Предыдущая публикация
Фильтр
Все темыдобавлена 20 ноября 2021 в 09:09
добавлена 13 июля 2018 в 16:59
Փարիսեցիները և դպիրները սովորում էին Հին Կտակարանի օբյեկտի վարդապետությունը, բայց այդ նրանք էին, որ դավ նյութեցին՝ Տիրոջը խաչին մատնելու համար: Տերը հրեա կրոնավորներին ասաց, թե նրանք քննում են Սուրբ Գիրքը, բայց չէին կամենում Իրեն գալ, որպեսզի կյանք ունենան (Հվհ 5:39-40): Աստվածաշունչը գիտության համար քննելը մի բան է, իսկ Տիրոջը գալով Նրա հետ կյանքի համար շփվելը՝ մեկ այլ բան: Քահանաները և դպիրները գիտեին, որ Քրիստոսը պիտի ծնվի, բայց Քրիստոսին փնտրող սիրտ չունեին, ինչպես որ արևելքից եկած մոգերն էին փնտրում (Մատթ 2:1-12): Ուսյալ հեթանոսները՝ մոգերը, չգիտեին Սուրբ Գիրքը, և թե որտեղ պիտի ծնվեր Քրիստոսը, բայց գնացին նորածին Թագավորի մոտ: Քրիստոնեական կյանքը լոկ գիտության հարց չէ,այլ՝ ուտելու (Հվհ
добавлена 25 июня 2018 в 19:28
Շատերս չգիտենք, որ անհրաժեշտ է աշխատել «ես»-ի վրա: Սրա պատճառը այն է, որ մենք «ես»-ի նշանակությունը չգիտենք, որ կարծիքը «ես»-ի արտահայտությունն է, «ես»-ի մարմնացումը: Մեր մեջ առաջանում է կարծիքներ, և երբ այդ կարծիքն արտահայտում ենք խոսքերով, այդ կարծիքը մարմնավորվում է մեր խոսքերում, և դառնում «ես»-ի արտահայտությունը որը թշնամի է Աստծուն: Սակայն ամենամեծ խնդիրը այն է, որ մենք կարծում ենք, թե մեր կարծիքները լավն են և սիրո արժանի՝ չիմանալով, որ դրանց մեջ թաքնված է «ես»-ը: Արդեն նշել ենք, որ Մատթ 16:21-28 -ում Պետրոսի կարծիքը գովելի էր, քանի որ նա իր սերն էր արտահայտում Տիրոջ հանդեպ, բայց նա չգիտեր, որ դրա մեջ թաքնված էին նաև «ես»-ն ու Սատանան: Միայն նրանք, ում Տերը լուսավորել է, գիտեն, որ մար
добавлена 6 марта 2018 в 09:48
1:20:29
добавлена 5 января 2018 в 08:34
добавлена 23 декабря 2017 в 09:25
добавлена 15 декабря 2017 в 19:26
добавлена 10 декабря 2017 в 12:48
загрузка
Показать ещёЛевая колонка