Предыдущая публикация
O'zgani sevolmayman
Yana seni eslab yig’laydi ko’ngil,
Yig’laydi yurakning tubida
armon.
Seni qo’msab ado bo’ldim,
ishongin, Abadiy ayrilmoq, oh,
yomon, ishon! Seni sevaman
deb
aytmagandim hech, Qalbimda
yashardi cheksiz muhabbat. Uni
izhor qilmoq, afsus, endi kech,
O’ksib-o’ksib yig’lar, essiz,
muhabbat. Ketolmaydi sira
ko’zim
o’ngidan, Beg’ubor ko’zlaring,
sanam qomating.
Ishonmayman
aslo, ishonolmayman, Nahotki
bo’lyapti to’ying nikohing…
O’zgalardek yonib- kuydim,
demadim, Vaqti kelar deya sabr
etgandim. Yaratgandan menga
ato etgani Shu bo’ldi – men
oshiqning kuni bitgani. Abadiy
yurakda yashaysan o’zing,
Olovli
yoshlikdan hotira bo’lib. Mangu
seni eslab she`rlar bitaman,
Qalbi
yaralangan Mirzoying bo’lib.
Endi
qaytmas aslo qalbimga bahor,
Qaytmas endi dilga shu aziz
tuyg’u. Muhabbatimni ham
ko’mdim tuproqqa, Endi
sevolmayman o’zgani mangu…
#новости
Следующая публикация
Нет комментариев