар қурдирган катта жомеъ масжидга ҳайдаб киритди. Кейин одамларни тўплади ва вазирларига қарата деди:
—Менга қарши чиқадиган яна бирон киши борми?
—Йўқ,—дейишди вазирлар
—Мени танқид қиладиган-чи?
—Танқид қиладиган бўлса, Авзоий қилиши мумкин...
Авзойи—кучли муҳаддис, ҳадис илмида мўъминларнинг пешвоси, куняси Абу Амр, тарки дунё қилган обид, Бухорий ва Муслимнинг ровийларидан бири эди.
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий уни дарҳол ҳузурига келтиришларини буюрди.
Синохийлар уйига кираркан, Авзоий ўтирган ўрнидан жилмади. Уни Абдуллоҳ ибн Алий чақираётганини айтишди. Авзоий:
— Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил, мени бироз кутинглар-, деб ичкарига кириб кетди.
Ғусл қилди, кўйлагини ичидан кафан кийди. Чунки у ўлим, қатл ва қонга рўпара бўлишини биларди. Сўнгра ўзига ўзи деди:
...Ещё•ҲАСБУНАЛЛОҲУ ВА НЕЪМАЛ ВАКИЛ•
(Бизга Аллоҳ етади ва У нақадар яхши вакилдир)
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий Дамашққа аскар билан кирганида бир соат ичида бир минг ўттиз олтита мусулмонни ўлдирди. Хачирлари ва отларини уммавийлар қурдирган катта жомеъ масжидга ҳайдаб киритди. Кейин одамларни тўплади ва вазирларига қарата деди:
—Менга қарши чиқадиган яна бирон киши борми?
—Йўқ,—дейишди вазирлар
—Мени танқид қиладиган-чи?
—Танқид қиладиган бўлса, Авзоий қилиши мумкин...
Авзойи—кучли муҳаддис, ҳадис илмида мўъминларнинг пешвоси, куняси Абу Амр, тарки дунё қилган обид, Бухорий ва Муслимнинг ровийларидан бири эди.
Абдуллоҳ ибн Алий Аббосий уни дарҳол ҳузурига келтиришларини буюрди.
Синохийлар уйига кираркан, Авзоий ўтирган ўрнидан жилмади. Уни Абдуллоҳ ибн Алий чақираётганини айтишди. Авзоий:
— Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил, мени бироз кутинглар-, деб ичкарига кириб кетди.
Ғусл қилди, кўйлагини ичидан кафан кийди. Чунки у ўлим, қатл ва қонга рўпара бўлишини биларди. Сўнгра ўзига ўзи деди:
— Эй Авзоий! Мана ҳақ сўзни айтмоққа фурсат келди, шундай экан Аллоҳнинг йўлида маломатчининг маломатидан қўрқма!
Авзоийнинг ўзи қаттол султон ҳузуридаги воқеаларни шундай ҳикоя қилади:
—Саройга кирдим, саф-саф аскарлар қилич яланғочлаб турарди. Улар орасидан ўтиб, султон қошига етдим. У тахтда ўтирган эди, қўлида бамбук қамиш. Ғазабдан пешонаси тиришган. Яккаю ёлғиз Аллоҳга қасамки, султонга қарарканман назаримда у пашшадек эди...
•Ҳасбуналлоҳ ва неъмал вакил•
Ўшанда на аҳлимни ва на молимни эсладим. Балки, ҳисоб куни одамларга намоён бўладиган Раҳмоннинг аршини ўйладим.
Султон нигоҳини менга тикди. Қанчалик дарғазаб эканлиги юз-кўзидан маълум эди.
—Эй Авзоий! Биз тўккан қонлар хусусида нима дейсан?
—Фалончи бизга ибн Масъуддан Расулуллоҳнинг бундай деганларини айтиб берган : "Ла илаҳа иллаллоҳ, Муҳаммадур расулуллоҳ " деб гувоҳлик берган мусулмоннинг қонини тўкиш ҳаром бўлади. Лекин уч ҳолатда - зино қилганда, бир мусулмонни ноҳақ ўлдирган ва жамоатдан айри бўлиш учун динни тарк этганда қатл этиш ҳалолдир. Шундай экан, сен қатл этган мусулмонлар шу уч тоифадан бўлса, айни ишни қилибсан. Аммо, аксинча бўлса, уларнинг қони сенинг бўйнингдадир...
Султон қўлидаги бамбукни синдирди. Мен бўйнимга қилич тушишини кутардим. Вазирлар кийимларига қон сачрамаслиги учун орқага тисарилишди.
Султон яна савол берди:
—Мол дунё ҳақида фикринг қандай?
—Агар ҳалол бўлса, ҳисоб-китоби бор, харом бўлса, азоби,— деб жавоб бердим.
Абдуллоҳ ибн Алий тилло тўла халтачани менга узатди. Дунёга хоҳишим йўқлигини айтдим. Аёнлардан бири „ол" деган маънода мени туртиб қўйди. Чунки султон мени ўлдириш учун кичкина бўлса ҳам бир сабаб қидираётган эди. Мен халтани олдимда, энг сўнги чақасигача аскарларга улашиб чиқдим. Сўнг бўшаб қолган халтани улоқтириб, саройдан чиқиб кетдим.
•Ҳасбуналлоҳу ва неъмал вакийл•
Бу калимани кирганимизда айтган эдик, чиққанимизда, ҳам айтдик...
————————
•Бизга Аллоҳ етади ва У нақадар яхши вакилдир
—Эй Авзоий! Биз тўккан қонлар хусусида нима дейсан?
—Фалончи бизга ибн Масъуддан Расулуллоҳнинг бундай деганларини айтиб берган : "Ла илаҳа иллаллоҳ, Муҳаммадур расулуллоҳ " деб гувоҳлик берган мусулмоннинг қонини тўкиш ҳаром бўлади. Лекин уч ҳолатда - зино қилганда, бир мусулмонни ноҳақ ўлдирган ва жамоатдан айри бўлиш учун динни тарк этганда қатл этиш ҳалолдир. Шундай экан, сен қатл этган мусулмонлар шу уч тоифадан бўлса, айни ишни қилибсан. Аммо, аксинча бўлса, уларнинг қони сенинг бўйнингдадир...
Султон қўлидаги бамбукни синдирди. Мен бўйнимга қилич тушишини кутардим. Вазирлар кийимларига қон сачрамаслиги учун орқага тисарилишди.
Султон яна савол берди:
—Мол дунё ҳақида фикринг қандай?
—Агар ҳалол бўлса, ҳисоб-китоби бор, харом бўлса, азоби,— деб жавоб бердим.
Абдуллоҳ ибн Алий тилло тўла халтачани менга