Предыдущая публикация
Дарси хубе аз падар
Падаре мехоҳад
фарзандашро ба китобхонӣ одат
бикунонад. Аз ин хотир ба
духтараш китоберо бидоду фармуд:
- Духтарам агар ин китобро бихонӣ
бароят 5 сомонӣ медиҳам.
Пешниҳод барои фарзанд хуш
омад. Кӯдак ки, китобхониро дӯст
намедошт. Аз ин хотир китобро
нахонд. Аз модараш, ки қаблан
китобро хонда буд, хоҳиши
мӯҳтавои китобро намуд. Модараш
нақл кард. Фарзанд баъди чанд рӯз
назди падар омад ва гуфт:
- Падар китобро хондам.
Падар хоҳиш кард, ки каме нақл
кунад. Фарзанд каме нақл карду
ҳадяи китобхониро талаб кард.
Падар гуфт:
- Ту ин китобро нахондӣ. Маро
фиреб мекунӣ. Агар китобро
мехондӣ, ман дар даруни китоб
панҷ сомонӣ гузошта будам.
Следующая публикация
Нет комментариев