Таълими намоз تعلیم نماز

Ҳикоят... Шабе султон Маҳмуд эҳсоси дилтангӣ мекард ва наметавонист бихобад. Ба раиси муҳофизонаш амр мекунад, ки биё ба таври ношиносӣ ба берун равем ва аз ҳоли миллат хабар гирем. Султон ҳамроҳи муҳофизони махсусаш ба роҳ афтод. Дар ҳангоми гашту гузорашон мардеро мушоҳида карданд, ки дар замин афтода ва мардум аз у гузар доранд, лекин ба у ҳеҷ кас нигоҳе намекунад. Баъд султон ба у наздиктар мешавад мебинанд, ки марди афтода кайҳо мурдааст. Аз мардум пурсид: Чаро касе ба ин марди мурда таваҷҷуҳе намекунад? Мардум гуфтанд: Ин шахс бисёр шаробхуру зинокор буд, барои ҳамин дар чунин ҳол аст. Баъд султон бо ҳамроҳонаш мурдаро ба хонааш бурда ба ҳамсараш месупоранд. Ҳамсари марди фавтида дар гиряву нола медарояд ва садо мекунад, ки Худо раҳматат кунад, ту валиюллоҳ ҳастӣ, ман шоҳидӣ медиҳам, ки ту аз солиҳон ҳастӣ. Подшоҳ дар ҳайрат монда, ки чаро инро чунин мегуӣ, дар ҳоле, ки мардум ҳама уро шаробнушу зинокор мегуянд. Пас зан ҷавоб дод: Бале, интизори инро аз мардум доштам, ки шавҳарамро чунин қазоват кунанд ва сипас давом дод: Ҳар шаб шавҳарам ба яке аз мағозаҳои шаробнушӣ мерафт ва ҳарчи метавонист шароб мехариду ба хона меовард ва дар ҳоҷатхона мерехту мегуфт: Худоро шукр, ки имшаб ин миқдор аз фасод шудани мардум кам шуд. Ва боз ҳар шаб ба хонаи як фоҳишае мерафту ба у миқдори дирҳаме медод ва мегуфт: То субҳ даратро ба касе боз накун ва хона меомаду шукри Худоро мекарду мегуфт: Алҳамдулиллоҳ, ки имшаб як нафар аз фаҳшою зино даст кашид. Ва ман ҳамеша ба у мегуфтам, ки мардум дар бораат дигар фикр мекунанд ва мурдӣ, мурдаат дар замин мемонад ва касе ҳам ғуслу кафанат намекунад. У бошад ҳамеша мегуфт: Ғуслу кафани маро султон ва олимон мекунанд! Султон бо шунидани чунин сухан ба гиря омад ва гуфт: Ба Худо қасам, ки ман подшоҳ ва султони ин мулкам, ба ҳамсари он мард муарифи кард, ки у худи султон аст. Баъд амр кард, ки фардо бо ҷамиъи олимону машоихи дарбор ҳама меоем. Пас субҳи барвақт султон ҳозир мешаваду он валиюллоҳро ғуслу кафан мекунад ва ҷанозаашро бо тамоми олимон барпо медорад

Ҳаст маъвои бузургон, ПАНҶАКЕНТ, Ҳаст пурганҷу пурэҳсон, ПАНҶАКЕНТ. Мардумонаш пурҳунар чун панҷаҳо, Панҷаи панҷони панҷон, ПАНҶАКЕНТ. Панҷруд дорад чу дорад Некнот, Шингу Рашна, Ёрӣ, Заврон, ПАНҶАКЕНТ. Рудаки тоҷи сараш гардидааст, Руди заррини Зарафшон, ПАНҶАКЕНТ. Шоиронаш шоири даврон шуда, Ҳамчу Лоиқи ғазалхон ПАНҶАКЕНТ. Ғаззаву Зимтуду Вору чун биҳишт, Арчамайдонаш дилу ҷон, ПАНҶАКЕНТ. Артучи, сарсабзу куҳи хуррамаш, Манзилу нури ниёгон, ПАНҶАКЕНТ. Ғусару Шурча, Навободу Мазор, Гулшани пурфайзи даврон, ПАНҶАКЕНТ. Ровадину Сӯфиёну ҳам Саразм, Мулки зебои дурахшон, ПАНҶАКЕНТ. Моғиёну Косатарошаш базеб, Хуш бимон мегуфт: Ризвон ПАНҶАКЕНТ.

