Предыдущая публикация
Участники
,,ვერასოდეს ვიტანდი ჩაკეტილ სივრცეს... არასოდეს მყოფნის ოთახის ჰაერი... არ მიყვარს ღრუბლიანი დღე, რადგან არ მომწონს, როცა მზეს მიმალავენ... მეშინია სიმაღლის და მაინც უსაშველოდ მიყვარს მთები... რადგან მუდამ მგონია, რომ მთის ბილიკებს მივყავარ ღმერთთან......
gamarjobat megobrebo!axali admini var aravis ar gcnobt aravin ar mcnobt.ukve 500metni var tvelas visac survili geqnebat gamomigzavnet potoebi davdeb
მენატრები..ისევ უსახლკარო ღრუბლები და
მთვარე კახპასავით გაცრეცილი,
როცა შენთან მოსვლის ცდუნებიდან,
ერთი ნაბიჯია დარჩენილი:
შენი ბავშვის სახით მელანდები,
გარეთ ძაღლისფერი ფერებია,
ყველა მუქი კალმის მელანები,
თითქოს შეღამებას შერევია...
გულში ფიფქებივით ...
Левая колонка