Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
აფხაზეთის ნანგრევებს მივუყვები სიზმრებში,
გზაზე მიმოუფანტავთ ხმადაცლილი ტყვიები.
დედებმა რომ იტირეს დღესაც მახრჩობს ფიქრებში,
ჭაბუკების სისხლით როს გადაწითლდნენ იები.
ქართველები ზარ-ზმანებს სამრეკლოში რეკავდნენ,
მტერი კი გვიტოვებდა დასამარხად ცხედრებს...
დედობას არ შეედრება არა გრძნობა...ეს არის ის...რის გამოც ყველაფერზე წახვალ....არ არსებობს ბარიერი....ხარ უშიშარი..მტკიცე და შეუვალი....შენ ხარ დედა!!!! ხარ იმისთვის რომ "მას"ყველაზე მეტად სჭირდები...მისი გულის ფეთქვა შენთვის სულ ერთი რომ არ არის..".მის...