Қиссаи аҷоиб ва ибратомез ҳатман мутолеа намоед (хонед) дӯстонӣ азизам, Писараке буд ҳамеша ғазаб мекард. Падараш ба ӯ як кило мех харида оварду гуфт: Писарам, ҳар вақто ки ғазаб кардӣ ё бо касе ихтилоф кардӣ дар девори ошхона як мех бизан! Дар ҳафтаи аввал писарак 35 мех зад.. Дар ҳафтаи дуюм 25 мех.. Дар ҳафтаи сеюм 10 мех.. Писарак кӯшиш мекард, ки ҳангоми ғазаб худро ба даст гирад, то ки адади мехҳо кам шавад ва дар ҳафтаи чорум писарак дар девор ягон мех назад, чунки мех задан барояш хело душвор буд . Ба назди падараш рафт ва падарашро хабар дод, ки ин ҳафта ягон мех назадам, чунки кӯшиш кардам, ки ғазаб накунам. Падараш гуфт: Акнун бирав ва ҳар рӯзе ки ғазаб намекунӣ як дона мехро аз девор бикан! Писарак ҳар рӯз як мехро меканд, то ин ки мехҳо тамом шуданд ва назди падараш омаду гуфт: Ҳама мехҳоро кандам. Падар фарзандашро ба назди деворе, ки мехҳоро зада буд, бурд ва гуфт: “Писаракам кори хубе кардӣ ва лекин бубин агарчанде ки мехҳоро кандӣ, лекин сурохҳо ҳанӯз боқӣ мондааст” Пас ҳангоме ки байни ту ва дигарон ихтилоф мешавад ва ту онҳоро бо забонат меранҷонӣ ба монанди ҳамин сурохӣ аст, ки бо задани мех дар девор пайдо шудааст, агарчӣ мехҳоро кандӣ, вале осори мех ҳанӯз ҳам дар девор боқист.Қалбҳои мардум низ ҳамчунин ҳастанд, агарчанде баъди ғазаб ва сухани бад гуфтанат узрхоҳӣ кунӣ боз ҳам асари суханат дар қалби мардум боқӣ мемонад...Ин усули тарбияи падар ба писар хело таъсир кард ва писарак дарк кард, ки дили чӣ қадар инсонҳоро ранҷонидааст ва тасмим гирифт, ки ҳаргиз ғазаб нахоҳад кард. Марде назди расули акрам саллаллоҳу алайҳи ва салам омаду гуфт:Эй расули Худо насиҳатам кун! Расули Худо(с) фармуданд: Ғазаб макун! Иршодоти расули акрам (с) ҳангоми ғазаб. 1.Агар рост бошӣ бинишин 2.Аъузу биллаҳи минаш шайтонир раҷим бигуй. 3:Вӯзу бисоз. 4:Ҳангоми ғазаб сукут кун. Бисёр ҳолатҳое мешавад ки инсон бо як ғазаб як умр пушаймон мешавад. Бо як ғазаб зани худро талоқ медиҳад. Бо як ғазаб равонаи зиндон мешавад. Бо як ғазаб калимаи куфрро мегӯяду вориди оташи ҷаҳаннам мешавад. Худовандо ба сӯи ту аз ин сифати паст паноҳ мебарем.

