Սիրտս՝ նկարիչ, բախտս՝ երանգներ...
Նկարի՛ր իմ սիրտ,
Ինձ սե՜ր նկարիր...
Բնության գրկում, անտառի խորքում,
Մի հեքիաթային տնա՛կ նկարիր,
Խաղաղ երկնքում, կապույտ ամպերում,
Տնակիս ծուխը՝ անմա՛ր նկարիր...
Նկարի՛ր իմ սիրտ, ինձ սե՜ր նկարիր,
Սիրո խոսքերի մե՜ղմ շշնջոցով,
Նկարի՛ր իմ սիրտ, ինձ տո՛ւն նկարիր
Ու շեմը ներկիր խաղա՜ղ թույրերով...
Մի դրախտային այգի նկարիր՝
Ծիածան կապած իր յոթ գույներով,
Այգում մի չքնաղ մանո՛ւկ նկարիր՝
Ջրվեժի նման երկա՜ր վարսերով...
Մանկան գեղեցիկ պա՛րը նկարիր՝
Բյուր սոխակների քա՜ղցր երգերով
Ու պարող մանկան մո՛րը նկարիր՝
Դրախտի միակ թագուհու տեսքով...
Իմ կյանքը կարծես կտավ է դարձել,
Սիրտս՝ նկարիչ, բախտս՝ երանգներ...
Նկարի՛ր իմ սիրտ,
Ինձ սե՜ր նկարիր,
Բայց նախ և առաջ՝
Իմ հոգու խորքում հավա՛տ նկարիր..
Ա. Երիմյան
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев