Предыдущая публикация
Мавлави Ч,унуни
Шеър ва газалиёт аз ашъори яке аз орифони барчастаи диёри мо-Мавлави Чунуни...
Мавлави Чунуни Cоли 1800 мелоди дар вилояти Кандахори Афгонистон дар оилаи Саид Шохсохиб фарзанде ба дуньё омад,ки бо гузашти айём дар сохаи адабу ирфон бо эчодиёти худ ба дарачаи бузургтарин мардони замони худ расид.Номи пурраи эшон Саидкаландар ибни Шохсохиби Кандахори ва тахаллуси шоирии у Чунуни(Чунун) ва Нодири мебошад...
Хокро чун кимиё дасти дуо зар мекунад,
Кори хар кас нест юмни кимёгар мекунад.
Кай шавад шамшери дасти хар муханнас зулфикор,
Зулфикори сарфикан бозуи Хайдар мекунад.
Хостгори,эй чавон бар ин ачузи дун макун,
Ту хаки худ ногирифта,шуи дигар мекунад.
Рохрав эмин зи шарри душмани зоти мабод,
Шохбозонро ба теги макрхо пар мекунад.
Занги дуньёро асар дар дасти Исканадар намонд,
Чазбаам з-ин таъна бар мулки Сиканадар мекунад.
Теги ботин гар бигирад занг аз ошуби руз,
Зикри шабхо аз насими субх чавхар мекунад.
Гута дар гирдоби дил хур,ки хучуми мавчи у,
Домани гаввосхоро пур зи гавхар мекунад.
Ахли вахдат интизори боргохи вахдат аст,
Ахли касрат кабксурат сар ба хар дар мекунад.
Дил ба куи ёр моил,дида суи интизор,
Максади ин ду надонам аз кучо сар мекунад?
Бода мечуям, наомад чоми Фирдавси ба ёд,
Воизонам гар чи васфи оби Кавсар мекунад.
Гар биороянд бозори киёматро ба чуш,
Ин Чунуни чустучуи руи сарвар мекунад.
Худовандо, нигаҳ дори моро аз макри шайтони,
Ҳидоят бар сироталмустақим кун суи раҳмони.
Умеди том ҳар банда аз он лутфи азал дорад,
Нашуд аммо кас воқиф аз он мактуби пешони.
Ба рузи сахти маҳшар бандаи бечора дар монад,
Ба ин дармондагон абри карамро зуд афшони.
Нашуд воқиф касе аз қисмати неку бад инчо,
Ман ин асрори пинҳонро намедонам, Ту медони...
Ба ҳоли очизон ё Раб, куни дар муҳтазар раҳме,
Ки байни чону эмон мубтало банда ба ҳайрони.
Ба ҳар дарде агар ҳар бандаи бечора дар монад,
Набошад ғайри фазли Ту ба ҳар дармонда дармоне.
Диламро суи худ каш з-ин ғами гирдоби бепоён,
Мабодо, ки дар ғафлат равам бо ин парешони.
Чунунро дил аз андуҳи чон кандан тапад дар хун,
Кушо ин уқдаро ё Раб, ба фазли худ ба осони.
Шавад рӯзе,ки дар болини ҳасратҳо фиғон дорӣ,
Нафас дар ғарғара чун мурғ ҷону дил тапон дорӣ.
Ба сақфи хона чашми хеш дузӣ зору пурҳасрат,
Куҷо бар рози дилгӯе дами теғи забон дорӣ.
Бувад қобиз паи ҷонат Азозил дар паи эмон,
Чӣ мушкилҳои пурошӯб андар ин миён дорӣ.
Чӣ суд аз тахту давлат,ки ба рӯи тахта меоӣ,
Ки рози оҷизе бар дасти ғассолон аъён дорӣ.
Қабои сурх мепӯшию аз чоки кафан ғофил,
Саре пурҳасрат андар зери ақди ӯ ниҳон дорӣ.
Ба рӯи рахши дунё эминӣ аз маркаби чубин,
Чу тифли найсаворӣ,сӯи гӯристон давон дорӣ.
Ба гӯри тору пурваҳму хунук дар бистари хорӣ,
Ба чандин доғу ҳасратҳои гуногун макон дорӣ.
Равоқи манзари чашмат пур аз хоки лаҳад гардад,
Ки то субҳи қиёмат инчунин хоби гарон дорӣ.
Ҷунунӣ,то тавонӣ,фикри мурданро ба зистан кун,
Машав ғофил,ки роҳи сахту азми корвон дорӣ.
Нигоро ёру дилдорам ту боши.
Мурод аз сайри гулзорам ту боши.
Зи душман заррае боке надорам.
Ба хар холе мададгорам ту боши.
Чаро тарсам сари муе зи шайтон?
Агар донам нигахдорам ту боши.
Кучо парво кунам аз вахми машхар.
Магар чону талабгорам ту боши.
Насозам асл парвои Киёомат
Агар ёри вафодорам ту боши.
Надорам заррае андухи дузах.
Дар ончо гар харидорам ту боши.
Насузад як сари муи Чунуни
Ба ин алфот агар ёрам ту боши.
Гудози ишқи Ҳақро ошиқи мастона медонад,
Шукӯҳи сӯзи доғи шамъро парвона медонад.
Чӣ мепурсӣ зи зоҳид илми ишқи сирри ваҳдатро,
Ки ҳушёр аст ӯ, ин рамзро девона медонад?
Зи мақсад дур солик аз гумони дур меафтад,
Ба ҳар ҷо восилон мақсудро ҳамхона медонад.
Намеёбӣ зи масҷид, мақсади дил дар харобот аст,
Касе, ки ёфт аксар ганҷ, дар вайрона медонад.
Шаҳидон дар тапиш лаззат зи теги ишқ меёбанд,
Касе ҷон дод, завқи бисмили ҷонона медонад,
Зи завқи нашьаи май зоҳидон воқиф нашуд охир,
Димоғи ринди шайдо шаммаи майхона медонад.
Ба бедардон Ҷунунӣ,дурри ишқашро чаро суфтӣ,
Куҷо ҳар танпарасте қадри ин дурдона медонад?
Хез, эй солик, ба шаб дар зикри Ҳақ бедор бош,
Раҳрави роҳи ҳақӣ, ғофил машав, дар кор бош.
Ҳам дари тавба кушода, ҳам дари файзи азал,
Ёди исён кун саҳаргоҳон ба истиғфор бош.
Рӯзи фориғ нест касбу кори зиндагӣ,
Шаб ба ёди зикру фикри ҳазрати Чаббор бош.
Ҳамчу шамъи сарбурида ашк рез аз сӯзи дил,
Бо фиғону нолаву бо синаи афгор бош,
Нолаву зории муштоқон хуш ояд ёрро,
Ошиқи зорӣ агар, дар нолаҳои зор бош.
Мардумон дар хобу ту хун хӯр ба шабҳои дароз,
Ганҷи ваҳдатро биёбӣ, доимо ҳушёр бош.
Васли сӯзишҳо зи бедардӣ расад парвонаро,
Доғи сӯзи ишқ агар хоҳӣ, ба ёди ёр бош.
Аз адаб набвад, ки ӯ бедору ту хоби дароз,
Дарди ӯ дар дил агар пайдост, бо дилдор бош.
Ҳосили ҳар ду ҷаҳон дода ба як шӯри Ҷунун,
Даст афшон аз ду олам, соҳиби дидор бош.
Илоҳи аз карам бар осиёнат лутфу эҳсон кун,
Саводи номаҳоро шустушу дар баҳри ғуфрон кун.
Макун шармандаи рузи чазо ин хоки осиро,
Зи лутфи худ ба ин аҳли хичолат сатри исён кун.
Ба бемори гунаҳ набвад ба чуз лутфи Ту доруе,
Ҳакими ҳозиқи, бар дарди ҳар дармонда дармон кун.
Ба вақти чон гирифтан деви малъун ҳамла меорад,
Саломат бандагонро аз қариби шарри шайтон кун.
Ба вақти қабз кардан чони ширин талхие дорад,
Ба фазли хеш ё Раб, мушкили моро ту осон кун.
Малаҳо дар лаҳад бо гурзи отатбор меоянд,
Саволашро чавобаш бо савоб аз лутф фармон кун.
Чу сабза сар кашад дар рузи маҳшар одами аз хок.
Ба гармои қиёмат раҳм бар ин аҳли урён кун.
Ҳаросон дидаҳо аз интизори номабахшиҳо,
Зи фазли худ саъодатномаро бар дасти аймон кун.
Надорам аз амал чуз маъсият ҳангоми санчидан,
Тарозуро гарон аз фазли худ дар вазни мизон кун.
Хуруши дузахи сузанда гар "ҳал мин мазийд" гуяд,
Халос ин осиёни хастаро з-он нори сузон кун...
ЭЙ КАФИ ХОК БА ИН ХАСТИ ТАМАНО ЧИ КУНИ.
УСТУХОНТУДА НАЗАР БАР КАДУ БОЛО ЧИ КУНИ.
ЧАШМИ ШАХЛОИ ТУ РУЗЕ КИ ХУРАД МУРИ ЛАХАД.
БАРИ РУХИ ОИНА ХАР ЛАХЗА ТАМОШО ЧИ КУНИ.
АСЛАТ АЗ КАТРА МАНИ ЛОИКИ ТУ НЕСТ МАНИ.
АЗ РАХИ БАВЛ ШУДИ КИБРУ МАНИХО ЧИ КУНИ.
ТУ ХАМОНЧИЪФАИ ИН ХУСНУ КАМОЛИ ТУ АЗ УСТ.
БОШ ХОКИ ДАРИ У МАЙЛ БА БОЛО ЧИ КУНИ.
ЛАХВИ ДИЛ ШУИ ЗИ АГЁР БИКАШ КОМАТИ ЁР.
ВАРАКИ ИШКИ ВАРО САРФИ МУЪАМО ЧИ КУНИ.
ИШК АЗ ОШИКИ СОДИК ДИЛИ ШАЙДО ТАЛАБАД.
ДИЛ БА ДУНЁВУ БА САР ТОКИИ ШАЙДО ЧИ КУНИ.
БА ДИЛИ МУРДА ДАМИ ИСОИ ВАКТИ ДАРЁБ.
ТОЛИБИ ДИЛ НАШАВИ АЗМИ МАСЕХО ЧИ КУНИ.
КОРИ ФАРДО БИКУН ЗУД КИ ФУРСАД ГУЗАРАД.
КОРИ ИМРУЗ ТУ МАВКУФ БА ФАРДО ЧИ КУНИ.
ФОНИВУ БОКИ ДУ ЗИД ХАМЧУ НИКОХИ ХОХАРОН.
ГАР БАК,О МЕТАЛАБИ МАЙЛ БА ДУНЁ ЧИ КУНИ.
САЙР ДАР ОЛАМИ ЛОХУТ "ЧУНУНИ" ДОРАД.
СОЛИКО САЙР ТУ ДАР АРШИ МУАЛО ЧИ КУНИ.
Эй сохиби ин масъалаи рохнамо,
Медон бо якин ки Ломакон аст Худой.
Хохи ки туро кашф шавад ин маъно,
Чон дар бадан бин ки кучо дораду чой??
Зи хок офаридат Худованди пок,
Пас эй банда афтодаги кун чу хок.
Харису чахонсузу саркаш мабош!!
Зи хок офаридат чу оташ мабош!!
Чунон сарфарози намо иин каме,
Аз он деву кардан одаме.
Машав Муллою Суфии шайхи канъон,
Мусалмон шав мусалмон мусалмон!!
Зи зикрам он ки ру тобат ба дунё.
Ба фардо хашр созам зишту аъм,
Зи зери хок хезат дидааш кур.
Сиях гашта дилаш чун лаъл бе нур,
Кунад нола хамон банда ба Мавло.
Ки хикмат чист чашмам карди аъмол,
Ба дунё доштам ду чашми равшвн.
Бикради кураш ай дорандаи ман??
Худо гуяд ай махлуки нодон!!
Ба дунё додаам неъмат фаровон.
Бидодам дасту пою чашми бино,
Дили доно забони сози гуё.
Бифармудам туро бар зикр гуи!!
Зи душман эътирозу дуст чуи,
Зи зикри мо ту шуди руй гардон.
Бо амри нафсу бо фармони Шайтон,
Ба дунё кардаи моро фаромуш?
Манхам туро созам ин чо фаромуш!!
Аввалам ин ҷазру мадд аз ту расид
В-арна сокин буд ин баҳр, эй маҷид!
Ҳам аз он ҷо, к-ин тараддуд додиям,
Бетараддуд кун маро ҳам аз карам.
Ибтилоям мекунӣ, оҳ, ал-ғиёс!
Эй зукур аз ибтилоят чун унос.
То ба кай ин ибтило? Ё раб макун,
Мазҳабеам бахшу даҳмазҳаб макун.
Уштуреам, лоғареву пуштреш,
З-ихтиёри ҳамчу полон шакли хеш.
Ин кажова гаҳ шавад ин сӯ гарон,
Он кажова гаҳ шавад он сӯ кашон.
Бифкан аз ман ҳимли ноҳамворро,
То бибинам равзаи аброрро.
Ҳамчу он асҳоби Каҳф аз боғи ҷуд
Мечарам, «айқоз» не, «бал ҳум руқуд».
Хуфта бошам бар ямин ё бар ясор,
Барнагардам, ҷуз чу гӯ беихтиёр.
Ҳам ба тақлиби ту то «зота-л-ямин»,
Ё суйи «зота-ш-шимол», эй рабби дин!...
Эй лах,ми заиф моили Нор машав,
Коре куну бо сак,ар гирифтор машав.
Аз суду зарар туро хабар карду Худо,
Кун суд ба ч,он дар паи озор маша.,
Ок,ил зи карох,ат саломат монад,
Гар марди раи хак,и гунгор машав.
Кун х,алк,аи дилу гушу чону забон,
Дар сух,бати Воизон чу девор машав.
Кун бандаги бо завк,и хузури дилу ч,он,
Овози Азон шунди бемор машав.
Следующая публикация
Комментарии 4