ХАК,И ШАВХАР БОЛОИ ЗАН. Зане омад назди пайгамбари худо МУХАММАД.С. пурсид. Ё Расулалох хаки шавхар болои зан чист? Пайгамбар .с. гуфт. 1. Зан бояд аз шавхари худ итоат кунад. 2. Дар мукобили у нофармони накунад. 3. Бе ичозаи шавхар аз амволи шавхар садака накунад. гунахгор мешавад. 4.Бе ичозат шавхар аз хона берун наравад. агар барояд то баргаштан ба хона фариштахо лаънат мекунанд бар у зан. 5. Бо атрхо худро назди шавхар хушбу кардан. 6.Зеботарин либосашро назди шавхар пушад. 7.назди шавхар ороиш кунад. 8. Хар замоне шавхар ба бистари хамхобаги хост агарчи болои уштур бошад шавхаро ризо созад. Агар саркаши кунад малоикахо он занро лаънат хоханд кард. 9. Агар шавхаро бо сухане озор дид бояд уро рози кард аз худ. агарчи мард гунахгорам бошад. 10. Зан набояд бо мард дурушст рафтор кунад. Пайгамбар .с. фармуданд. чиходи мардон он аст ки амвол ва чони худро дар рохи худо сарф кунанд то ба шаходат бирасанд. Амо чиходи зан хуб шавхардори кардан аст. сабр ба сахти 3индаги ахлоки мардон доштан аст. Пайгамбар .с. фармуд.кароре дастуре мебуд касе назди касе сачда кунад. Хатман бо занхо мефармудам ки шавхархои худро сачда кунед. ЗАН шабу руз тоату ибодат кунад руза гирад. амо шавхар аз у ризо набошад у дохили чаннат намешавад. хар як табасум хар муомилаи хуб бо шавхар ибодат аст барои зан. Харгиз пулу мол мехр набандед мехр ба шавхархоятон кунед. чаннати мард кафи пои модар чаннати зан зери пои шавхар аст. зан хар субх аз кафи пои шавхар бояд буса кунад. ИЛОХО ОМИН.ХУДОВАНД КУЛЛИ ЗАНХОИ МУСАЛМОНРО АЗ ИН ГУФТАХО БО НАСИБ ГАРДОН ОДОБИ ШАВХАРДОРИРО ОМУЗОНДА ГАРДОН.ТО АЗ ЧАННАТ БО НАСИБ ГАРДАН.

Рузе Паёмбар С. А.В ба суй Салмони Форс гуфт: Эй Салмон биё гарибонро зиёрат биравем ва Салмон раз.анху гуфт: Ё Расулуллох кихо хастанд он гарибхо? Расулуллох гуфтанд: Ай Салом Кабристонда хоб будагихо гарибанд биёд равем зиёрат. Харду зиёрати Кабристн рафтан вахте.ки дар сари Кабристон расиданд Расулуллох гирён шуд ва дар болой як кабре истод Салмон гуфт: Гиря барои чист ё Расулуллох? Паёмбар гуфт: Эй Салмон Хазрати Чабраил Алайхи Салом пеши ман омад ва гуфт:.. Дар ин даруни кабр як Марди бенихояд сахию саховатманде хобаст аммо уро дар оташ мебинам... Рав ахли Мадинаро чаъм кун то хамаш сари кабри хешовандонашон биёянд. Салмон ахли Мадинаро чаъм кард ва хама сари кабри хеш (акрабои) худ омадан... Аммо сари кабри ин Марди сахи касе наомад боз Расулуллох гирён шуд аз байн як мудате гузашт ки як кампире бо пой ларзону бо миёни хамида сари кабри ин Марди сахи омад Расулуллох гуфт: Эй Модар ин Мард ки машавад барои ту Модар гуфт: Ё Расулуллох ин фарзанди ман аст! Расулуллох гуфт: Эй Модар Фарзандат дар оташ аст! Чи мешавад ин Фарзандатро ъавф куни...? то аз оташ начот ёбад. Модар гуфт ё Расулуллох авфаш намекунам.!намебахшамаш.! Ё Расулуллох ин Фарзандам Занашро аз Модараш боло донист ман... нахурдам,хурондамаш.! напушидам,пушондамаш.! на нушидам,нушондамаш.! ман инро тарбият кардам инро ба воя расонидам аммо у чи? Бар ман зулм кард,дили маро шикаст,дили маро озор дод. намебахшамаш.! Расулуллох дастони муборакашро бар чашмони ин Модар молид ва парда аз чашми Модар бардошта шуд дар ин холат ахволи Писарашро дид,ки дар оташ сухта истода аст. Ва Писар дод мезанад фарёд мезанад...*МОДАР МОДАР МАРО БУБАХШ*. Модар ин холатро дида дигар токат накард... Гуфт Фарзандам туро бахшидам. дар ин холат Худованди мехрубон чойе аз чойхои чаннат насиби писараш гардонд. Ин аст холи фарзанде.ки калби Модарро озор медихад.Худованди мехрубон хар варзандро модар дус дор гардон ФАРЗАНДИ НЕК БОГИ ПАДАР ФАРЗАНДИ БАД ДОГИ ПАДАР ДУСТОНИ АЗИЗ ХОҲЕД ЧУНИН ҚИССАҲО БО МО ҲАМРОҲ ШАВЕД

Шайтон. Baкте,ки Шайтон хост ба руи замин биёяд, ба Худованд арз кард: Эй Худовандо! Ту маро ба суи замин мефиристи,пас барои ман хонае мухаё кун. Худованд фармуд: хонаи ту хаммом аст. Шайтон гуфт: барои ман нишастгохе мухаё кун. Худованд фармуд: бозорхо ва роххо нишастгохи ту хастанд. Шайтон гуфт: парвардигорро! Хурданиямро хам бидех. Худованд фармуд: гизои ту хамон чизест,ки ба номи гайри Худо кушта мешавад. Шайтон гуфт: худовандо! Нушиданиямро бидех. Худованд фармуд: хар чизи палид ва нашаовар нушидании ту мебошад. Шайтон гуфт: бароям рохе муайян кун,то мардумро ба суям даъват кунам. Худованд фармуд: мусики ва ибзораш барои даъват кардани ту аст. Шайтон гуфт: бароям китобе бидех,то бор-боре уро бихонам. Худованд фармуд: шеърхои зишт ва бе маъни китоби ту хастанд. Шайтон гуфт:шароити навиштанро бароям мухаё кун. Худованд фармуд:нишони дуруст гирифтан ба руи чисм,навиштани ту мебошад. Шайтон гуфт: Парвардигорро! Бароям сухан хам муайян кун. Худованд фармуд: дуруг гуфтан каломи ту мебошанд. Шайтон гуфт: бароям доме,яъне доми фиреб мухайё кун. Худованд фармуд: занхо доми ту хастанд .

Модар бемор мешаваду соати 00-00 ли шаб писараш назди болини модар меояду мешинад модар бо ранги зарду бо нигохи борахм ба фарзандаш менигараду бо овози хастаю ларзонаш мегуяд чи шуд писарам чаро хоб нести писар мегуяд модар аз овози нолиши шумо хобам намебарад агар илочаш бошад очачон паст нолиш кунед каме ману келину наберахоятон хоб кунем сахар ман кори давлат меравам занам аз паси шумо медавад наберахоятон мактаб мераванд модар бо чашмони ашколуд майлаш писарам ба хазур хоб кунед писар хобби хуш гуфта ба хонаи хобаш меравад ба хазур хоб мекунад сахар аз хоб хеста назди модар меояду пеши модар мешинад оча хезед руз шуд нахори кунем мегуяд модар бошад барвакт чонро ба хак таслим кардааст писар дод мегуяд хама омада пас аз чанд соате модаро ба хонаи охират мебаранд вакте ки бар мегардад занаш ба у мактубе дароз карда мегуяд инро аз таги сари модарат ёфтам писар мактубро кушода мехонад писарам чонам хастии дунёам буду набудам маро бубахш ки имшаб туро норохат кардам хамрохи зану фарзандонат намондам ки хоб кунед амо чони оча замоне ту хурд буди маро хар замон гиря карда аз хоб бедор мекарди ман бошам бо мехрубонию аллахои ширин туро то сахар хоб мекардам аз хама туро боло медонистам чун чонам дуст медоштамат намемондам ба поят хоре халад агар бемор мешуди то сахар духтури ту мешудаму болои сарат менишастам боз руз мешуд аз паси кори хона гову мол рубу чин нон пухтану либос шуштан мешудам якборхам уф нагуфтам туро хафа накардам амо имшаб аз сабаби пириям бемор шудаму туро норохат карда хоб куни намондам акнун фахмидам ки ту калон шудаи дигар эхтиёч ба мани пири нотавон надори писарам то имруз аз Худовандам барои ту хамаи чиро талаб мекардам ва имшаб боз аз Худовандам охирон талабро барои ту дорам ки чони маро гираду туро дигар норохат накунам Худо ин хохиши маро ба даргохаш кош кабул кунад писарам бо дуои хамеша нек модарат писар бади мактуб ро хондан фахмид ки хама чизашро аз даст додааст суи оромгохи модар хоб буда давид болои кабраш доду фарёд кард бахшиш мепурсид амо фоидае надошт чунки дигар модар хомуш буд чавоб намедод... бубинед модар чи кадар бузургу мехрабону гамхори фарзандаст хамеша хизмати уро кунед то пушаймон нашавед...