Предыдущая публикация
Բոլորն ուզում են՝ որ սիրտս բացեմ, Որ տեսնեն թե ինչ գաղտնիք կա պահված, Չեմ ուզում նրանց աչքերը լցնեմ՝ Ինչպես իմ սիրտն է արցունքով լցված: Ոչ ոք չգիտի ինչ կա իմ սրտում, Միայն դեմքիս են նայում ժպտացող, Ինչի համար եմ ես հաճախ տխրում, Ինչու են հաճախ աչքերս լացող: Ինչ կա իմ հոգում ՝ ոչ ոք չգիտե, Չի էլ իմանա ոչ ոք այդ մասին, Այդ մասին միայն իմ սիրտը գիտե, Եվ ես ու ինքն ենք տանջվում միասին...
Պետք չի սիրելիս,պետք չի զարմանալ, Կարող ես հանգիստ թողնել հեռանալ, Ել չեմ բարկանում, չեմ խելագառվում, Տեղի անտեղի արցունք չեմ թափում, Կյանքն ինձ փոխել է,խելացի դարձրել, Սովորել եմ ինքս ինձ գնահատել, Հասկանում եմ ,որ ոչինչ չի փոխվի, Ինչ լինելու է, մեկ է կլինի, Ինչ իմաստ ունի խենթի պես ապրել, Քեզանից բացի ոչինչ չտեսնել, Չէ,մի զարմացի, ես չեմ խենթացել, Ուղակի հիմա նոր եմ հասկացել, Որ երբ լքում են քեզ ու հեռանում, Այդպիսով կյանքը դեռ չի վերջանում
Երբ սիրում ես դու դառնում ես խնդուն, Եվ շատ պայծառ է բացվում քո օրը, Ուզում ես սիրով լցվի ամեն տուն Քեզ հետ միասին սիրեն բոլորը: Երբ սիրում ես դու դառնում ես բարի, Ու չես կարող վատ արարք տանել, Ծանոթ, անծանոթ մարդկանց աշխարհի, Ուզում ես սրտանց բարություն անել: Ուրեմն սիրո հուրը թող անշեջ, Գնա ամենուր, տնից տուն անցնի, Ա՜խ որքան կուզեմ ,այս աշխարհի մեջ, Ամեն սիրահար, իր սերը գտնի
загрузка
Показать ещё